INVESTIGATION OF THE EFFECT OF CHILD-CENTERED PLAY THERAPY ON ANXİETY LEVEL İN CHILDREN

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 1, 91 - 110, 25.06.2021

Elif Demirer

Öz

The aim of this study is to examine the effect of child-centered play therapy on anxiety levels in children. In the study, The reorganized Preschool Anxiety Scale, Children's Anxiety and
Depression Scale and sociodemographic information form were used to obtain the information of the individuals participating in the study. The model of the research conducted within the scope of this study is a quasi-experimental research model, and pre-test and post-test methods were used. The sample group of the study consists of 35 children brought by their parents to private counseling centers in Başakşehir and Fatih districts of Istanbul province due to various anxiety problems. While 18 of these children are between the ages of 4-6, 17 of them are children between the ages of 8-10. In order to measure the anxiety level of the children in the sample group, scales were given to their parents before and after the therapy. The data were analyzed with the SPSS 20 program. While analyzing the data of the study, parametric methods were used because the data met the assumptions of normality. Paired Sample T-Test was used for Frequency Analysis, Descriptive Statistics and differences between groups. In terms of the reliability of the results, an evaluation was made considering the significance level of p <0,05.
According to the research findings, the pre-school group total anxiety scores are between before and after; t (17) = 6, 822, p <0.05 and between school age observations; Significant differences were detected at t (16) = 7.477, p <0.05.

Anahtar Kelimeler

child-centered play therapy, separation anxiety, generalized anxiety, social phobia, OCD, depression, social anxiety, 4-6 years, 8 years and over

ÇOCUK MERKEZLİ OYUN TERAPİSİNİN ÇOCUKTAKİ KAYGI DÜZEYİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Öz

Bu araştırmanın amacı, çocuk merkezli oyun terapisinin çocuklardaki kaygı düzeyine etkisini incelemektir. Araştırmada, “Yeniden Düzenlenen Okul Öncesi Kaygı Ölçeği”, “Çocuklarda Anksiyete ve Depresyon Ölçeği” ve araştırmaya katılan bireylerin bilgilerini edinmek üzere sosyodemografik bilgiler formu kullanılmıştır. Bu çalışma kapsamında yürütülen araştırmanın modeli yarı deneysel bir araştırma modelinde olup, ön test ve son test yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklem grubunu İstanbul ilinin Başakşehir ve Fatih ilçelerinde bulunan özel danışmanlık merkezlerine çeşitli kaygı sorunları nedeniyle ebeveynleri tarafından getirilen 35 çocuk oluşturmaktadır. Bu çocukların 18’ini 4-6 yaş aralığındaki çocuklar oluştururken 17’sini ise 8-10 yaş aralığındaki çocuklar oluşturmaktadır. Örneklem grubunu oluşturan çocukların kaygı düzeyini ölçmek amacıyla ebeveynlerine terapi öncesi ve sonrası doldurulmak üzere ölçekler verilmiştir. Veriler SPSS 20 programı ile analiz edilmiştir. Çalışmanın veri analizi yapılırken veriler normallik sayıltılarını karşıladığı için parametrik yöntemler kullanılmıştır. Frekans Analizi, Betimleyici İstatistikler ve gruplar arası farklar için Paired Simple T-Testi kullanılmıştır. Sonuçların güvenirliliği açısından p<0,05 anlamlılık düzeyi dikkate alınarak değerlendirme yapılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, okul öncesi grubun toplam kaygı puan ortalaması öncesi ve sonrası arasında; t(17)= 6,822, p<0,05 ve okul çağı grubun toplam kaygı puan ortalaması öncesi ve sonrası arasında; t(16)= 7,477, p<0,05 istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

çocuk merkezli oyun terapisi, yaygın kaygı, sosyal fobi, OKB, depresyon, sosyal kaygı, ayrılık kaygısı, 4-6 yaş, 8 yaş ve üzeri

Kaynakça

• Alisinanoğlu, F., & Ulutaş, İ. (2003). Çocukların kaygı düzeyleri ile annelerin kaygı düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 28(128), 65-71. http://213.14.10.181/index.php/EB/article/view/5135/1217 adresinden erişildi.
• Baggerly, J. (2004). The effects of child-centered group play therapy on self-concept, depression and anxiety of children who are homeless. International Journal of Play Therapy, 13(2), 31-51. https://psycnet.apa.org/doi/10.1037/h0088889
• Chorpita, B. F., Yim, L., Moffitt, C., Umemoto, L. A., & Francis, S. E. (2000). Assessment of symptoms of dsm-ıv anxiety and depression in children: A revised child anxiety and depression scale. Behaviour Research and Therapy, 38(8), 835-855. https://doi.org/10.1016/S0005-7967(99)00130-8
• Edwards, S. L., Rapee, R. M., Kennedy, S. J., & Spence, S. H. (2010). The assessment of anxiety symptoms in preschool-aged children: The revised preschool anxiety scale. Journal of Clinical Child & Adolescent Psychology, 39(3), 400-409. https://doi.org/10.1080/15374411003691701
• Görmez, V., Kılınçaslan, A., Ebesutani, C., Örengül, C. A., Kaya, İ., Çeri, V., . . . Chorpita, B. F. (2017). Psychometric properties of the turkish version of the revised child anxiety and depression scale-child version in a clinical sample. Psychiatry and Clinical Psychopharmacology, 27(1), 84-92. https://doi.org/10.1080/24750573.2017.1297494
• Güler, M. (2016). Okul öncesi dönem 4-6 yaş çocukları için yeniden düzenlenen okul öncesi kaygı ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Adnan Menderes Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü. http://hdl.handle.net/11607/3094 adresinden erişildi.
• Kranz, P. L., & Lund, N. L. (1993). 1993:Axlıne's eight principles of play therapy revisited. International Journal of Play Therapy, 2(2), 53-60. https://psycnet.apa.org/doi/10.1037/h0089263
• Landreth, G. L. (2011). Oyun terapisi ilişki sanatı . İzmit: Altın Kalem Yayınları.
• Landreth, G. L. (2012). Play therapy: The art of the relationship. New York: Brunner-Routledge.
• Onur, B. (2019). Değişen çağ değişen çocukluk. Ankara: İmge Kitabevi.
• Shen, Y. J. (2002). Short-term group play therapy with chinese earthquake victims: Effects on anxiety, depression and adjustment. İnternational Journal Play Therapy , 11(1), 43-63. https://psycnet.apa.org/doi/10.1037/h0088856
• Stulmaker, H. L., & Ray, D. C. (2015). Child-centered paly therapy with young children who are anxious: A controlled trial. Children and Youth Services Review , 57, 127-133. https://doi.org/10.1016/j.childyouth.2015.08.005
• Teber, M. (2015). Çocuk merkezli oyun terapisinin çocuklarda görülen davranış sorunlarının çözümüne etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Hasan Kalyoncu Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü. https://hdl.handle.net/20.500.11782/1124 adresinden erişildi.
• Temizel, B. (2019). Çocuk merkezli oyun terapisinin 4-9 yaş arası çocuklarda görülen kaygı düzeylerine etkisi: Retrospektif bir çalışma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Üsküdar Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezDetay.jspid=ACXFJg9RlFXCf6QEQ9bP5A&no=mINRvwmBcm3ZF60lGDF9Kw adresinden erişildi.