Amaç: Bu makale ile bilateral, bifosfonatla ilişkili, düşük enerjili femur cisim kırığı olan hastaların demografik özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlandı.
Çalışma planı: Ocak 2008 ila Ocak 2012 tarihleri arasında düşük enerjili femur cisim kırığı olan hastaların kayıtları incelenerek bifosfonatla ilişkili olabilecek olgular saptandı. Postmenopozal osteoporoz tanısı olan, en az 5 yıl süreyle bifosfonat kullanan ve kırıkları öncesinde prodromal ağrısı olan hastalar çalışmaya alındı.
Bulgular: Çalışmaya alınma kriterlerine uyan 5 kadın hasta saptandı. Hastaların hepsinde bilateral, düşük enerjili, ardışık femur cisim kırığı vardı. Kırık yapıları benzerdi ve atipik (lateral kortekste kalınlaşmanın olduğu transvers-kısa oblik kırıklar) idi. Ortalama bifosfonat tedavi süresi 8.6 yıl idi. Ortalama hasta yaşı 76.2 olarak saptandı. Üç hastanın ortalama kırık kaynama süresi 20-28 hafta idi. Diğer iki hastada gecikmiş kaynama veya kaynamama nedeniyle revizyon yapıldı.
Çıkarımlar: Uzun süre (5 yıldan daha uzun) bifosfonat kullanılması, kemik remodelizasyonunun baskılanması ile yakın ilişkili olan artmış kırılganlık nedeniyle yetmezlik kırıklarına yol açabilir. Bifosfonatlar ile atipik düşük enerjili femur cisim kırıkları arasında nedensel bir ilişki henüz gösterilememiş olmakla birlikte bifosfonatların optimal kullanım süresi ve uzun dönem güvenilirliği konusunda endişelerimiz bulunmaktadır.
Atipik femur cisim kırığı; bifosfonat; subtrokanterik kırık.
Objective: The aim of this study was to evaluate the demographic characteristics of patients with bilateral bisphosphonate-related low-energy femoral shaft fractures.
Methods: The clinical registry was reviewed for patients with bisphosphonate-related low-energy fractures localized at femoral shaft between January 2008 and January 2012. Patients with a diagnosis of postmenopausal osteoporosis, bisphosphonate usage of at least 5 years and prodromal pain prior to fracture were included the study.
Results: Five women met the inclusion criteria. All patients had bilateral low-energy sequential femoral shaft fractures. Fracture patterns were similar and atypical (transverse-short oblique fractures with lateral cortical thickening). Mean period of bisphosphonate treatment was 8.6 years. Mean patient age was 76.2 years. Union time of three patients was between 20 and 28 weeks. The remaining two fractures were revised for delayed union or nonunion.
Conclusion: Long-term (over 5 years) use of bisphosphonates may cause insufficiency fractures due to increased fragility and brittleness which have a close relationship with depressed bone remodeling. While there is still no causal relationship between bisphosphonates and atypical, low-energy femoral shaft fractures, we have some concerns about the optimal usage time and long-term safety of bisphosphonate drugs.
Atypical femoral shaft fracture bisphosphonate subtrochanteric fracture
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Orijinal Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 11 Haziran 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 47 Sayı: 3 |