Bir cam-seramik biyomalzemenin üretimi, tanımlanması ve biyolojik etkilerinin canlı-dışı ve canlı-içi ortamda değerlendirilmesi
Öz
Amaç: Cam-seramikler kemik yerine kullanılabilen, genellikle sol-jel yöntemiyle elde edilen biyomalzemelerdir. Kemik dokusu ile organik bağlarla bütünleşmesi (osteoentegrasyon) önemli özellikleridir. Bu çalışmada bir biyocam-seramik üretilerek, yapısal özellikleri ve canlı-dışı (in vitro) ve canlı-içi (in vivo) biyolojik etkileri değerlendirildi.
Çalışma planı: Sol-jel toz sentezi yöntemiyle, tetraetilortosilikat, dibütilfosfat, magnezyum ve kalsiyum nitrat kullanılarak, 30SiO2-17MgO-53Ca3(PO4)2 formülüne yakın cam seramik elde edildi. Örneklere 1100 °C’ye kadar sıcaklık uygulanarak, mikroyapıları ve oluşan kristal fazlar taramalı elektron mikroskobu ve X-ışını kırınımı (difraksiyon) (XRD) ile incelendi. Canlı-dışı test için, cam-seramik örnekleri 10, 30 ve 40 gün süreyle, plazma içindeki iyonları içeren yapay vücut sıvısı (YVS) içinde bekletildi. Daha sonra, XRD ile incelendi. Son olarak, canlı-içi test için örnekler Sprague-Dawley türü sıçanların tibia kemiklerine gömülerek kemik dokusu ile 4, 6 ve 8 haftalık sürelerde bütünleşmesi incelendi.
Sonuçlar: Üretilen cam-seramikte sıcaklık artmasıyla kristal fazların büyüdüğü görüldü. Yapay vücut sıvısı içinde 10 gün bekletilmiş örneklerde XRD’de değişiklik olmazken, 30 ve 40 gün bekletilen örneklerin 2. ve 3. derece kristal evrelerinde hidroksiapatit kristal oluşumu gözlendi. Canlı-içi deney sonuçları, cam-seramiğin kemiksi dokunun yerini almaya ileri derecede yatkın olduğunu ve sekiz hafta içinde kemik ile bütünleştiğini gösterdi.
Production and characterization of a glass-ceramic biomaterial and in vitro and in vivo evaluation of its biological effects
Öz
Objectives: Glass-ceramics are biomaterials that are usually produced by the sol-gel technique and can be used as a substitute for bone. One important feature of glass-ceramics is osteointegration with bone tissue. This study was designed to produce a glass-ceramic and evaluate its structure and in vitro and in vivo biological effects.
Methods: With the sol-gel method, a glass-ceramic was synthesized in the form of 30SiO2-17MgO-53Ca3(PO4)2 using tetraethylorthosilicate, dibutyl phosphate, magnesium, and calcium nitrate. Glass-ceramic jel samples were sintered at temperatures up to 1100 °C and their microstructure and phases were examined by the X-Ray diffraction (XRD) technique and scanning electron microscopy. For in vitro tests, the samples were immersed in a simulative body fluid (SBF) for 10, 30, and 40 days to be analyzed by XRD. For in vivo tests, the samples were placed in tibial metaphyses of Sprague-Dawley rats for 4, 6, and 8 weeks for histological evaluation of osteointegration.
Results: As the temperature increased, growth of crystal phases was noted. While XRD analysis showed no change in samples that were kept in SBF for 10 days, hydroxyapatite crystals were seen after 30 and 40 days of SBF treatment in the second and third degree of crystal phases. In vivo test results showed that the glass-ceramic possessed a high tendency to replace osteoid bone tissue, with full osteointegration at eight weeks.
Conclusion: The glass-ceramic produced has a high surface reactivity and can be used as a bone substitute material.
Anahtar Kelimeler
Biocompatible materials ceramics glass powders rats surface properties
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
| Bölüm | Deneysel Çalışma |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 5 Aralık 2007 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2007 Cilt: 41 Sayı: 4 |