Öz
Anterior cruciate ligament (ACL) reconstructions in skeletally immature patients present unique difficulties, one major concern being reconstruction-induced growth disturbances. Another issue is the failure of adolescent patients to comply with the treatment programs. Initially, activity limitations and bracing can be recommended for isolated ACL tears in young skeletally immature adolescents who are at stages I, II, and III according to the modified Tanner classification, and for whom reconstruction can be delayed until completion of skeletal maturity provided that any joint instability or meniscal injury do not develop. For symptomatic patients, partial or complete transphyseal techniques or complete transphyseal reconstruction with doubled or quadrupled hamstring tendon grafts can be applied, with special care being afforded to keep clear distance between fixation materials and the physeal plates. In patients who are at pubertal stages of IV or V or with a skeletal ages above 13 (F) or 14 (M) years, a transphyseal reconstruction with hamstring autografts seems to be the best solution. It should be kept in mind that functional outcomes of ACL reconstructions in skeletally immature patients are inferior to those obtained in adults even after a prudent surgical approach without associated growth disturbances.
Anahtar Kelimeler
Öz
Epifizi açık hastalarda ön çapraz bağ rekonstrüksiyonu ciddi güçlükler gösterir. Bu güçlüklerin önemli kısmı rekonstrüksiyona bağlı büyüme bozukluğu yaratma endişesidir. Önemli bir sorun da bu yaş grubundaki hastaların tedaviye gösterdikleri uyum eksikliğidir. Modifiye Tanner sınıflamasına göre evre I, II, III’e uyan, kemiksel gelişimi tamamlanmamış izole ön çapraz bağ lezyonlu genç hastalarda başlangıçta aktivite kısıtlaması ve breys önerilebilir. Eğer instabilite semptomları gelişmez veya meniskal yaralanma olmaz ise rekonstrüksiyon için epifizlerin kapanması ve kemik gelişiminin tamamlanması beklenebilir. Hasta semptomatik hale gelirse, parsiyel transfizyal teknikler ya da doubled veya kuadrupled hamstring tendonlarıyla komplet transfizyal rekonstrüksiyonlar uygulanabilir. Bunu yaparken tespit materyallerinin büyüme plaklarından uzak tutulmasına dikkat edilmelidir. Modifiye Tanner sınıflamasına göre evre IV ve V’e uygun veya iskelet yaşları 13 (K) veya 14’ün (E) üzerinde olan hastalarda hamstring otogrefti ile transfizyal rekonstrüksiyon en iyi seçenek olarak görünmektedir. Bu ayrıntılı yaklaşıma rağmen, çocuklarda büyüme bozukluğuna yol açmayan rekonstrüksiyonlardan sonra bile fonksiyonel sonuçların erişkinlerdeki kadar başarılı olmadığı unutulmamalıdır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Derleme |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 11 Eylül 2006 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2004 Cilt: 38 |