Muscle weakness in cerebral palsy

Yıl 2009, Cilt: 43 Sayı: 2, 87 - 93, 13.05.2009

Uri Givon

Öz

Over the last two decades, muscle weakness has been shown to be a major component of cerebral palsy (CP) pathology. Caused by multiple etiologies including variations in the muscle fiber type, pathologic motor unit function, co-contraction of agonists and antagonists, and muscle size and rigidity, weakness interferes with function and leads to limited function and participation. Muscle strength was found to be associated with walking ability and with functional scales. Children with CP were found to be weaker than typically developing children, and differences were found with respect to muscle groups in children with CP. Muscle weakness should be evaluated as objectively as possible to improve the quality of diagnosis and treatment. Manual muscle testing is not sufficient for evaluation, and instrumented muscle testing is validated in CP. Muscle strengthening is an important part of treatment of CP. Several methods of strengthening have been described. Muscle lengthening and other spasticity-modifying therapies have been shown to have a positive effect on muscle strength. Children who participated in muscle strengthening programs had a better quality of life and improved function.

Anahtar Kelimeler

Cerebral palsy/rehabilitation, child, exercise, muscle strength, muscle weakness

Beyin felcinde kas zayıflığı

Öz

Son yirmi yılda, kas zayıflığının beyin felci (BF) patolojisinde ana bileşenlerden biri olduğu gösterilmiştir. Kas lifleri tipindeki değişiklikler, patolojik motor birim fonksiyonu, agonist ve antagonistlerin karşılıklı kontraksiyonu, kas boyutu ve rijiditesi gibi birçok nedenden kaynaklanan zayıflık, fonksiyonu bozarak sınırlı fonksiyon ve katılıma yol açmaktadır. Kas gücünün yürüme kapasitesi ve fonksiyonel ölçeklerle ilişkili olduğu gösterilmiştir. Beyin felçli çocukların, gelişimi normal çocuklardan daha zayıf oldukları görülmüş ve BF’li çocuklarda kas grupları açısından farklılıklar olduğu belirlenmiştir. Tanı ve tedavi kalitesini artırmak için, kas zayıflığı mümkün olduğu kadar objektif değerlendirilmelidir. Manuel kas testi değerlendirme için yeterli değildir; aletle yapılan kas testinin BF’de geçerliliği gösterilmiştir. Kas güçlendirme BF’de tedavinin önemli bir parçasıdır. Güçlendirmeyle ilgili çeşitli yöntemler tanımlanmıştır. Öte yandan, kas uzatma ve spastisiteyi azaltıcı diğer tedavilerin de kas gücü üzerine olumlu etkisi olduğu görülmüştür. Kas güçlendirme programlarına katılan çocuklarda yaşam kalitesi artmakta ve fonksiyonlarında düzelme görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Beyin felci/rehabilitasyon; çocuk; egzersiz; kas gücü; kas zayıflığı.