Kronik Hepatit C enfeksiyonunun tedavisi ve prognozunun belirlenmesinde Hepatit C virüs (HCV) genotip tayini kilit rol oynamaktadır. HCV genotip dağılımı, bölgesel farklılıklar gösterdiği için güncel verilerin takibi önemlidir. Bu çalışmada İstanbul ilinde altı yıllık süre içinde HCV genotip dağılımının ve dağılımdaki değişikliklerin incelenmesi amaçlanmıştır.
Çalışmaya, hastanemize Ocak 2016-Aralık 2021 tarihleri arasında başvuran ve HCV genotiplendirmesi yapılan erişkin hastalar dahil edilmiştir. Hastalara ait demografik veriler hastane elektronik bilgi sistemi üzerinden retrospektif olarak incelenmiştir.
Çalışmaya alınan 386 hastanın %52.1’i kadın, ortalama yaş 56.1±15.5 idi. Hastaların %59.3’ünde Genotip1b, %15.3’ünde Genotip 3, %10.6’sında Genotip 1a, %2.6’sında Genotip 2, %2.6’sında miks genotip ve %2.1’inde Genotip 4 saptanmıştır. Genotip 1b’de 2018 yılında bir artış saptanırken, Genotip 3 2021 yılında, 2019 ve öncesine göre daha yüksek oranda bulunmuştur. Genotip 4, 2016' ya göre 2019 ve 2020 yıllarında anlamlı düzeyde daha yüksek bulunmuştur. Miks genotip’in son üç yılda 2017'ye göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptanmıştır. Yaş, cinsiyet ve viral yük açısından genotip dağılımında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır.
Sonuç olarak, hastalarımızda en sık saptanan Genotip1b, genotipler arasında ilk sıradaki yerini hala korumaktadır. Genotip 3 ve 4 oranları ise yıllar içinde anlamlı düzeyde değişikliğe uğramış ve her iki genotipin büyük çoğunluğunu yerli hastaların oluşturması dikkat çekici bulunmuştur. İstanbul hem turistik faaliyetler hem de göç sebebiyle farklı coğrafyalardan insan hareketliliğinin yoğun olduğu bir şehir olması sebebiyle, HCV genotip değişimlerinden farklı düzeyde etkilenmektedir. Bu değişimlerin düzenli takibi; tedavi seçimine yön vermesi ve prognozun belirlenmesinin yanısıra, yerel kontrol programlarının geliştirilmesi noktasında epidemiyolojik veriye katkı sağlaması açısından da önemlidir.
epidemiyoloji genotip Hepatit C virüs epidemiology genotype Hepatitis C virus
Determination of Hepatitis C virus (HCV) genotypes plays a key role in the treatment of hepatitis C infection. In this study, it was aimed to examine the change of HCV genotype distribution in Istanbul in a six-year period.
Adult patients who admitted to our hospital between January 2016 and December 2021 and underwent HCV genotyping were included in the study. Demographic data of the patients were analyzed retrospectively through the hospital electronic database.
Of the 386 patients, 52% were women, and the mean age was 56.1±15.5 years. Genotype 1b in 59.3%, Genotype 3 in 15.3%, Genotype 1a in 10.6%, Genotype 2 in 2.6%, mixed genotype in 2.6% and Genotype 4 in 2.1% of patients was detected. An increase was detected in Genotype 1b in 2018, while Genotype 3 was found at a higher rate in 2021 than in 2019 and before. Genotype 4 was found to be significantly higher in 2019 and 2020. Mix genotype was found to be significantly higher in the last three years compared to 2017. Genotype 2 was significantly higher in foreign nationals and Genotype 1a was higher in domestic patients. There was no statistically significant difference in genotype distribution in terms of age, gender and viral load.
As a result, genotype1b, the most commonly detected in our patients, still maintains its first place among the HCV genotypes. Genotype 3 and 4 rates have been significantly changed over the years and it was remarkable that domestic patients were the majority of both genotypes. Istanbul is affected by HCV genotype changes because it is a city where human mobility from different geographies is intense due to both touristic activities and migration. Regular monitoring of these changes is also important in terms of contributing to epidemiological data in the development of local control programs, as well as directing the treatment selection and determination of prognosis.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Tıbbi Mikrobiyoloji |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.