Objectives: We evaluated the mid-term results of patients who underwent arthroscopic surgery for chronic ankle pain due to anterolateral impingement.
Methods: The study included twenty-eight patients (12 males, 16 females, mean age 32.5 years; range 14 to 49 years). The mean duration between the first injury and operation was 10 months (range 6 to 19 months). Anterolateral impingement was localized on the right side in 16 patients. Eleven patients were recreational athletes, but at the time of the first examination they all had given up exercising. All patients but two had at least one episode of ankle sprain. Although roentgenograms failed to demonstrate any pathology, magnetic resonance imaging (MRI) confirmed anterolateral impingement in 11 patients. Qualitative and quantitative assessments of the results were made using the Martin’s classification and the American Orthopaedic Foot and Ankle Society (AOFAS) scoring table, respectively. The mean follow-up was 32.5 months (range 10 to 57 months).
Results: According to the Martin’s classification, we obtained excellent, good, and fair results in seventeen, eight, and three patients, respectively. The mean AOFAS scores increased from 74.6 to 90.6 postoperatively. Two patients developed temporary superficial peroneal nerve lesions.
Conclusion: Anterolateral impingement of the ankle should be considered in the differential diagnosis of chronic ankle pain without demonstrable radiologic abnormalities. We believe that diagnosis and treatment of chronic ankle pain due to anterolateral impingement can be successfully made by ankle arthroscopy.
Amaç: Kronik ayak bileği ağnsı şikayeti ile başvuran ve anterolateral sıkışma tanışı ile artroskopik debridman uygulanan hastalarda orta dönem sonuçlar değerlendirildi.
Çalışma planı: Çalişmaya 12 erkek, 16 kadın 28 hasta dahil edildi (ortalama yaş 32.5; dağılım 14-49). Travma ile ameliyat arasındaki ortalama süre 10 ay (dağılım 6-19 ay) idi. On altı hastada sağ, 12'sinde sol taraf tutulmuştu. On bir hasta travma öncesi sportif aktivite ile uğraşmakta, ancak başvuru anında spora ara vermiş bulunmaktaydı. Yirmi altı olguda en az bir kez ayak bileği burkulması anamnezi saptandı. Hiçbir olguda konvansiyonel radyolojik inceleme ile patolojik bulgu saptanmamakla birlikte, manyetik rezonans görüntüleme (MRG) tetkiki yapılan 11 hastada anterolateral sıkışma doğrulandı. Sonuçlar Martin'in fonksiyonel ve sübjektif kriterlerine göre kalitatif olarak, Amerikan Ortopedik Ayak ve Ayak Bileği Cemiyeti'nin (AOFAS) skorlama şemasi ile de kantitatif olarak değerlendirildi. Ortalama takip süresi 32.5 ay (dağılım 10-57 ay) idi.
Sonuçlar: Martin sınıflamasına göre 17 hastada mükemmel, sekiz hastada iyi ve üç hastada orta sonuç elde edildi. AOFAS skorlarının ameliyat öncesi ortalama 74.6'dan
ameliyat sonrasi 90.6'ya yükseldiği görüldü, ki olguda geçici olarak yüzeyel peroneal sinir lezyonu görüldü.
Çıkarımlar: Radyolojik olarak bulgu vermeyen, MRG ile tanı konamayan kronik ayak bileği ağnsı şikayeti olan olgularda ayırıcı tanı olarak anterolateral yumuşak doku sıkışmasının da düşünülmesi gerektiği, artroskopik olarak tanışı doğrulanan olgularda tedavinin artroskopik teknikle güvenilir ve başarılı bir şekilde yapılabileceği sonucuna varıldı.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Orijinal Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 11 Eylül 2006 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2001 Cilt: 35 Sayı: 2 |