Öz
Amaç: Orta ayak kırıklarında Ilizarov sirküler eksternal fiksatör cihazı ile gerçekleştirilen distraksiyon osteogenezi ile tedavi sonuçları değerlendirildi.
Çalışma planı: Dört hastada yüksek enerjili travmaya bağlı meydana gelen orta ayak çok parçalı kırığı sirküler eksternal fiksatör cihazı ile distraksiyon osteogenezi uygulanarak tedavi edildi. Üçü erkek, biri kadın olan hastaların yaş ortalaması 24 (dağılım 19-37) idi. Yaralanma nedenleri bir olguda trafik kazası, üç olguda mayın patlamasının neden olduğu araç içi yaralanma idi. Sirküler eksternal fiksatör cihazı ile ortalama üç ay (dağılım 2.5-4 ay) süreyle kırık bölgesine ortalama 10.5 mm (dağılım 9-13 mm) distraksiyon uygulandı. Değerlendirmelerde topallama, ağrı varlığı, radyografik ölçümler ve AOFAS (the American Orthopaedic Foot and Ankle Society) skorları dikkate alındı. Ortalama izlem süresi 58 ay (dağılım 33-81 ay) idi.
Sonuçlar: Sirküler eksternal fiksatör cihazının çıkarılması sonrası birinci ayda tüm hastalarda topallama vardı. Altıncı ayın sonunda dört hastanın birinde topallama ve ağrı tamamen geçti; ikisinde azalarak devam ederken, bir hastada sekel olarak kaldı. Cihazın çıkarılmasının ardından yürüme sırasında oluşan ağrı şikayeti üç hastada 3-6 ay içinde azalarak geçti; bir hastada sekel olarak kaldı. Radyografik takipler ayağın ön-arka ve yan stres grafilerine göre yapıldı. AOFAS orta ayak değerlendirme skoru ortalaması 70.5 (50-89) bulundu.
Çıkarımlar: Sirküler eksternal fiksatör cihazı ile distraksiyon osteogenezi, yüksek enerjili travma ile oluşan, başka yöntemlerle anatomik redüksiyon sağlanamayacak durumdaki orta ayak kırıklarının tedavisinde alternatif bir tedavi yöntemi olabilir.
Öz
Objectives: We evaluated the results of distraction osteogenesis with the Ilizarov circular external fixator in the treatment of comminuted fractures of the midfoot.
Methods : Four patients (1 female, 3 males) with comminuted midfoot fractures due to high energy trauma were treated with distraction osteogenesis performed by the Ilizarov circular external fixator. The mean age was 24 years (range 19 to 37 years). Fractures resulted from a traffic accident in one case, and from vehicle blast due to landmine explosion in three cases. The circular external fixator was applied for a mean of three months (range 2.5 to 4 months), during which the mean distraction was 10.5 mm (range 9 to 13 mm) at the fracture zone. The results were assessed according to the presence of pain and limping, radiographic measurements, and to the AOFAS (the American Orthopaedic Foot and Ankle Society) scoring system. The mean follow-up period was 58 months (range 33 to 81 months).
Results: All the patients had limping for a month following the removal of the fixator. At the end of six months, limping disappeared in one patient, decreased in two patients, and remained as a sequela in one patient. Pain which occurred during walking after the removal of the fixator decreased and finally disappeared within 3 to 6 months in three patients, but remained in one patient. Radiographic assessments were made using the anteroposterior and lateral X-rays of the foot. The mean AOFAS score was 70.5 (range 50 to 89).
Conclusion: Distraction osteogenesis performed with the use of the Ilizarov circular external fixator may be an alternative in the treatment of comminuted foot fractures due to high energy traumas, where no other modality is likely to provide an anatomical reduction.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
| Bölüm | Orijinal Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 11 Eylül 2006 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2004 Cilt: 38 Sayı: 2 |