Romantik İlişki İçerisindeki Partnerlerin Vakit Geçirme Tercihlerinin Yordanmasında Sosyal İlgi, Algılanan İlişki Doyumu, Eğlencelilik ve Çatışma Çözüm Stillerinin Etkisi

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 1, 29 - 48, 01.07.2022

Mehmet Göktaş Beril Şendoğan Demet Yüksel Gen

Öz

Araştırmanın amacı; romantik ilişkisi içerisindeki bireylerin vakitlerini geçirme tercihlerinin yordanmasında sosyal ilgi, algılanan ilişki doyumu, eğlencelilik ve çatışma çözüm stillerinin etkisinin incelenmesidir. Araştırma nicel araştırma yöntemi ile oluşturulmuştur. Araştırmanın çalışma grubunu; romantik ilişkisi bulunan 309 kişi oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında verilerin toplanması için Romantik İlişkilerde Çatışma Çözüm Stilleri Ölçeği, Romantik İlişkilerde Adlerian Sosyal İlgi Ölçeği ve araştırmacıların tarafından oluşturulan kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde “multinomial lojistik regresyon analizi” yapılmıştır. Araştırma sonucunda, romantik ilişkideki bireylerin vakitlerini partnerinden ayrı geçirmektense, partneriyle birlikte arkadaşlarıyla ya da partneriyle baş başa geçirme tercihlerinin yordanmasında, çatışma çözüm stillerinin yordayıcı olmadığı (p>.05) ancak partnerlerin algıladıkları ilişki doyumlarının ve partnerin sahip olduğu eğlencelilik düzeyinin kurulan her iki modelde de anlamlı bir etkiye sahip olduğu bulgulanmıştır. Bir diğer sonuç ise partnerlerin vakitlerini ayrı geçirmektense, birlikte arkadaşlarıyla geçirmelerine yönelik olarak kurulan ilk modelde sosyal ilgi düzeyi herhangi bir etkiye sahip değilken; ikinci modelde cinsiyete göre farklı olarak anlamlı bir etki yarattığı görülmektedir (p<.05).

