Amaç: Uludağ’da bir kış sezonunda kayak sırasında meydana gelen diz bağ yaralanmalarının sıklığı, anatomik tipleri ve yaralanma riski oluşturan etkenler değerlendirildi.
Çalışma planı: Çalışmaya 2003-2004 kayak sezonunda Uludağ Üniversitesi-Sabancı Sağlık Merkezi’ne kayak sırasında meydana gelen diz bağ yaralanması nedeniyle başvuran 215 hasta (240 diz) alındı. Hasta grubunda ortalama yaş 31 (dağılım 9-55) idi. Bağ yaralanmaları AOSSM (American Orthopaedic Society for Sports Medicine) ölçütlerine göre derecelendirildi. Kümülatif veriler hasta kayıtlarından ve kontrol grubunda yer alan sağlıklı 100 kayakçıya sorulan sorularla toplandı.
Sonuçlar: Genel diz yaralanma oranı her bin kayakçı gününde 1.14 idi. Diz yaralanmalarının arasındaki süre ortalama 875 kayakçı günüydü. En sık yaralanan bağların iç yan bağ (%35.4) ve ön çapraz bağ (%27.1) olduğu saptandı. Malzeme açısından, diz bağ yaralanmalarının kayakta “snowboard”a göre daha fazla meydana geldiği görüldü (odds ratio 6.83, p<0.001). Kayak pistinin zorlu olması diz bağ yaralanma olasılığını iki kat artırmaktaydı (odds ratio 2.28, p<0.001). Yaralanmaların oluşması açısından cinsiyet ve yaş açısından anlamlı farklılık görülmedi.
Çıkarımlar: İç yan bağ ve ön çapraz bağ kayakçılarda dizde en sık yaralanma görülen bağlardır. Ekipman (kayak) ve kayak alanı (zor pist) ile ilgili risk faktörleri diz yaralanmalarının oluşmasında anlamlı rol oynamaktadır.
Objectives: We evaluated the frequency, anatomic types, and predisposing factors of knee ligament injuries that occur in skiers during a winter season at the Uluda¤ Ski Center, Bursa, Turkey.
Methods: A total of 215 patients (240 knees) presented to the Uluda¤ University-Sabanc› Health Center after sustaining a skier knee injury during the 2003-2004 winter season. The mean patient age was 31 years (range 9 to 55 years). Knee ligament injuries were assessed according to the AOSSM (American Orthopaedic Society for Sports Medicine) criteria. Cumulative data were collected from patient records and from a questionnaire administered to 100 healthy skiers.
Results: The mean knee injury rate was 1.14 injuries per 1000 skier-days. The mean length of time between the occurrence of knee injuries was 875 skier-days. The most frequently injured ligament was the interior cruciate ligament (35.4%) followed by the anterior cruciate ligament (27.1%). Knee ligament injuries were significantly more common in skiers than in snowboarders (odds ratio 6.83, p<0.001). Hard and steep pists were associated with a twofold risk for knee ligament injuries (odds ratio 2.28, p<0.001). For the occurrence of knee injuries, no significant differences were found with respect to sex and age.
Conclusion: The interior and the anterior cruciate ligaments are the most commonly injured ligaments in skiers. Two risk factors concerning the equipment (ski) and the environment (hard pists) play a significant role in the occurrence of knee injuries.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Orijinal Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 11 Eylül 2006 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2004 Cilt: 38 Sayı: 5 |