Suç antropolojisi: kadın ve suç

Yıl 2007, Sayı: 22, 1 - 13, 01.04.2007

Zafer İlbars

Öz

Bu araştırmanın sonuçları değerlendirmeye alındığında kadın suçlarındaki artışların toplumları ahlaki bir paniğe ve endişeye sürükleyecek dramatik boyutlarda olmadığı görülmektedir. Ancak, mala karşı işlenen suç türlerinde artış görülmektedir. Kadın suçluluğu açısından kendi ülkemize baktığımızda, 1989-1991 yılları arasında 2934 hükümlü ile yapılan kapsamlı çalışma sonucunda, ülkemizdeki hükümlülerin %7’sinin kadın olduğu görülmüştür. Hükümlü kadınların eğitim düzeyleri düşük (%35.4 okur yazar değil, %34.6 okur yazar), evli (%69.6) ve çocuk sahibi (%90) oldukları görülmektedir. Bu kadınların en sık işledikleri suç türü %71.5 adam öldürmedir. İkinci sırada çek ve senet ile ilgili suçlar, 3. sırada ise hırsızlık suçu gelmektedir. Türkiye’de genel suçluluk içinde kadın suçluluğu (D.İ.E. Adalet İstatistikleri 1970–2002 sonuçlarına göre) oranlarının %1.7’den %3’e yükselerek bir artış kaydetmekle birlikte bu artışın ciddi boyutlarda olmadığı görülmektedir. Sonuç olarak, dünyadaki ve ülkemizdeki kadın suçluluğu profillerini incelediğimizde, kadın suçluluğu oranlarının düşük düzeyde olduğu ve kadın suçluluğu ile erkek suçluluğu oranlarının arasında büyük farklar olduğu 1 A.Ü., D.T.C.F. Antropoloji Bölümü Öğretim Üyesi gözlenmektedir. Bununla birlikte ülkelerin gelişmişlik düzeylerinin kadın suçluluğu profilinde belirleyici bir etken olduğunu görmekteyiz. Gelişmiş ülkelerde tüm suç kategorilerinde kadın suçluluk oranlarının az gelişmiş ülkelere oranla yüksek olduğu görülmektedir. Kadın suçluluğu açısından işlenen suç türlerinde kadınların çoğunlukla mala kasıt ve şiddet içermeyen suçları işledikleri görülmektedir. Türkiye’de ise kategori dışı diğer suçların yanında en çok işlenen suç türleri olarak hırsızlık, adam öldürme, namus suçları ve geçmiş dönemlerde zina suçları ön plana çıkmaktadır. Son dönemde zina suç kapsamından çıkarılmıştır. Ülkemizde kadın suçluluğu profili, sosyo-kültürel değişkenler açısından incelendiğinde, kadın suçluların olgun yaşlarda (D.İ.E. Adalet İstatistikleri 2000–2001–2002 sonuçlarına göre, 30-39 yaş %31.10, 40-49 yaş %25.53) suç işlediklerini, eğitim düzeylerinin düşük olduğunu ve kırsal kadından çok kentli kadınının suç işlediğini görmekteyiz

Anahtar Kelimeler

Suç, kadın, antropoloji

CRIMINAL ANTHROPOLOGY: WOMAN AND CRIME

Öz

Considering the results of this research, the increase in the crimes commited by women is not dramatic or in an alarming amount. However the crimes against property can said to be increased. According to a research that is involving 2934 prisoner between the years 1989 and 1991, 7% of them are found to be women. The level of education of the women are low, most of them are married and nearly all of them have children. The most common of the crimes commited are manslaughter. The second common type of the crime committed by women are crimes those are related to check and bonds. And the third most common crimes is theft. Between the years 1970 and 2002, according to National Statistics Institue, the rate of the crimes committed by women increased to 3% from 1.7%, which can be evaluated as insignificant. As a result, regarding the profiles of women criminals , it can be argued that the proportion of women offenses are showing low rates, on the other hand the percentage of man and women offenses differ significantly. On top of these facts, it can be claimed that the the development levels of the states have a decisive role in the profiles of the women criminals. In the world, the most common of the crimes are found to be against property or crimes that doesn’t involve violence. In Turkey, theft, manslaughter, crimes of honor and adultery has great importance, though adultery has been removed from scope of crimes, recently. When the profiles of women criminals are evaluated according to the social and cultural variables, the women commit crimes in mature ages, have low level of education and mostly live in urban areas rather than rural

Anahtar Kelimeler

crime, woman, anthropology

Kaynakça

• Anglin, D. ve Y. Hser, 1987, “Addicted Women and Crime”, Criminology.
• Chernoff, N. W. ve R. J. Simon, 2000, “Women and Crime the World Over”. Gender Issues, Summer.
• İçli, Tülin G., 2003, “Toplumdan Kopuş: Suç ve Şiddet” Sezal “Sosyolojiye Giriş”. Ankara Martı Kitap ve Yayınevi.
• İlbars, Zafer, 1987, “Kişiliğin Oluşumundaki Kültürel Etmenler” Ankara Üniversitesi,D.T.C.F. Dergisi.
• İlbars, Zafer, 1987 ,“Cinsiyet Rolleri ve Cinsiyet Farklıkları Araştırmasından Çıkan Yöntemsel Sonuçlar” Ankara Üniversitesi D.T.C.F. Dergisi 13.
• Lawson, T. ve T. Heaton, 1999, Crime and Deviance, London, MacMillan.
• Morris, Allison, 1987, Women, Crime and Criminal Justice. Oxford, Basil Blackwell.
• Palermo, George B., 2003; “Female Offenders in Changing Society”. International Journal of Offender Theraphy and Copmerative Criminology,47; 493.