Anahtar Kelimeler

Romantik ilişki, vakit geçirme tercihi, multinomial lojistik regresyon

Kaynakça

• Assad, K. K. ve Donnellan, M. B. (2007). Optimism: An enduring resource for romantic relationships. Journal of Personality and Social Psychology, 93(2), 285-297.
• Atak, H. ve Taştan, N. (2012). Romantik İlişkiler ve Aşk. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 4(4), 520-546. doi: 10.5455/cap.20120431.
• Bernardon, S., Babb, K., Hakim-Larson, J. ve Gragg, M. (2011). Loneliness, attachment and the perception and use of social support in university students. Canadian Journal of Behavioral Science, 43(1), 40-51.
• Blanchard, V. L., Hawkins, A. J., Baldwin, S. A., & Fawcett, E. B. (2009). Investigating the effects of marriage and relationship education on couples' communication skills: A meta-analytic study. Journal of Family Psychology, 23(2), 203-214.
• Brennan, K. A., Clark, C. L., & Shaver, P.R. (1998). Self-report measurement of adult attachment: An integrative overview. In J. A. Simpson and W. S. Rholes (Eds.), Attachment theory and close relationships (pp. 46-76). New York: Guilford Press.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2020). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Christensen, A. & Shenk, J. (1991). Communication, Conflict And Psycological Distance In Nondistressed, Clinic And Divorcing Couples. Journal of Consulting And Clinical Psychology, 59, 458-463.
• Cohan, C. L. ve Bradbury, T. N. (1997). Negative life events, marital interaction and the longitudinal course of newlywed marriage. Journal of Personality and Social Psychology, 73(1), 114-128.
• Collins, W.A. (2003). More and Myth: The Developmental Significance of Romantic Relationships During Adolescence. Journal of Research on Adolescence, 13(1), 1- 24. doi: 10.1111/1532-7795.1301001
• Costa, P. T. ve McCrae, R. R. (1992). Normal personality assessment in clinical practice: The NEO personality inventory. Psychological Assessment, 4, 5-13.
• Deutsch, M. (1994). Constructive conflict resolution: Principles training, and research. Journal of Social Issues, 50, 13-32.
• Durmaz, H., ve Ercan, H. (2019). Beliren yetişkinlikte aşk stillerinin demografik değişkenler, ana babaya bağlanma ve kişilik özellikleri açısından incelenmesi. Başkent University Journal of Education, 6(1), 98-110.
• Fraenkel, J. R., Wallen, N. E & Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education. New York: McGraw-Hill.
• Glasser, W. (2005). Kişisel özgürlüğün psikolojisi: Seçim teorisi (Çev. M. İzmirli). İstanbul: Hayat Yayıncılık.
• Gottman, J. M. (1994). What predicts divorce? The relationship between marital processes and marital outcomes. Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum.
• Gottman, J., & Silver, N. (2017). Evliliği sürdürmenin yedi ilkesi (E. Deniz, çev.). İstanbul: Varlık.
• Gottman, J. M. ve Levenson, R. W. (1992). Marital processes predictive of later dissolution: Behavior, physiology, and health. Journal of Personality And Social Psychology, 63(2), 221.
• Greeff, A. P. ve De Bruyne, T. (2000). Conflict Management Style and Marital Satisfaction. Journal of Sex & Marital Therapy, 26, 321-334.
• Halford, W. K., Kelly, A. ve Markman, H. J. (1997). The concept of a healty marriage. In W. K. Halford & H. j. Markman (eds). Clinical Handbook of Marriage and Couples Interventions (pp 3-12). New York: John Wiley.
• Hawkins, J. L. (1968). Associations between companionship, hostility, and marital satisfaction. Journal of Marriage and the Family, 30(4), 647–650. https://doi.org/10.2307/349510.
• Hendrick, S. S. (1988). A Generic Measure of Relationship Satisfaction . National Council on Family Relations , 50(1), 93-98.
• Hendrick, S. S., & Hendrick, C. (2006). Measuring respect in close relationships. Journal of Social and Personal Relationships, 23(6), 881-899.
• Hosmer, D. W., Lemeshow, S., & Sturdıvant, R. (2013). Applied Logistic Regression. Canada: Wiley & Sons Publication.
• Kalkan, M. (2009). Adlerian social interest scale-romantic relationship form: scale development and psychometric properties. Individual Differences Research, 7, 40-48.
• Karney, B. R. ve Bradbury, T. N. (1995). The longitudinal course of marital quality and stability. A review of theory, method and research. Psychological Bulletin, 118(1), 3-34.
• Kayacı, Ü., & Özbay, Y. (2016). Üniversite öğrencilerinin travmatik yaşantı, psikolojik doğum sıraları ve sosyal ilgilerinin psikolojik dayanıklılıklarını yordaması. The Journal of Happiness & Well-Being, 4(1), 128-142.
• Küçükarslan, M., & Gizir, C. A. (2014). Üniversite öğrencilerinin romantik ilişki inançlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(42), 148-159.
• Kurdek, L.A. (1995). Predicting Change In Marital Satisfaction From Husbands’ and Wives’ Conflict Resolution Styles. Journal Of Marriage And Family, 57(1), 153-161.
• Lauer, R. H., Lauer, J. C., & Kerr, S. T. (1990). The long-term marriage: Perceptions of stability and satisfaction. The International Journal of Aging and Human Development, 31(3), 189-195.
• Leak, G. (1991). Two social interest measures and social desirability responses sets. Individual Psychology, 47, 136-140.
• Leak, G. K., & Leak, K. C. (2006). Adlerian social interest and positive psychology: A conceptual and empirical integration. Journal of Individual Psychology, 62(3), 207–223.
• Mackey, R. A., Diemer, M. A. ve O’Brien, B. A. (2000). Conflict-management styles of spouses in lasting marriages. Psychotherapy, 37(2), 134-148.
• Metz, M.E. & Rosser, B.R.S. (1994). Differences In Conflict Resolution Styles Among Heterosexual, Gay and Lesbian Couples. Journal Of Sex Research, 31(4), 293-309.
• Özen, A., Salman-Engin, S. ve Sakallı-Uğurlu, N. (2016). Romantik İlişkilerde Çatışma Çözüm Stilleri Ölçeği: Geçerlik Güvenirlik Çalışması. Nesne Dergisi, 4(7), 1-19.
• Özgüven, İ. E. (2000). Evlilik ve aile terapisi. Ankara: PDREM Yayınları.
• Savcı, M. & Aysan, F., (2016). Yakın İlişkilerde Yaşantılar Ölçeği Kısa Formu’nun Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik çalışması. IX. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi bildiri kitabı içinde. (ss. 837-836). Çanakkale.
• Soyer, M.(2003).Toplumsal ilgi ölçeğinin uyarlanması geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 21, 29-34.
• Spanier, G. B. (1972). Romanticism and marital adjustment. Journal of Marriage and The Family, 34(3), 481-487.
• Spanier, G. B. (1976). Measuring dyadic adjustment: A new scales for assessing the quality of marriage and similar dyads. Journal of Marriage and the Family, 38(1), 15-28.
• Spanier, G. B., & Lewis, R. A. (1980). Marital quality: A review of the seventies. Journal of Marriage and the Family, 42(4), 825-839.
• Rareshide, M., & Kern, R. (1991). Social interest: The haves and have nots. Individual Psychology: Journal of Adlerian Theory, Research & Practice, 47(4), 464-476.
• Rusbult, C. E. (1980). Commitment and satisfaction in romantic associations: A test of the investment model. Journal of Experimental Social Psychology, 16(2), 172-186.
• Tabachnick B. G., & Fidell L. S. (2015). Çok değişkenli istatistiklerin kullanımı. Baloğlu, M. (Çev. Ed.). Ankara: Nobel.
• Türk, E. G., & Demirli Yıldız, A. (2017). Aşk biçemleri, ilişki doyumu ve yalnızlık: Üniversite öğrencileri üzerine bir çalışma. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 7(48), 97-109.
• Uysal Çelik, Z. (2018). Üniversite öğrencilerinin romantik ilişkilerde sosyal ilgi düzeyleri ile çelişik duygulu cinsiyetçilik düzeyleri arasındaki ilişki. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitütüsü, Samsun.
• Wei, M., Russell, D. W., Mallinckrodt, B., & Vogel, D. L. (2007). The Experiences in Close Relationship Scale (ECR)-short form: Reliability, validity, and factor structure. Journal of Personality Assessment, 88(2), 187-204.
• Wei, M., Russel, D. W. ve Zakalik, R. A. (2005). Adult attachment, social self-efficacy, self-disclousure, loneliness and subsequent depression for freshmen college students: A longitudinal study. Counseling Psychology, 52(4), 602-614.
• Weiss, R. S. (1973). Loneliness: The experience of emotion and social isolation. Cambridge: MIT Press.