Objectives: Iliac bone grafting and matrix-guided autologous chondrocyte implantation (MACI) can be combined to treat large osteochondral defects of the knee. In this prospective study, we evaluated clinical and magnetic resonance imaging (MRI) findings after one and two years of this treatment method.
Methods: The study included 12 patients who completed a follow-up period of two years. Preoperative arthroscopic and MRI studies revealed grade 3 or 4 osteochondritis dissecans in all the cases. In the first operation, a deep debridement of the sclerotic subchondral bone was performed, followed by press-fit filling of the defect with cancellous bone. In the second operation, a double-layer MACI was fixed within the defect with fibrin glue. The clinical outcomes were evaluated using clinical scores.
Results: The clinical outcomes before and 24 months after surgery were as follows: the mean Meyers score increased from 10.2 to 18, Lysholm-Gillquist score increased from 56.6 to 100, and Tegner-Lysholm score increased from 1.8 to 4. These scores did not show notable changes after 12 months. On MRI images, subchondral edema within the bone graft disappeared until the sixth month. Within a year, MRI signal intensity of the cartilage repair tissue well approximated to that of the healthy surrounding cartilage. The thickness of the cartilage repair tissue increased from 1 mm to 1.8 mm within 6 to 12 months.
Conclusion: Matrix-guided autologous chondrocyte implantation combined with bone grafting may be successfully used in remodeling the joint surface, without causing donor site morbidity within the knee joint. In addition, subchondral pathologic alterations may be effectively treated. Magnetic resonance imaging is a reliable technique to evaluate the repair process.
Amaç: Dizde büyük osteokondral defektlerin cerrahi tedavisinde otolog kemik greftiyle matriks-destekli otolog kondrosit implantasyonu (MOKİ) kombine edilebilir. Bu ileriye dönük çalışmada, bu tedavinin iki yıllık klinik ve manyetik rezonans görüntüleme (MRG) bulguları değerlendirildi.
Çalışma planı: Çalışmaya 24 ay takip süresini dolduran 12 hasta alındı. Artroskopi ile MRG değerlendirmelerinde defektlerin hepsinde etyolojinin 3-4. derece osteokondritis dissekans olduğu saptandı. Sklerotik subkondral kemiğe birinci ameliyatta derin bir debridman uygulandıktan sonra defekt pres-fit otolog kemik greftiyle dolduruldu. İkinci ameliyatta iki kat MOKİ fibrin yapıştırıcısıyla defektin içinde tespit edildi. Klinik takipler klinik skorlarla gerçekleştirildi.
Sonuçlar: Klinik bulgular ameliyattan önce ve 24 ay sonra şu şekildeydi: Meyers skoru 10.2’den 18’e, Lysholm-Gillquist skoru 56.6’dan 100’e, Tegner-Lysholm skoru 1.8’den 4’e artış gösterdi. On ikinci aydan sonra bu skorlarda önemli bir değişiklik görülmedi. Manyetik rezonans görüntülemede subkondral ödemin ilk altı aya kadar kaybolduğu izlendi. Bir yıl içinde MRG’de tamir dokusunun sinyal yoğunluğu gittikçe çevre sağlıklı dokuya uyum sağladı. Altı ile 12 ayda kıkırdak tamir dokusunun kalınlığı 1 mm’den 1.8 mm’ye kadar artış gösterdi.
Çıkarımlar: Kemik greftiyle kombine edilen MOKİ dizdeki verici bölgeye zarar vermeyerek eklem yüzeyini yeniden şekillendirmede başarılı bir yöntemdir. Aynı zamanda subkondral patolojik değişimler de etkili bir şekilde tedavi edilebilir. Manyetik rezonans görüntüleme tamir sürecini güvenilir bir şekilde görüntüleyebilen bir tanı aracıdır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Derleme |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 6 Aralık 2007 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2007 Cilt: 41 |