Kahramanmaraş Tarım İşletmesi Topraklarının Parametrik Yöntemle Kalite Durumlarının Belirlenmesi

Yıl 2005, Cilt: 11 Sayı: 01, 45 - 50, 01.01.2005

Orhan Dengiz İlhami Bayramin Mustafa Usul

https://doi.org/10.1501/Tarimbil_0000000492

Cited By: 3

Öz

Bu çalışmada Kahramanmaraş Tarım İşletmesinde dağılım gösteren toprakların parametrik metot kullanılarak kalite durumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla ilk olarak daha önce yapılmış 1:20 000 ölçekli temel toprak haritasından çalışma alanına ait haritalama birimleri ve metot için gerekli olan parametreler belirlenmiştir. Değerlendirmeye alınan faktörlerin oransal değerleri kompleks karekök formülü yardımıyla arazi kalite indeks değerleri hesaplandıktan sonra her bir HB’in uygunluk sınıfları belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre çalışma alanının tamamı 1994.9 ha.dır. Bunun % 0.51’i 10.2 ha işletmenin yönetim, lojman, garaj, v.b gibi yerleşim yeri, büyük bir kısmını oluşturan % 55.1’i 1099.1 ha arazilerin tarımsal yönden ve kalitelilik özellikleri bakımından çok iyi ve iyi S1 ve S2 , % 16,5’i 329.9 ha orta iyi S3 ve % 27.9’u 555.6 ha ise tarımsal kullanım yönünden toprak özelliklerinin uygun olmadıkları N belirlenmiştir. Ayrıca uygulanan metot, çalışma alanında daha önce uygulanmış diğer metotla karşılaştırılmış ve birbiriyle yakın değerler bulunmuştur. Buna ilaveten, GIS sistemi kullanarak çalışma alanına ait bir veritabanı oluşturulmuştur

Anahtar Kelimeler

Arazi kalite indeksi, parametrik metot, arazi değerlendirmesi

Determination of Soil Quality Properties of Kahramanmaraş State Farm’s Soils Using Parametric Method

Öz

The aim of this research was carried out soil quality properties by using parametric system in Kahramanmaraş State Farm. First of all land mapping units and some parameters that require for this method were determined from 1: 20 000 scale basic soil map which was prepared before. After land quality index taken into rating of soil criteria factories consideration was calculated by using square root formula, suitable classification was determined for each land mapping unit. According to the results, total study area is 1994,9 ha and % 0.51 10.2 ha of this area is various land uses roads, settlement places etc. . While most of the study area’s soil quality % 55.1-1099.1 ha consist of the best and good classes S1 and S2 in terms of agriculture use, it was found that %16,5 329.9 ha of study area has low and rest of it has poor soil quality properties. In addition that, this method was comprised with another method that was applied for the same area and their results are significantly close each other. Furthermore database of study area was formed by using GIS technique

Anahtar Kelimeler

Land quality index, parametric method, land evaluation

Kaynakça

• Anonim, 1991. Kahramanmaraş Tarım İşletmesi Topraklarının Etüd ve Haritalanması. TİGEM Sayı: 1, Ankara.
• Anonymous, 1984. FAO, Land Evaluation for Forestry. Rome.
• Anonymous, 1999. Soil Taxonomy. A Basic of Soil Classification for Making and Interpreting Soil Survey. U.S.D.A Handbook No: 436, Washington D.C.
• Ayarza M. A., M. T. Trejo, H. Barreto and O. Mejia, 2002. Digital soil database of Honduras: a decision tool to support improved land use. 17th WCSS, 14-21 August 2002, Thailand.
• Cangir, C., D. Boyraz, 2002. The Complex Root Parametric System for Land Evaluation Method on Soils of the Thrace Region. International Conference on Sustainable Land Use and Management. Çanakkale, Turkey.
• Çölaşan, U. E. 1970. Türkiye İklim Klavuzu. Devlet Meteroloji İşleri Genel Müdürlüğü. Ongun Kardeşler Matbaası, Ankara.
• Dengiz, O. 2002. Ankara Gölbaşı ilçesi ve yakın çevresinde yayılım gösteren arazilerin kalite durumlarının belirlenmesinde parametrik metod yaklaşımı Selçuk Üniv. Zirat Fak. Tarım Bilimleri Dergisi. Cilt: 16, Sayı: 30, Konya.
• Doran, J. W., T. B. Parkin, 1994. Defining and assessing soil quality. p. 3–21. In J.W.Doran et al. (ed.) Defining soil quality for a sustainable environment. SSSA Spec. Publ. 35.
• Giordano, L., F. Giardino, S. Grauso, M. Iannetta, M. Sciortina, L. Rossi and G. Bonati, 2002. Identification of areas sensitive to desertification in Siciliy Region. ENEA, Centro Ricerche Casaccia, Via Anguillarese 301, 00060 Rome, Italy.
• Hebel, A. 1998. Soil degradation – diagnosis, appraisal and reversing measures.Introduction. p. 1–2. In H.P. Blume et al. (ed.) Towards sustainable land use, Vol. I, Adv.GeoEcol. 31. Catena Verlag, Reiskirchen, Germany.
• Herrick, J. E. 2000. Soil quality: an indicator of sustainable land management? Appl. Soil Ecology 15, 75–83.[ISI]
• Hurni, H. 1997. Concepts of sustainable land management. ITC J. 3/4, 210–215.
• Özbek, H., U. Dinç, A. Berkman, S. Şenol ve S. Kapur, 1979. Tarım Toprakları ve Endüstri İlişkileri I. Çukurova da endüstrinin kapladığı tarım toprakları ve sorunları üzerine bir araştırma. Toprak İlmi Derneği 7. ve 8. Bilimsel Toplantı Tebliğleri. Yayın no :3 , Ankara.
• Maranon, M. S., G. Sorano, G. Delgado and R. Delgado, 2002. Soil quality in mediterranean mountain envitonments. Soil Sci., Soc. Amer. Journal, 66: 948-958.
• Pierce, F. J., W. E. Larson, 1993. Developing criteria to evaluate sustainable land management. p. 7–14. In J.M. Kimble (ed.) Proceedings the eighth international soil management workshop: Utilization of soil survey information for sustainable land use. Oregon, California, and Nevada. May 1993. USDA, Soil Conservation Service, National Soil Survey Center, Lincoln, NE.
• Khiddir, S. M. 1986. A ststistical approach in the use of parametric systems to the FAO framework for land evaluation. Ph.D Thesis University Gent, Belgium.
• Klingebiel, A. A., P. H. Montgomery, 1966. Agriculture Handbook No: 21, USDA, Washington.