BibTex RIS Kaynak Göster

Çocuklarda Davranım Bozukluğu: Olgu Sunumu

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 1, 30 - 34, 01.04.2018

Öz

Çocuklarda davranım bozukluğu DB en sık görülen problemler içerisinde yer alır. DB problemi yaşayan ile birlikte aile, okul ve çevreyi de olumsuz olarak etkiler. DB erkeklerde kızlara göre daha fazla görülür ve yaygınlık oranı değişmek ile birlikte ortalama %7 civarıdır. DB’nin hırsızlık, sinirlilik, kural ihlalleri, kaba davranışlar ve klasik davranım bozukluğu davranışları olmak üzere 5 ayrı alt tipi bulunmuştur. Rehabilitasyonunda ilaç tedavisinin de yer aldığı multisistematik bir yaklaşım önerilmektedir. Fakat son yıllarda ilaç tedavisinin etkisiz ve yan etkilerinin çok fazla olduğuna ilişkin görüşler bulunmaktadır. DB ile beraber suç içeren davranışlar, akademik başarısızlık, ailesel iletişim problemleri, şiddete yönelim, madde kullanımı ve erken gebelik gibi sorunlar yaşanır. Olgu, yetiştirme yurdunda kalan 12 yaşında bir kız çocuğudur. Yapılan gözlem ve alınan anamnez bilgiler doğrultusunda multisistematik bir yaklaşım ile ekip çalışması okul ve yurt bağlamında yapılmış, problemin çözümü yaklaşık üç ay içinde gerçekleştirilmiştir. Davranım bozukluğu rehabilitasyonu oldukça zordur. Bu nedenle problemin içerisinde yer alan tüm bileşenlerle ayrıntılı ve düzenli çalışmak gerekmektedir. Sunulan olgu yetiştirme yurtlarında kalan DB’li bir ergenin ilaç tedavisi yapılmadan rehabilitasyonunun sağlanması açısından özneldir. Bu nedenle benzer vakalar ile ilgili çalışmalarda destekleyici olacağı düşünülmektedir

Kaynakça

  • Ünal H. Davranım Bozukluğu Tanısı Alan İlköğretim Öğrencilerine Okullarda Sunulan Danışmanlık Hizmetlerinin İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2006
  • Abalı O, Onur M, Gürkan K, Çelik Ö, Yüzün ÜD. İlköğretim çağı çocuklarındaki davranım sosyodemografik değerlendirilmesi. Düşünen Adam; 2006; 19(1): 14-9. semptomlarının verilere göre
  • Nock MK, Kazdin AE, Hırıpı E, Kessler RC. Prevalance, subtypes and correlation of DSM-IV conduct disorder in the national comorbidity survey replication, Psychol Med 2006; 36(5): 699-710.
  • Boyle M, Offord D, Racine Y, et. al. Predicting substance use in late adolescence: results from the ontario child and health study follow-up. Am J Psychiatry 1992; 149: 761-7.
  • Arkan B, Üstün B. Davranım bozukluğu olan çocuklara psikiyatrik yaklaşımda anne- baba eğitim programları: İki örnek bağlamında bir değerlendirme. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 2009; 1: 155-74.
  • Borders LD. School Counseling in the 21 st century: Professyonal School Counseling 2002; 5(3): 180.
  • Upadhyaya HP, Deas D, Brady KT, et. al. Cigarette comorbidity in children andvadolescents. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2002; 41: 1294-305. and psychiatric
  • Molina BS, Bukstein OG, Lynch KG: Attention-deficit/hyperactivity disorder and conduct disorder symptomatology in adolescents with alcohol use disorder. Psychol Addict Behav 2002; 16: 161-4. 9. Kjelsberg E. Conduct disordered adolescents hospitalised 1963-1990. Secular trends in criminal activity. Eur Child Adolesc Psychiatry 2005; 14:191-9.
  • Hill J. Biological, psychological and social processes in the conduct disorders. J Child Psychol Psychiatry 2002; 43: 133-64.
  • Tambağ H. Aileleri ile birlikte ve yetiştirme yurtlarında yaşayan adölesanların öfke ifade etme biçimleri. Hacettepe Üniversitesi Yüksek lisans tezi 2004, Ankara.
  • Demirbilek S. Korunmaya muhtaç gençlerin topluma yurtları. DEÜİİBF Dergisi 2000; 15(2): 137- 52. yetiştirme
  • İmren SG, Arman AR, Gümüştaş F, Yulaf Y, Çakıcı Ö. Karşıt Olma Karşıt Gelme Bozukluğu ve/veya Davranım Bozukluğu Eşhastalanımı Olan ve Olmayan DEHB Tanılı Çocuk ve Ergenlerde Aile İşlevselliğinin Değerlendirilmesi. Ç.Ü. Tıp Fakültesi Dergisi 2012; 38: 22-30.
  • Horne AM, Glaser BA, Sayger TV, et. al. Behavior disordered children: home and school interventions” Contemp Edu 1992; 64: 10-5.
  • Seligman L. Conduct disorder in children and adölesan. J Ment Health Couns 1999; 21(3): 229.
  • Tümkaya S. Ailesi yanında ve yetiştirme yurdunda kalan ergenlerin umutsuzluk düzeylerinin karşılaştırılması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 2005; 3(4): 445-59.
  • Lewis M. Suicidal behavior in children and adolescents: Causes and management. Lippincott Wılliams & Wilkins, third edition. Philadelphia 2002: 796-805.
  • Siyez D.M. Ergenlik döneminde intihar girisimleri: Bir gözden geçirme. Kastamonu Eğitim Dergisi 2006; 14: 413-20.
  • Tezcan A E, Oğuzhanoğlu N K. Ülkeroğlu F. Çocuk ve gençlerde intihar girisimleri. Kriz Dergisi 1995; 3: 70-4.
  • Bedel A, Arı R. Kişiler Arası Sorun Çözme Beceri Eğitiminin Yetiştirme Yurdunda Yaşayan Ergenlerin Yapıcı Problem Çözme ve Sürekli Öfke Düzeylerine Etkisi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi 2011; 1(4): 1-10
  • Uşaklı H. Drama temelli grup rehberliğinin ilköğretim V. Sınıf öğrencilerinin arkadaşlık ilişkileri, atılganlık düzeyi ve benlik- saygısına etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi
  • Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Bölümü Sınıf Öğretmenliği Programı doktora tezi 2006, İzmir.

