The Balkan War, which took place from 1912 until 1913, between the Ottoman Empire and the Bulgarians, Montenegrins, Serbs and Greeks, which broke away from the Ottoman Empire, consisted of two phases. The first phase, in which the Ottoman Empire was defeated on all fronts of the war and the Bulgarians reached the front of Çatalca, concluded with the armistice signed with the Balkan League (except Greece) on 4 December 1912. The London Peace Conference and the Ambassadors Talks started on 16-17 December, within the framework of the attempts to establish peace, and ended on 30 January 1913 with no results. The second phase started on 3 February 1913 and ended with the Treaty of Bucharest on 10 August 1913 between the Ottoman Empire and the Balkan countries and the Treaty of Istanbul with Bulgaria on 29 September, followed by a series of treaties with other countries. When the Balkan War is considered as a whole, it is an indication of how the Ottoman government’s will and political life, the unity and integrity lost among the elements that make up the empire, and the solidarity disrupted by the army's involvement in politics left the government powerless and helpless. In this research, the “The Bolayır Operation and the Şarköy Landing”, which took place in the second phase of the war and aimed to capture Edirne in order to restore the reputation of the Committee of Union and Progress in the public opinion, will be analyzed. Although the previous studies on the topic were taken into account during the War History research, it is aimed to examine the joint operation in question as a whole.
Balkan War The Bolayır Operation and the Şarköy Landing Warfare Principles.
Osmanlı Devleti ile bünyesinden ayrılan, Bulgarlar, Karadağlılar, Sırplar ve Yunanlılar arasında 1912-1913 yıllarında yaşanan Balkan Harbi iki safhayı içermektedir. Harbin bütün cephelerinde Osmanlı’nın yenilgisi ve Bulgarların Çatalca önlerine kadar geldikleri birinci safha 4 Aralık 1912 tarihinde Balkan İttifakıyla (Yunanistan hariç) yapılan ateşkes ile sonuçlanmıştır. 16-17 Aralık’ta barışı sağlama girişimleri çerçevesinde Londra Barış Konferansı ve Büyükelçiler Görüşmeleri başlamış, 30 Ocak 1913 tarihinde sonuçsuz kalarak kesilmiştir. İkinci safha ise 3 Şubat 1913’te başlayarak, Osmanlı Devleti ile Balkan ülkeleri arasındaki 10 Ağustos 1913 Bükreş, 29 Eylül’de Bulgaristan ile yapılan İstanbul Antlaşması ile son bulmuş, bunu diğer ülkelerle yapılan bir dizi antlaşma izlemiştir. Balkan Harbi bir bütün olarak ele alındığında Osmanlı Devlet iradesi ve siyasal hayatının, imparatorluğu oluşturan unsurlar arasında kaybolan birlik ve bütünlüğün, ordunun siyasete bulaşması ile bünyesinde bozulan dayanışmanın, devleti nasıl güçsüz ve çaresiz bıraktığının bir göstergesidir. Bu araştırmada harbin ikinci safhasında gerçekleşen, iktidara gelen İttihat ve Terakki’nin kamuoyunda itibarının yeniden sağlanması amacıyla Edirne’nin ele geçirilmesi hedeflenen “Bolayır Harekatı ve Şarköy Çıkarması” incelenecektir. Harp Tarihi araştırmaları esnasında konuya ilişkin olarak önceden yapılmış olanlar dikkate alınmakla birlikte, söz konusu müşterek harekatın bir bütün halinde ele alınması amaçlanmaktadır.
Balkan Harbi Bolayır Harekatı ve Şarköy Çıkarması Harp Prensipleri.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Genel Türk Tarihi (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2024 |
Gönderilme Tarihi | 1 Ocak 2024 |
Kabul Tarihi | 30 Nisan 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |
Journal of Atatürk Yolu is licensed under CC BY-NC-ND 4.0