Kusurlu kaynayan dorsal açılanmalı distal radius kırıklarının düzeltici osteotomilerle tedavisinde sabit açılı volar plakların kullanımı

Yıl 2011, Cilt: 45 Sayı: 5, 297 - 303, 28.10.2011

Ayhan Kilic Yavuz Kabukcuoglu Murat Gul Sami Sokucu Umit Ozdogan

Öz

Amaç: Bu çalışmada kusurlu kaynayan dorsal açılanmalı distal radius kırıklarında sabit açılı volar plaklarla gerçekleştirilen düzeltici osteotomilerin radyolojik ve işlevsel sonuçları değerlendirildi.
Çalışma planı: İleriye yönelik olarak gerçekleştirdiğimiz bu çalışmada, kusurlu kaynayan radius distal uç kırıklarının yol açtığı yakınmalarla kliniğimize ardışık olarak başvuran 17 hasta incelendi. On tanesi erkek, 7’si kadın olan hastaların ortalama yaşı 41 (dağılım: 18-67 yıl) idi. Kırığın oluşumu ile cerrahi arası geçen ortalama süre 4.4 (dağılım: 2-7) aydı. Kusurlu kaynama gelişen kırıkların 8’i (%45) baskın olarak kullanılan el bileğindeydi. Hastalar sabit açılı plaklarla tespit edilen açık kama osteotomisi ve süngerimsi greftleme ile tedavi edildi. Cerrahi öncesi ve sonrası dönemde radyolojik değerlendirmeleri yapılan hastaların ulnar varyans, radyal inklinasyon ve radyal tilt ölçümleri yapıldı. Radyokarpal eklemdeki dejeneratif değişimler Knirk ve Jupiter ölçütlerine göre değerlendirildi. Ön kol pronasyon/supinasyon, el bileği fleksiyon/ekstansiyon ile kavrama kuvvetleri sağlıklı taraf ile karşılaştırmalı olarak ölçüldü. İşlevsel değerlendirmede Q-DASH (Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand Quick form) anketinin Türkçe uyarlaması (Kol, Omuz ve El Sorunları kısa formu) kullanıldı.
Bulgular: Hastalar ortalama 20.4 (dağılım: 12–38) ay takip edildi. Osteotomi sahası ortalama 12.2 (dağılım: 12–16) haftada radyolojik olarak kaynadı. Yapılan değerlendirmelerde anatomik ve işlevsel parametrelerde anlamlı (p<0.05) düzelme saptandı. Tedavi öncesi ortalama -27.4° olan radyal tilt açısı 3.4°’ye gelişirken, 18.4° olan inklinasyon açısı 22.5°’ye yükseldi. Cerrahi öncesinde ortalama 12.1 mm pozitif olan ulnar varyans 1 mm'nin altına indi. Cerrahi öncesi dönemde 100.8° olan el bileği fleksiyon/ekstansiyon hareketi açıklığı 144°’ye, 118° olan ön kol rotasyon hareket açıklığı 174.6°’ye yükseldi. Radyal/ulnar deviasyon, cerrahi sonrası, ortalama 22°’den 27.3°’ye yükseldi. Üç hastada (%17.6) Knirk ve Jupiter ölçütlerine göre Evre 2 dejeneratif artrit saptandı. Cerrahi öncesi 26.5 puan olan Q-DASH anketi ortalaması tedavi sonucunda 5.7 puana geriledi. Sağlam tarafa göre %59.7 (17.5 kg) olan kavrama kuvveti %83.2’ye (24.4 kg) yükseldi.
Çıkarımlar: Sabit açılı volar plaklar, radius distal ucun düzeltici osteotomisinde tespit dengesini güçlendirdiklerinden, yerleşik tespit yöntemlerine daha güvenli bir alternatif olabilirler.

Anahtar Kelimeler

Distal radius; düzeltici osteotomi; kusurlu kaynama; sabit açılı plak; süngerimsi kemik greftlemesi; volar kilitli plak; volar yaklaşım.

Fixed-angle volar plates in corrective osteotomies of malunions of dorsally angulated distal radius fractures

Öz

Objective: The aim of the study was to evaluate the radiological and functional outcomes of corrective osteotomy of malunited, dorsally tilted distal radius fractures, using fixed-angle volar plates.
Methods: We conducted a prospective study on 17 (10 male, 7 female; mean age: 41 years; range: 18 to 67 years) consecutive patients who were referred to our institution for treatment of a symptomatic malunion of the distal radius. The mean time from fracture to osteotomy was 4.4 (range: 2 to 7) months. Eight (45%) of the malunited fractures were on the dominant wrist. All patients were treated with an opening wedge osteotomy with a fixed-angle volar plate and cancellous bone grafting. Radiological measurements were performed pre- and postoperatively, including ulnar variance, radial inclination, and radial tilt. The degree of degenerative changes in the radiocarpal joint was assessed according to the criteria of Knirk and Jupiter. Forearm pronation/supination and wrist flexion/extension range of motion and grip strength were measured and compared with the opposite healthy side. Functional evaluation was performed with a Turkish version of the Q-DASH (Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand Quick form) questionnaire.
Results: Mean follow-up evaluation was made at an average of 20.4 (range: 12 to 38) months. All osteotomies healed radiologically at mean time of 12.2 (range: 12 to 16) weeks. There was a significant improvement in the anatomical and functional parameters (p<0.05). The mean tilt of the radius improved from -27.4° of extension to 3.4° of extension and the mean radial inclination improved from 18.4° to 22.5°. The mean ulnar variance improved from 12.1 mm to <1 mm. Wrist flexion/extension range of motion improved from 100.8° to 144° and forearm range of rotation increased from 118° to 174.6°. Radial and ulnar deviation averaged from 22° to 27.3° postoperatively. According to the criteria of Knirk and Jupiter, 3 patients (17%) had Stage 2 degenerative arthritis. The average Q-DASH score improved from 26.5 to 5.7 and grip strength increased from 59.7% (17.5 kg) to 83.2% (24.4 kg) of the opposite side strength.
Conclusion: Fixed-angle volar plates provide a stable fixation after corrective osteotomies of the distal radius and might be a safer alternative to conventional fixation methods.

Anahtar Kelimeler

Cancellous bone grafting, corrective osteotomy, distal radius, fixed-angle plate, malunion, volar approach, volar locking plate