Amaç: Bu çalışmanın amacı Aşil tendon kopmalarının tedavisinde hiperbarik oksijen tedavisinin erken dönemde tendon iyileşmesi üzerindeki etkilerini araştırmaktı.
Çalışma planı: Elli altı adet Wistar albino cinsi erkek sıçan randomize edilerek iki gruba ayrıldı. Yirmi sekiz tanesine ameliyat öncesi, dejenerasyon amaçlı tendon içi betametazon, yirmi sekiz tanesine de serum fizyolojik enjeksiyonu yapıldı. Tüm sıçanların Aşil tendonları tenotomi sonrası dikildi. Her iki gruptan 14 sıçan seçildi ve bu yeni gruba hiperbarik oksijen tedavisi uygulandı. Aşil tendonları ameliyat sonrası 11. günde çıkarılarak biyomekanik ve histopatolojik olarak incelendi. Hiperbarik oksijen tedavisi uygulanan ve uygulanmayan grupların biyomekanik özellikleri ve fibrozis, yangı ve damarlanma miktarları karşılaştırıldı.
Bulgular: Histopatolojik incelemede hiperbarik oksijen tedavisi verilen gruptaki fibrozis miktarının hiperbarik oksijen verilmeyen gruba göre anlamlı olarak yüksek olduğu saptandı. Steroid uygulanan grupta ise yangı ve damarlanma miktarı steroid uygulanmayan gruba göre anlamlı olarak fazla çıktı. Biyomekanik değerlendirmede gruplar arasında maksimum kuvvet, katılık, elastisite modülü ve maksimum gerilme değerleri arasında anlamlı bir fark saptanmadı.
Sonuç: Hiperbarik oksijen tedavisi Aşil tendon onarımı sonrası erken dönemde iyileşmeye histolojik ve biyomekanik yönden olumlu etki etmektedir.
Objective: The aim of this study was to investigate the effects of hyperbaric oxygen treatment on early tendon healing in the treatment of Achilles tendon ruptures.
Methods: Fifty-six male Wistar albino rats were randomized and divided into two groups. Intratendinous betamethasone was administered preoperatively for degeneration in 28 rats and isotonic saline injection was administered to the remaining 28 rats. The Achilles tendons of all rats were sutured following tenotomy. Fourteen rats from each group were then selected and received hyperbaric oxygen therapy. The Achilles tendons were removed, biomechanically evaluated and histopathologically studied on the 11th postoperative day. The biomechanical properties and amount of fibrosis, inflammation and vascularization were compared between the groups receiving hyperbaric oxygen therapy and those not.
Results: Histopathological study showed the amount of fibrosis was significantly higher in the hyperbaric oxygen therapy group than in the control group without the hyperbaric oxygen therapy. The amount of inflammation and vascularization were significantly higher in the steroid administration group than in the no-steroid group. There was a significant difference in the biomechanical properties of the groups in terms of maximum force, stiffness, elastic modulus and maximum allowable stress.
Conclusion: Hyperbaric oxygen therapy creates a positive histological and biomechanical effect on tendon healing after Achilles tendon repair.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Deneysel Çalışma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 5 Eylül 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 46 Sayı: 4 |