Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Health Diplomacy as a Soft Power's Element in the Age of Globalization

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 5, 151 - 161, 07.10.2019
https://doi.org/10.18506/anemon.552103

Öz

The
decisive element of international relations is power and the it's most
important instrument is diplomacy. These two concepts, like many concepts with
globalization, have changed considerably and their frameworks have expanded
with some new definitions and practices beyond their traditional meanings and
perceptions. Especially in the post-Cold War period, the soft power based on
the incentive and attraction against the hard power based on the military and
economic existence in the traditional sense has begun to gain importance in the
international politics. Similarly, a number of new diplomacy models based on
soft power have been implemented in addition to traditional diplomacy
practices. Health diplomacy, which includes international cooperation in the
solution of global health problems and based on the use of transboundary health
services as an effective international policy instrument, is one of them. In
this study, it is emphasized whether there is a real foreign policy instrument
by taking into consideration the forms, tools, interaction levels and actors of
health diplomacy, whose popularity and effectiveness is increasing.

Kaynakça

  • Adams, V., Novotny, Thomas E., & Leslie, H. (2008). Global Health Diplomacy. Medical Anthropology, 27(4): 315-323.
  • Arı, T. (2013). Uluslararası İlişkiler ve Dış Politika. 10. Baskı, Bursa: MKM Yayıncılık.
  • Ateş, D. (2012). Uluslararası Örgütler: Devletlerin Örgütlenme Mantığı. Bursa: Dora Yayıncılık.
  • Ateş, D. (2013). Uluslararası Politika. Bursa: Dora Yayıncılık.
  • Battır, O. (2017). İnsani Diplomasi. Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Baylis, J. & Smith, S. (2005). The Globalization of World Politics, An Introduction to International Studies. New York: Oxford University Press.
  • Bourne, P. (1978). A Partnership for International Health Care. Public Health Reports 93(2):114–23.
  • Çavuş, T. (2012). Dış Politikada Yumuşak Güç Kavramı ve Türkiye’nin Yumuşak Güç Kullanımı. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2: 23-37.
  • Dağ, Ahmet E. (2004). Uluslararası İlişkiler ve Diplomasi Sözlü¬ğü. İstanbul: Anka Yayınları.
  • Dahl, R. (1957). The Concept of Power. Behavioral Science, 2 (3): 201-215.
  • Drager, N. & Fidler, D. (2007). Foreign Policy, Trade and Health: At the Cutting Edge of Global Health Diplomacy. Bulletin of the World Health Organization, 85(3):161–244.
  • Erman, K. (2016). Sessiz ve Etkili: Küba’nın Tıp Diplomasisi. Uluslararası İlişkiler, 48(12): 77-94.
  • Fauci, Anthony S. (2007). The Expanding Global Health Agenda: A Welcome Development. Natura Medicine, 13(10): 1169-1171.
  • Gönel, A. (1998). Önde Gelen STK’lar Araştırma Raporu. İstan¬bul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları.
  • Gönlübol, M. (1993). Uluslararası Politika. Ankara: Attila Ki¬tabevi.
  • Haştemoğlu, G. (2004). Türkiye’de STK’lar Alanında Hu-kuksal Gelişim ve AB Sürecinde STK’lar. İçinde: N. Boz¬tekin (Ed.), AB Uyum Süreci ve STK’lar. İstanbul: Türkiye Ekono¬mik ve Toplumsal Tarih Vakfı, 33-54.
  • Health Diplomats. (2009). Health Diplomacy. (Erişim: 05.02.2019),http://www.healthdiplomats.com/index.php?page=31_health_overview
  • Holsti, K. J. (1964). The Concept of Power in the Study of International Relations. Background, 7(4): 179-194.
  • Kalın, İ. (2011). Soft Power and Public Diplomacy In Turkey. Perceptions, 16(3), 5-24.
  • Katz R., Kornblet S., Arnold G., Lief E., & Fischer J. E. (2011). Defining Health Diplomacy: Changing Demands in the Era Of Globalization. The Milbank Quarterly, 89(3): 503–523.
  • Kickbusch, I., T. Novotny, N. Drager, G. Silberschmidt, & S. Alcazar. (2007). Global Health Diplomacy: Training across Disciplines. Bulletin of the World Health Organization, 85(12): 971–973.
  • Kickbusch, I. (2011). Global Health Diplomacy: How Foreign Policy Can İnfluence Health. BMJ, Global Health Programme, Graduate Institute of International Studies, 1211(342):1-3.
  • Kürkçüoğlu, Ö. (2005). Dış Politika Nedir? Türkiye’deki Dünü ve Bugünü. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 35 (1): 309-335.
  • Morgenthau, Hans J. (1948). Politics Among Nations. New York: Alfred A. Knopf.
  • Nye, Joseph S. (1990). Soft Power. Foreign Policy, 80: 153-171.
  • Nye, Joseph S. (2011). The Future of Power. New York: Public Af¬fairs.
  • Oral, Burcu G. (2014). Sağlık Hizmetlerinin Küresel Kamusal Mal Olarak Değerlendirilmesi: Uluslararası Örgütler. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 51(588): 79-95.
  • Sönmezoğlu, F. (2005). Uluslararası Politika ve Dış Politika Analizi. İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • Waltz, K. (1990). Realist Thought and Neorealist Theory. Journal of International Affairs, 44(1): 21-37.
  • Wenger, Andreas (2001). The Internet and the Changing Face of International Relations and Security. Informaiton&Security, 7: 5-11.
  • WHO (World Health Organization), (t.y./tarih yok). Global Health Diplomacy, (Erişim:01.02.2019), https://www.who.int/trade/diplomacy/en/
  • Yılmaz, E. (2007). Uyuşmazlık Çözümünde Toplumlar Arası Diplomasi Yöntemi. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 5 (8): 42-47.