Conduct Disorder in Children: Case Report

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 1, 30 - 34, 01.04.2018

Öz

Conduct disorder CD in children is among the most commonly seen problems. CD negatively affects the family, school, and environment together with the person who suffers the disorder. CD is more common among boys compared to girls, and although varying the mean prevalence of CD is about 7%. Five subtypes of CD have been described including theft, irritability, violations of rules, rude behaviours, and classical conduct disorder behaviours. A multisystemic approach is recommended for rehabilitation of the disease. However, there are recent opinions of medical therapy is inefective and has numerous side effects. Several problems are ecperienced with CD such as criminal behaviour, academic failure, familial communication problems, orientation to violence, substance abuse, and early pregnancy. The case is a 12-year-old girl living in a orphanages. In line with the observations and medical history received, a teamwork was performed with a multisystemic approach within the context of the school and reformatory, and solution of the problem was achieved within approximately 3 months. Rehabilitation of conduct disorder is quite challenging. Therefore, a detailed and regular work is needed with all components involved in the problem. The presented case is unique in terms of providing rehabilitation of an adolescent living in orphanages, without medical therapy. Thus, it is thought to be supportive for further studies to be conducted on this issue

Kaynakça

  • Ünal H. Davranım Bozukluğu Tanısı Alan İlköğretim Öğrencilerine Okullarda Sunulan Danışmanlık Hizmetlerinin İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2006
  • Abalı O, Onur M, Gürkan K, Çelik Ö, Yüzün ÜD. İlköğretim çağı çocuklarındaki davranım sosyodemografik değerlendirilmesi. Düşünen Adam; 2006; 19(1): 14-9. semptomlarının verilere göre
  • Nock MK, Kazdin AE, Hırıpı E, Kessler RC. Prevalance, subtypes and correlation of DSM-IV conduct disorder in the national comorbidity survey replication, Psychol Med 2006; 36(5): 699-710.
  • Boyle M, Offord D, Racine Y, et. al. Predicting substance use in late adolescence: results from the ontario child and health study follow-up. Am J Psychiatry 1992; 149: 761-7.
  • Arkan B, Üstün B. Davranım bozukluğu olan çocuklara psikiyatrik yaklaşımda anne- baba eğitim programları: İki örnek bağlamında bir değerlendirme. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 2009; 1: 155-74.
  • Borders LD. School Counseling in the 21 st century: Professyonal School Counseling 2002; 5(3): 180.
  • Upadhyaya HP, Deas D, Brady KT, et. al. Cigarette comorbidity in children andvadolescents. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2002; 41: 1294-305. and psychiatric
  • Molina BS, Bukstein OG, Lynch KG: Attention-deficit/hyperactivity disorder and conduct disorder symptomatology in adolescents with alcohol use disorder. Psychol Addict Behav 2002; 16: 161-4. 9. Kjelsberg E. Conduct disordered adolescents hospitalised 1963-1990. Secular trends in criminal activity. Eur Child Adolesc Psychiatry 2005; 14:191-9.
