Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Differentiating Perimortem and Postmortem Fractures in Forensic Anthropology and Their Importance in Trauma Analyses

Yıl 2014, Sayı: 27, 47 - 64, 30.06.2014
https://doi.org/10.1501/antro_0000000226

Öz

Forensic anthropologists assist medicolegal officials with determination and interpretation of perimortem and postmortem traumas on the bones of the deceased. Although the fractures caused by these traumas has typical characteristics, it becomes very difficult to abstract in some cases. In such cases, the morphology of fracture surface is analysed. Angle, shape, structure of the fracture and colour difference between fracture surface and cortical bone should be taken into consideration in analysing process. This paper discusses how perimortem and postmortem fractures are determined on bones, differences between them, variety of bone traumas exhibit typical characteristics of perimortem and postmortem fractures, and the methods are used in cases that perimortem and postmortem fractures are hard to be abstracted from each other

Kaynakça

  • Adams, J.C. 1987, Outline Of Fractures, Edinburgh: Longman.
  • Berryman H.E. ve Haun S.J. 1996, Applying Forensic Techniques To Interperet Cranial Fracture Patterns In
  • Archaeological Specimen, Int. J.
  • Osteoarcheology 6.2-9.
  • Berryman H.E. ve Symes S.A. 1998, Recognizing Gunshot and Blunt Cranial Trauma Through Fracture Interpretation, Forensic Osteology, Ed. By K.J.Reichs (1998), pp:333-352.
  • Bonnichsen R. 1979, Pleistocene Bone Technology in the Beringian Refugium, National Museum of Man Mercury Series, Archaeological Survey of Canada Paper No.98 Ottoawa, Canada: National Museum of Canada.
  • Gurdijan E.S, Webster J.E, and Lissner H.R 1950, The Mechanism of Skull Fracture, Radiology, 54:314-339.
  • Lovell, Nancy C. 1997, Trauma Analysis in Paleopathology, Yearbook Of Physical Anthropology, 40:139-170.
  • Maples, W.R 1986, Trauma Analysis By The Forensic Anthropologist. In K. J Reichs (ed.): Forensic Osteology. Springfield: CC Thomas, pp.218-228.
  • Morlan R.E 1980, Taphonomy and Archaeology in the Upper Pleistocene of Yukon Territory: A Glimpse of the Peopling of the New World., National Museum of Man Mercury Series, Archaeological Survey of Canada Paper No.94 Ottoawa, Canada: National Museum of Canada.
  • Morlan R.E 1984, Toward the Definition of Criteria for the recognition of Artificial Bone Alterations., Quatern Res, 22: 160-71.
  • Sauer, Norman J. 1984, Manner of Death: Skeletal Evidence of Blunt And Sharp Instrument Wounds, In: Human Identification (T.A.Rathbun and J.B.Buikstra, eds.), Springfield, Charles C. Thomas, 1984:176-184.
  • Sauer, Norman J. 1998, The Timing Of Injuries And The Manner Of Death: Distinguishing Among Antemortem, Perimortem and Postmortem Trauma, Forensic Osteology, Chapter 15:321-331.
  • Spitz, W.U. 1992, Spitz and Fisher’s Medicolegal Investigation of Death: Guidelines for the Application of Pathology to Crime Investigation., Springfield, Charles C.Thomas.
  • Ubelaker D.H and Adams B.J 1995, Differentiation of Perimortem and Postmortem Trauma Using Taphonomic indicator, J. Forensic Sci, 40:509-512.
  • Weiberg, Danielle A.M and Wescott, Daniel J. 2008, Estimating The Timing Of Long Bone Fractures: Correlation Between The Postmortem Interval, Bone Moisture Content, and Blunt Force Trauma Characteristics, J Forensic Sci, Vol.53, No.5.
  • Wheatley, Bruce P. 2008, Perimortem or Postmortem Fractures? An Experimental Study of Fracture Patterns in Deer Femora, J Forensic Sci, Vol.53, No.1.
  • Villa P. And Mahieu E. 1991, Breakage Patterns of Human Longbones, J Hum Evol, 21:27-48.

Adli Antropolojide Perimortem ve Postmortem Kırıkların Ayırımı ve Travma Analizlerindeki Önemi

Yıl 2014, Sayı: 27, 47 - 64, 30.06.2014
https://doi.org/10.1501/antro_0000000226

Öz

Adli antropologlar, maktüllerin kemikleri üzerinde inceleme yaparak bireyin, ölüm anındaki yaşı, boyu, cinsiyeti ve ölmeden önce geçirdiği travmaları veya hastalıkları gibi antemortem bilgilerini ortaya çıkarırlar; ölüm anında (perimortem) veya sonrasında (postmortem) meydana gelen travmaları tespit ederek, muhtemel ölüm sebebi hakkında tıbbi ve hukuki yetkililere yardımcı olurlar. Adli antropologlar, ölüme sebebiyet verebilecek travmaları belirlerken belli başlı özelliklere dikkat ederler. Ancak, perimortem ve postmortem kırıkların kendine özgü özellikleri olmasına rağmen bazı durumlarda birbirilerinden ayırmak oldukça güçtür. Böyle durumlarda kırık yüzeylerinin morfolojileri incelenir. Kırığın açısı, şekli ve kortikal kemikle arasındaki renk ve yapı farkı, analiz yaparken göz önünde bulundurulmalıdır. Bu makalede perimortem ve postmortem kırıkların kemikler üzerinde nasıl tespit edilebileceği, çeşitli travma türlerinde gösterdikleri özellikler, birbirileri arasındaki farklar ve birbirinden ayrılması güç durumlarda hangi yöntemlere başvurulabileceği tartışılmıştır

