Osteoarthritis is one of the most common disabling conditions in elderly population. Its current treatment includes not only eliminating symptoms, but also slowing down the degenerative process and achieving functional improvement. When the patient does not benefit from nonpharmacologic measures such as loosing weight, drug therapy is needed, which includes analgesics, weak narcotic drugs, nonsteroidal anti-inflammatory drugs, COX-2 inhibitors, corticosteroids, viscosupplementation, and slow-acting drugs used in osteoarthritis. Among these, simple analgesics are first-line treatment option for osteoarthritis owing to successful relief of symptoms and negligible side effects. Nonsteroidal anti-inflammatory drugs, in spite of providing greater analgesic effect, have to be used carefully for their gastrointestinal and chondrodestructive adverse effects. COX-2 inhibitors are being reassessed for their cardiovascular adverse effects and research is in progress for further improvement. Although viscosupplementation is effective in the short-term, no long-term benefits have been observed. There is no convincing evidence for the efficacy of slow-acting drugs such as glucosamine and chondroitin sulphate given as nutritional support. Other treatment modalities currently evaluated are biphosphonates, hormones, metalloproteinase inhibitors, cytokines, nitric oxide, growth factors, and gene therapy.
Yaşlı nüfusun yaşam kalitesini önemli derecede bozan osteoartritin güncel tedavisinde sadece semptomların ortadan kaldırılması yanında, hastalığın yavaşlatılması ve/veya iyileştirilmesi gibi hedefler de bulunmaktadır. Tedavide ilk adım olan kilo verme egzersizi gibi farmakolojik olmayan tedbirlerden yeterince yarar görülmediğinde ilaç kullanımı gündeme gelir. Bu ilaçlar arasında analjezikler, zayıf narkotikler, nonsteroid antienflamatuvar ilaçlar, COX-2 inhibitörleri, kortikosteroidler, viskosuplemantasyonlar ve yavaş etkili osteoartrit ilaçları sayılabilir. Basit analjezikler, semptomları başarılı olarak gidermeleri ve yan etkilerinin azlığı nedeniyle ilk seçimdirler. Nonsteroid antienflamatuvar ilaçlar, analjezik etkileri daha fazla olmakla birlikte gastrointestinal yan etkileri ve eklem kıkırdağına muhtemel zararları nedeniyle dikkatli kullanılmalıdır. Kardiyovasküler yan etkileri nedeniyle COX-2 inhibitörleri yeniden gözden geçirilmekte ve geliştirilmeye çalışılmaktadır. Viskosuplemantasyon preparatları kısa dönemde etkili olabilmesine karşın hastalığın uzun dönemli seyrinde etkili bulunmamıştır. Gıda takviyesi olarak alınan yavaş etkili ilaçlardan olan glukozamin ve kondroitin sülfat konusunda olumlu sonuçlar bildirilmekle birlikte, yeterince bilimsel veriye ulaşılamamıştır. Yeni çalışma başlıkları olarak, bifosfanatlar, hormonlar, metalloproteinaz inhibitörleri, sitokinler, nitrik oksit, büyüme faktörleri ve gen tedavisi bulunmaktadır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Derleme |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 6 Aralık 2007 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2007 Cilt: 41 |