Öz
Amaç: Serebral felçli olgularda pes planovalgus deformitesi nedeniyle uygulanan Grice subtalar eklem dışı artrodez girişiminin sonuçları ve ayak arkası diziliminin düzelmesi üzerindeki etkinliği değerlendirildi.
Çalışma planı: Pes planovalgus deformitesi nedeniyle serebral felçli dokuz hastanın (5 erkek, 4 kız; ort. yaş 10.3; dağılım 6-12 yıl) 14 ayağına Grice subtalar eklem dışı artrodez girişimi uygulandı. Hastaların altısı diplejik, ikisi paraplejik, biri hemiplejik idi. Dört hastada tek, beş hastada iki taraflı tutulum vardı. Tüm hastalarda aynı taraf fibula 1/3 distalinde sindesmoz seviyesinin üzerinden greft alındı. Greft tespiti için implant kullanılmadı. Hastalar ameliyat öncesi ve sonrasında, AOFAS (American Orthopaedic Foot and Ankle Society) ayak arkası skorlaması ile değerlendirildi. Ortalama izlem süresi 30 ay (dağılım 6-81 ay) idi.
Sonuçlar: Ameliyat öncesinde ortalama 53 (dağılım 41-81) olan AOFAS skoru ameliyat sonrasında 68.4’e (dağılım 51-96) yükselirken, talokalkaneal açı ön-arka planda 52.6 dereceden 30.4 dereceye, yan planda 55.8 dereceden 35.9 dereceye geriledi (p<0.05). Ön-arka ayak bileği grafilerinde değerlendirilen ayak bileği valgus açısında değişiklik olmadı (ort. 5°). İki taraflı ameliyat edilen üç hastanın tek tarafında (%21.4) fibuladaki verici sahada kaynamama görüldü. Bu hastaların birinde (%7.1) fibular greftte pozisyon kaybı ve kaynamama vardı. Son kontrollerde yedi hastanın ailesi (%77.8) sonuçtan memnun olduğunu belirtti (p<0.05).
Çıkarımlar: Serebral felçli hastalarda pes planovalgus deformitesi için uygulanan Grice subtalar eklem dışı artrodez girişimi, verici saha morbiditesine rağmen ayak arkası dizilimini düzelten etkin bir yöntemdir.
Öz
Objectives: We evaluated the results of the Grice subtalar extra-articular arthrodesis for pes planovalgus deformity in patients with cerebral palsy and its effectiveness in providing hindfoot alignment.
Methods: Grice subtalar extra-articular arthrodesis was performed for pes planovalgus deformity in 14 feet of nine patients (5 males, 4 females; mean age 10.3 years; range 6 to 12 years) with cerebral palsy. Six patients were diplegic, two patients were paraplegic, and one patient was hemiplegic. Four patients had unilateral, five patients had bilateral involvement. A fibular graft taken from the distal third of the fibula above the syndesmosis was used in all the patients without any fixation material. The patients were assessed with the AOFAS (American Orthopaedic Foot and Ankle Society) hindfoot scoring system pre- and postoperatively. The mean follow-up was 30 months (range 6 to 81 months).
Results: Compared with the preoperative values, the mean AOFAS hindfoot score increased from 53 (range 41 to 81) to 68.4 (range 51 to 96), the mean talocalcaneal angle decreased from 52.6° (38°-60°) to 30.4°, and from 55.8° to 35.9° in frontal and sagittal planes, respectively (p<0.05). The mean ankle valgus angle measured on anteroposterior radiographs remained unchanged (mean 5°). Of five patients who underwent bilateral surgery, three (21.4%) developed donor-site fibular nonunion on one side. One (7.1%) of these patients also had graft nonunion and displacement. Treatment was rated as satisfactory by the parents of seven patients (77.8%; p<0.05).
Conclusion: Despite donor-site morbidity, the Grice subtalar extra-articular arthrodesis is an effective procedure for the correction of hindfoot alignment in patients with pes planovalgus deformity secondary to cerebral palsy
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
| Bölüm | Orijinal Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 14 Mart 2008 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2008 Cilt: 42 Sayı: 1 |