Küreselleşme Çağında Bir Yumuşak Güç Unsuru Olarak Sağlık Diplomasisi

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 5, 151 - 161, 07.10.2019
https://doi.org/10.18506/anemon.552103

Öz

Uluslararası
ilişkilerin belirleyici unsuru güç ve en önemli aracı da diplomasidir.
Küreselleşmeyle birlikte pekçok kavram gibi bu iki kavram da değişime uğramış,
geleneksel anlam ve algılarının ötesinde yeni tanımlar ve uygulamalarla
çerçeveleri genişlemiştir. Özellikle Soğuk Savaş sonrasında askeri ve ekonomik
varlığa dayalı sert güç karşısında, özendirme ve cazibe oluşturmaya dayalı yumuşak
güç uluslararası politikada giderek önem kazanmaya başlamıştır. Aynı şekilde
geleneksel diplomasi uygulamalarının yanında yumuşak güce dayalı birtakım yeni
diplomasi modellerinin hayata geçtiği görülmektedir. Küresel sağlık
sorunlarının çözümünde uluslararası işbirliklerini içeren ve sınıraşan sağlık
hizmetlerinin etkili bir uluslararası politika aracı olarak kullanılmasına
dayanan sağlık diplomasisi de bunlardan biridir. Bu çalışmada popülaritesi ve
etkinliği giderek artan sağlık diplomasisinin uygulanma biçimleri, araçları,
etkileşim düzeyleri ve aktörleri ele alınarak, gerçek bir dış politika aracı
olup olmadığı üzerinde durulmaktadır.
   

