Öz
Objectives: This epidemiological study was designed to evaluate the factors affecting the incidence of fractures in children, to assess our treatment methods, and to make suggestions for preventing accident-induced fractures in children.
Methods: A total of 240 fractures of 223 patients were investigated. Patients were administered a standard questionnaire to collect sociodemographic data and assess childhood fractures. At the end of a year, all data were analyzed using SPSS statistics package.
Results: Of the study group, 152 patients were males (68.2%) and 71 patients were females (31.8%). Mean age was 8.4±4.1 years. The incidence of fractures tended to increase with age. The season and month of the year that the fractures mostly occurred were spring and May, respectively. Streets were the most common environment of fracture occurrences. Falling from height played a significant role in the mechanism of fractures. The majority of cases (63.7%) sought emergency treatment in the first 24 hours. Fractures were most frequently seen in the upper extremities. Only 4.5% of patients were referred to other hospitals due to hospital shortcomings.
Conclusion: Education of parents and programs concerning accident prevention implemented either locally or nationwide will be beneficial in preventing child accidents and injuries.
Anahtar Kelimeler
Antakya Kırıkhan Devlet Hastanesi Ortopedi Polikliniği’nde tedavi edilen çocuk kırıklarının epidemiyolojik değerlendirilmesi
Öz
Amaç: Çocukluk çağında görülen kırıkları epidemiyolojik olarak değerlendirerek, kırık insidansı üzerinde etkisi olan faktörleri ortaya koymak, kırıklara uyguladığımız tedavi şekillerini vurgulamak ve çocukluk çağında kırıkların ortaya çıkmasını önleyecek programlar geliştirmek.
Çalışma planı: Toplam 223 olguya ait 240 kırık incelendi. Çocukluk çağı kırıklarını değerlendirmek ve sosyodemografik verileri elde etmek için hazırlanan bir form her olgu için dolduruldu. Bir yıllık süre sonunda toplanan veriler SPSS paket programı ile bilgisayarda irdelendi.
Sonuçlar: Çalışma grubunun 152’si erkek (%68.2), 71’i kız (% 31.8) idi (ort. yaş 8.4±4.1). Kırık insidansı yaş arttıkça artma eğilimi göstermekteydi. Kırıkların mevsim olarak ilkbaharda, ay olarak mayıs ayında daha sık ortaya çıktığı saptandı. Kırıkların sokak ortamında daha sık ortaya çıktığı, yüksekten düşmelerin etyolojide önemli rol oynadığı, olguların %63.7’sinin ilk 24 saat içinde hastaneye başvurdukları belirlendi. Kırıkların en sık üst ekstremite lokalizasyonlu olduğu ve yalnızca %4.5’inin hastane koşullarının yetersizliği nedeniyle başka hastanelere sevk edildiği belirlendi.
Çıkarımlar: Ebeveynlerin eğitimi, yerel veya ulusal kampanyalarla çocuk kazalarını önlemeye yönelik programların uygulanması çocuk kazalarının ve yaralanmalarının önlenmesinde faydalı olabilecektir.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Orijinal Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 11 Eylül 2006 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2000 Cilt: 34 Sayı: 2 |