Öz
Objectives: We evaluated tendon reconstruction with one-stage tendon grafting in flexor tendon injuries in which primary repair was not considered because of delay in treatment or of inappropriate circumstances on the part of the wound and the patient.
Methods : Thirty-seven patients (29 males, 8 females; mean age 20.5 years; range 4 to 52 years) underwent single-stage flexor tendoplasty involving 41 fingers. Twenty-eight patients had zone II injuries. The mean duration from trauma to surgery was one month (range 3 to 6 weeks). Tendon grafts were obtained from the palmaris longus in 26 repairs, flexor digitorum superficialis in 14 repairs, and flexor carpi radialis in one repair. Early passive rehabilitation was administered after surg e r y. Improvement in the flexion motion was calculated using the Strickland formula. The results were compared with respect to the tendon graft used, associated nerve injuries, and the age of the patients (equal to or below 10 years/above 10 years). The mean follow-up was 35 months (range 4 to 83 months).
Results : Functional results were excellent in 12 fingers (29.3%), good in 13 fingers (31.7%), moderate in 14 fingers (34.2%), and poor in two fingers (4.9%). Overall, the mean total active movement was 57% (range 22 to 88%). No significant differences were found between the functional results with respect to the tendon graft used, associated nerve injuries, and the age of the patients (ANOVA, p>0.05).
Conclusion: Single-stage flexor tendoplasty seems to be an appropriate choice of treatment for flexor tendon injuries where local wound conditions and decreased tendon length prevent primary repair, provided that the pulley system remains intact.
Öz
Amaç: Primer onarımın mümkün olmadığı gecikmiş olgularda veya yara ve hastanın genel durumu açısından primer onarımın uygun olmadığı fleksör tendon yaralanmalarında uyguladığımız tendon greftiyle onarım değerlendirildi.
Çalışma planı: Otuz yedi hastada (29 erkek, 8 kadın; ort. yaş 20.5; dağılım 4-52) serbest tendon greftiyle tek seanslı fleksör tendoplasti (n=41) uygulandı. Yirmi sekiz hastada yaralanma zone II’deydi. Yaralanma ile cerrahi arasında geçen süre ortalama bir ay (dağılım 3-6 hafta) idi. Onarımların 26’sında palmaris longus; 14’ünde yüzeyel fleksör tendon, birinde fleksör karpi radialis tendon grefti kullanıldı. Ameliyattan sonra erken pasif hareket programı uygulandı. Kazanılan fleksiyon hareketi Strickland formülü kullanılarak hesaplandı. Sonuçlar, kullanılan tendon greftinin cinsi, sinir onarımı yapılıp yapılmaması ve yaş grupları (10 yaş ve altı / 10 yaş üzeri) açısından karşılaştırıldı (ANOVA). Ortalama izlem süresi 35 ay (dağılım 4-83 ay) idi.
Sonuçlar: Fonksiyonel olarak, 12 parmakta mükemmel (%29.3), 13 parmakta iyi (%31.7), 14 parmakta orta (%34.2), iki parmakta kötü (%4.9) sonuç alındı. Tüm olgularda aktif hareket ortalaması %57 (dağılım %22-88) bulundu. Kullanılan tendon grefti cinsinin, tendon yaralanması ile birlikte sinir yaralanması olmasının veya yaşın sonuçları anlamlı derecede etkilemediği görüldü (p>0.05).
Çıkarımlar: Lokal yara şartlarının primer onarıma izin vermediği olgularda, tendonların primer onarıma müsade etmeyecek kadar kısaldığı durumlarda, pulley sistemi yeterli ise, tek seanslı tendon greftiyle onarımın iyi bir seçenek olduğu sonucuna varıldı.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
| Bölüm | Orijinal Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 11 Eylül 2006 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2004 Cilt: 38 Sayı: 1 |