Kaynakça

  • Adams, J.C. 1987, Outline Of Fractures, Edinburgh: Longman.
  • Berryman H.E. ve Haun S.J. 1996, Applying Forensic Techniques To Interperet Cranial Fracture Patterns In
  • Archaeological Specimen, Int. J.
  • Osteoarcheology 6.2-9.
  • Berryman H.E. ve Symes S.A. 1998, Recognizing Gunshot and Blunt Cranial Trauma Through Fracture Interpretation, Forensic Osteology, Ed. By K.J.Reichs (1998), pp:333-352.
  • Bonnichsen R. 1979, Pleistocene Bone Technology in the Beringian Refugium, National Museum of Man Mercury Series, Archaeological Survey of Canada Paper No.98 Ottoawa, Canada: National Museum of Canada.
  • Gurdijan E.S, Webster J.E, and Lissner H.R 1950, The Mechanism of Skull Fracture, Radiology, 54:314-339.
  • Lovell, Nancy C. 1997, Trauma Analysis in Paleopathology, Yearbook Of Physical Anthropology, 40:139-170.
  • Maples, W.R 1986, Trauma Analysis By The Forensic Anthropologist. In K. J Reichs (ed.): Forensic Osteology. Springfield: CC Thomas, pp.218-228.
  • Morlan R.E 1980, Taphonomy and Archaeology in the Upper Pleistocene of Yukon Territory: A Glimpse of the Peopling of the New World., National Museum of Man Mercury Series, Archaeological Survey of Canada Paper No.94 Ottoawa, Canada: National Museum of Canada.
  • Morlan R.E 1984, Toward the Definition of Criteria for the recognition of Artificial Bone Alterations., Quatern Res, 22: 160-71.
  • Sauer, Norman J. 1984, Manner of Death: Skeletal Evidence of Blunt And Sharp Instrument Wounds, In: Human Identification (T.A.Rathbun and J.B.Buikstra, eds.), Springfield, Charles C. Thomas, 1984:176-184.
  • Sauer, Norman J. 1998, The Timing Of Injuries And The Manner Of Death: Distinguishing Among Antemortem, Perimortem and Postmortem Trauma, Forensic Osteology, Chapter 15:321-331.
  • Spitz, W.U. 1992, Spitz and Fisher’s Medicolegal Investigation of Death: Guidelines for the Application of Pathology to Crime Investigation., Springfield, Charles C.Thomas.
  • Ubelaker D.H and Adams B.J 1995, Differentiation of Perimortem and Postmortem Trauma Using Taphonomic indicator, J. Forensic Sci, 40:509-512.
  • Weiberg, Danielle A.M and Wescott, Daniel J. 2008, Estimating The Timing Of Long Bone Fractures: Correlation Between The Postmortem Interval, Bone Moisture Content, and Blunt Force Trauma Characteristics, J Forensic Sci, Vol.53, No.5.
  • Wheatley, Bruce P. 2008, Perimortem or Postmortem Fractures? An Experimental Study of Fracture Patterns in Deer Femora, J Forensic Sci, Vol.53, No.1.
  • Villa P. And Mahieu E. 1991, Breakage Patterns of Human Longbones, J Hum Evol, 21:27-48.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Antropoloji
Diğer ID JA23RF96HB
Bölüm Değerlendirme (Derleme) Makaleleri
Yazarlar

Deren Çeker

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2014
Gönderilme Tarihi 1 Ocak 2014
Kabul Tarihi 1 Haziran 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Sayı: 27

Kaynak Göster

APA Çeker, D. (2014). Adli Antropolojide Perimortem ve Postmortem Kırıkların Ayırımı ve Travma Analizlerindeki Önemi. Antropoloji(27), 47-64. https://doi.org/10.1501/antro_0000000226

17919

Antropoloji’de yayımlanan makaleler ve diğer yazıların tümünün yayın hakkı Creative Commons Atıf-Gayri Ticari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) altında lisanslanmıştır. Yani yayımlanan makale ve diğer muhtelif yazılar, başka yayınlarda ancak uygun referans gösterilerek, lisansa bağlantı sağlanarak, değişiklik yapıldıysa belirtilerek ve ticarî amaç gütmeyerek kullanılabilirler. Kısaca yazar(lar) veya okuyucu(lar) herhangi bir maddî çıkar gözetmeksizin, Antropoloji’deki yayınları basılı ve/veya elektronik olarak çoğaltmakta ve/veya yaymakta özgürdürler. Bu durum yine de lisans sahibi olarak Antropoloji’nin sizi ve çalışmanızı onaylayacağı anlamına gelmek zorunda değildir.
Budapeşte Açık Erişim Girişimi