Kaynakça

  • Adams, V., Novotny, Thomas E., & Leslie, H. (2008). Global Health Diplomacy. Medical Anthropology, 27(4): 315-323.
  • Arı, T. (2013). Uluslararası İlişkiler ve Dış Politika. 10. Baskı, Bursa: MKM Yayıncılık.
  • Ateş, D. (2012). Uluslararası Örgütler: Devletlerin Örgütlenme Mantığı. Bursa: Dora Yayıncılık.
  • Ateş, D. (2013). Uluslararası Politika. Bursa: Dora Yayıncılık.
  • Battır, O. (2017). İnsani Diplomasi. Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Baylis, J. & Smith, S. (2005). The Globalization of World Politics, An Introduction to International Studies. New York: Oxford University Press.
  • Bourne, P. (1978). A Partnership for International Health Care. Public Health Reports 93(2):114–23.
  • Çavuş, T. (2012). Dış Politikada Yumuşak Güç Kavramı ve Türkiye’nin Yumuşak Güç Kullanımı. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2: 23-37.
  • Dağ, Ahmet E. (2004). Uluslararası İlişkiler ve Diplomasi Sözlü¬ğü. İstanbul: Anka Yayınları.
  • Dahl, R. (1957). The Concept of Power. Behavioral Science, 2 (3): 201-215.
  • Drager, N. & Fidler, D. (2007). Foreign Policy, Trade and Health: At the Cutting Edge of Global Health Diplomacy. Bulletin of the World Health Organization, 85(3):161–244.
  • Erman, K. (2016). Sessiz ve Etkili: Küba’nın Tıp Diplomasisi. Uluslararası İlişkiler, 48(12): 77-94.
  • Fauci, Anthony S. (2007). The Expanding Global Health Agenda: A Welcome Development. Natura Medicine, 13(10): 1169-1171.
  • Gönel, A. (1998). Önde Gelen STK’lar Araştırma Raporu. İstan¬bul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları.
  • Gönlübol, M. (1993). Uluslararası Politika. Ankara: Attila Ki¬tabevi.
  • Haştemoğlu, G. (2004). Türkiye’de STK’lar Alanında Hu-kuksal Gelişim ve AB Sürecinde STK’lar. İçinde: N. Boz¬tekin (Ed.), AB Uyum Süreci ve STK’lar. İstanbul: Türkiye Ekono¬mik ve Toplumsal Tarih Vakfı, 33-54.
  • Health Diplomats. (2009). Health Diplomacy. (Erişim: 05.02.2019),http://www.healthdiplomats.com/index.php?page=31_health_overview
  • Holsti, K. J. (1964). The Concept of Power in the Study of International Relations. Background, 7(4): 179-194.
  • Kalın, İ. (2011). Soft Power and Public Diplomacy In Turkey. Perceptions, 16(3), 5-24.
  • Katz R., Kornblet S., Arnold G., Lief E., & Fischer J. E. (2011). Defining Health Diplomacy: Changing Demands in the Era Of Globalization. The Milbank Quarterly, 89(3): 503–523.
  • Kickbusch, I., T. Novotny, N. Drager, G. Silberschmidt, & S. Alcazar. (2007). Global Health Diplomacy: Training across Disciplines. Bulletin of the World Health Organization, 85(12): 971–973.
  • Kickbusch, I. (2011). Global Health Diplomacy: How Foreign Policy Can İnfluence Health. BMJ, Global Health Programme, Graduate Institute of International Studies, 1211(342):1-3.
  • Kürkçüoğlu, Ö. (2005). Dış Politika Nedir? Türkiye’deki Dünü ve Bugünü. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 35 (1): 309-335.
  • Morgenthau, Hans J. (1948). Politics Among Nations. New York: Alfred A. Knopf.
  • Nye, Joseph S. (1990). Soft Power. Foreign Policy, 80: 153-171.
  • Nye, Joseph S. (2011). The Future of Power. New York: Public Af¬fairs.
  • Oral, Burcu G. (2014). Sağlık Hizmetlerinin Küresel Kamusal Mal Olarak Değerlendirilmesi: Uluslararası Örgütler. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 51(588): 79-95.
  • Sönmezoğlu, F. (2005). Uluslararası Politika ve Dış Politika Analizi. İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • Waltz, K. (1990). Realist Thought and Neorealist Theory. Journal of International Affairs, 44(1): 21-37.
  • Wenger, Andreas (2001). The Internet and the Changing Face of International Relations and Security. Informaiton&Security, 7: 5-11.
  • WHO (World Health Organization), (t.y./tarih yok). Global Health Diplomacy, (Erişim:01.02.2019), https://www.who.int/trade/diplomacy/en/
  • Yılmaz, E. (2007). Uyuşmazlık Çözümünde Toplumlar Arası Diplomasi Yöntemi. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 5 (8): 42-47.
Toplam 32 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Orhan Battır 0000-0002-6856-8351

Yayımlanma Tarihi 7 Ekim 2019
Kabul Tarihi 10 Mayıs 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 5

Kaynak Göster

APA Battır, O. (2019). Küreselleşme Çağında Bir Yumuşak Güç Unsuru Olarak Sağlık Diplomasisi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(5), 151-161. https://doi.org/10.18506/anemon.552103

Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.