  • Hill J. Biological, psychological and social processes in the conduct disorders. J Child Psychol Psychiatry 2002; 43: 133-64.
  • Tambağ H. Aileleri ile birlikte ve yetiştirme yurtlarında yaşayan adölesanların öfke ifade etme biçimleri. Hacettepe Üniversitesi Yüksek lisans tezi 2004, Ankara.
  • Demirbilek S. Korunmaya muhtaç gençlerin topluma yurtları. DEÜİİBF Dergisi 2000; 15(2): 137- 52. yetiştirme
  • İmren SG, Arman AR, Gümüştaş F, Yulaf Y, Çakıcı Ö. Karşıt Olma Karşıt Gelme Bozukluğu ve/veya Davranım Bozukluğu Eşhastalanımı Olan ve Olmayan DEHB Tanılı Çocuk ve Ergenlerde Aile İşlevselliğinin Değerlendirilmesi. Ç.Ü. Tıp Fakültesi Dergisi 2012; 38: 22-30.
  • Horne AM, Glaser BA, Sayger TV, et. al. Behavior disordered children: home and school interventions” Contemp Edu 1992; 64: 10-5.
  • Seligman L. Conduct disorder in children and adölesan. J Ment Health Couns 1999; 21(3): 229.
  • Tümkaya S. Ailesi yanında ve yetiştirme yurdunda kalan ergenlerin umutsuzluk düzeylerinin karşılaştırılması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 2005; 3(4): 445-59.
  • Lewis M. Suicidal behavior in children and adolescents: Causes and management. Lippincott Wılliams & Wilkins, third edition. Philadelphia 2002: 796-805.
  • Siyez D.M. Ergenlik döneminde intihar girisimleri: Bir gözden geçirme. Kastamonu Eğitim Dergisi 2006; 14: 413-20.
  • Tezcan A E, Oğuzhanoğlu N K. Ülkeroğlu F. Çocuk ve gençlerde intihar girisimleri. Kriz Dergisi 1995; 3: 70-4.
  • Bedel A, Arı R. Kişiler Arası Sorun Çözme Beceri Eğitiminin Yetiştirme Yurdunda Yaşayan Ergenlerin Yapıcı Problem Çözme ve Sürekli Öfke Düzeylerine Etkisi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi 2011; 1(4): 1-10
  • Uşaklı H. Drama temelli grup rehberliğinin ilköğretim V. Sınıf öğrencilerinin arkadaşlık ilişkileri, atılganlık düzeyi ve benlik- saygısına etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi
  • Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Bölümü Sınıf Öğretmenliği Programı doktora tezi 2006, İzmir.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Olgu Sunumu
Yazarlar

Ömer Karaman Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Nisan 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Karaman, Ö. (2018). Çocuklarda Davranım Bozukluğu: Olgu Sunumu. Annals of Health Sciences Research, 7(1), 30-34.
AMA Karaman Ö. Çocuklarda Davranım Bozukluğu: Olgu Sunumu. Ann Health Sci Res. Nisan 2018;7(1):30-34.
Chicago Karaman, Ömer. “Çocuklarda Davranım Bozukluğu: Olgu Sunumu”. Annals of Health Sciences Research 7, sy. 1 (Nisan 2018): 30-34.
EndNote Karaman Ö (01 Nisan 2018) Çocuklarda Davranım Bozukluğu: Olgu Sunumu. Annals of Health Sciences Research 7 1 30–34.
IEEE Ö. Karaman, “Çocuklarda Davranım Bozukluğu: Olgu Sunumu”, Ann Health Sci Res, c. 7, sy. 1, ss. 30–34, 2018.
ISNAD Karaman, Ömer. “Çocuklarda Davranım Bozukluğu: Olgu Sunumu”. Annals of Health Sciences Research 7/1 (Nisan 2018), 30-34.
JAMA Karaman Ö. Çocuklarda Davranım Bozukluğu: Olgu Sunumu. Ann Health Sci Res. 2018;7:30–34.
MLA Karaman, Ömer. “Çocuklarda Davranım Bozukluğu: Olgu Sunumu”. Annals of Health Sciences Research, c. 7, sy. 1, 2018, ss. 30-34.
Vancouver Karaman Ö. Çocuklarda Davranım Bozukluğu: Olgu Sunumu. Ann Health Sci Res. 2018;7(1):30-4.