Öz
Amaç: Çocuklarda instabil önkol çift kırıklarının cerrahi tedavisinde uyguladığımız iki farklı tekniğin sonuçları değerlendirildi.
Çalışma planı: İnstabil önkol çift kırıklı 35 çocuk hasta geriye dönük olarak incelendi. Bu hastaların 14’üne (grup 1; 4 kız, 10 erkek; ort. yaş 13; dağılım 10-15) açık redüksiyon ve plak-vida ile osteosentez, 21’ine (grup 2; 5 kız, 16 erkek; ort. yaş 11.5; dağılım 8-13) kapalı redüksiyon ve intramedüller çivileme yapıldı. Grup 1’de kırıkların hepsi kapalı kırıktı. Grup 2’de kırıkların 15’i kapalı, altısı tip 1 açık kırıktı. Yaralanmadan cerrahi müdahaleye kadar geçen süre grup 1’de 4.3 gün, grup 2’de 3.1 gün idi. Hastalar son kontrollerinde Price ve ark.nın ölçütlerine göre değerlendirildi. Ortalama takip süresi grup 1’de 34 ay, grup 2’de 37 ay idi.
Sonuçlar: Kaynamama sadece grup 1’de bir hastada görüldü; ortalama kaynama süresi grup 1’de 7.2 hafta (dağılım 6-11 hafta), grup 2’de 6.5 hafta (6-10 hafta) idi. Price ve ark.nın değerlendirmesine göre, grup 1’de 11 hastada (%78.6) mükemmel, iki hastada (%14.3) iyi, bir hastada (%7.1) orta sonuç alındı. Grup 2’de sonuçlar 18 hastada (%85.7) mükemmel, üç hastada (%14.3) iyi idi. Grup 1’de üç hastada (%21.4) önemli, iki hastada (%14.3) daha hafif komplikasyon görülürken, grup 2’de bir hastada (%4.8) önemli, sekiz hastada (%38.1) daha hafif komplikasyon görüldü. Hiçbir olguda ekstremite uzunluk farkı veya eklemlerde deformite, açısal veya rotasyonel deformite; sinostoz, enfeksiyon gibi komplikasyonlar görülmedi.
Çıkarımlar: Çocuklarda instabil önkol çift kırıklarının tedavisinde intramedüller çivilemenin, emniyetli, etkili ve uygulaması kolay bir yöntem olduğu sonucuna varıldı.
Öz
Objectives: We evaluated the results of two different surgical methods for the treatment of unstable both-bone forearm fractures in children.
Methods: Thirty-five children with unstable both-bone forearm fractures were retrospectively evaluated. Of these, 14 patients (group 1; 4 girls, 10 boys; mean age 13 years; range 10 to 15 years) underwent open reduction and plate-screw fixation, and 21 patients (group 2; 5 girls, 16 boys; mean age 11.5 years; range 8 to 13 years) underwent closed reduction and intramedullary fixation. All the fractures in group 1 were closed, while, in group 2, there were 15 closed and six type 1 open fractures. The mean time to surgery was 4.3 days in group 1, and 3.1 days in group 2. The results were assessed using the criteria of Price et al. The mean follow-up was 34 months in group 1, and 37 months in group 2.
Results: Nonunion was observed in only one patient in group 1. The mean time to union was 7.2 weeks (range 6 to 11 weeks) in group 1, and 6.5 weeks (range 6 to 10 weeks) in group 2. According to the criteria of Price et al., the results in group 1 were perfect in 11 patients (78.6%), good in two patients (14.3%), and fair in one patient (7.1%). In group 2, 18 patients (85.7%) had excellent, three patients (14.3%) had good results. Complications were major in three patients (21.4%) and minor in two patients (14.3%) in group 1, compared to one major (4.8%) and eight minor (38.1%) complications in group 2. None of the patients had limb-length discrepancy, joint deformity, angular or rotational deformity, or complications such as synostosis and infection.
Conclusion: It was concluded that intramedullary nailing was safe, effective, and easy to perform in the management of unstable both-bone forearm fractures in children.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
| Bölüm | Orijinal Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 12 Ağustos 2008 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2008 Cilt: 42 Sayı: 3 |