Surgical management of displaced fractures of the lateral humeral condyle in children: results of eight-year follow-up
Öz
Objectives: To evaluate long-term results of surgical treatment of fractures of the lateral humeral condyle in children.
Methods: We evaluated 62 children (mean age 6.9 years) who underwent open reduction and osteosynthesis with Kirschner wires for lateral humeral condyle fractures. According to the Milch classification, 53 cases had type II and nine cases had type I fractures. Displacement was above 2 mm in all cases. The results were evaluated using the Hardacre criteria, based on the range of motion, carrying angle, pain, arthritis, and neurological symptoms. The mean follow-up was eight years (range 2 to 12 years).
Results: According to the Hardacre criteria, the results were excellent, good, and poor in 36, 23, and three cases, respectively. Three patients had a valgus deformity exceeding 15 degrees, and nine patients exhibited fishtail deformity.
Conclusion: The extent of displacement is important in the selection of treatment, and it should be assessed with oblique radiographs. Conservative therapy is indicated for fractures with a displacement of less than 2 mm. Those with a greater displacement should be reduced anatomically and then treated with minimal osteosynthesis.
Anahtar Kelimeler
Öz
Amaç: Cerrahi olarak tedavi edilen çocuk lateral humeral kondil kırıklarının uzun dönem sonuçlarını değerlendirmek.
Çalışma planı: Lateral humeral kondil kırığı nedeniyle açık redüksiyon ve Kirschner teli ile osteosentez yapılan 62 çocuk hasta (yaş ort. 6.9) değerlendirildi. Milch sınıflamasına göre 53 olguda tip II, dokuz olguda tip I kırık saptandı. Kırığın deplasman miktarı tüm olgularda 2 mm’den fazla idi. Sonuçlar, hareket açıklığı, taşıma açısı, ağrı, artrit ve nörolojik semptomları göz önünde bulunduran Hardacre kriterlerine göre değerlendirildi. Ortalama takip süresi 8 yıl (dağılım 2-12 yıl) idi.
Sonuçlar: Hardacre kriterlerine göre 36 olguda mükemmel, 23 olguda iyi, üç olguda kötü sonuç alındı. Üç olguda 15 dereceden fazla valgus deformitesi, dokuz olguda balık kuyruğu deformitesi saptandı.
Çıkarımlar: Kırığın deplasman miktarı tedavi seçiminde belirleyicidir ve deplasman miktarı mutlaka oblik grafiler ile değerlendirilmelidir. Deplasman miktarı 2 mm’den az olan kırıkların tedavisi konservatifdir. Deplasman miktarı fazla olan kırıklarda anatomik redüksiyon sağlanmalı ve minimal osteosontez uygulanmalıdır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Orijinal Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 11 Eylül 2006 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2001 Cilt: 35 Sayı: 1 |