Öz
Çalışmanın amacı Türkiye’nin dördüncü büyük kenti olan Bursa’nın sahip olduğu doğal ekolojik koridorların nitelik ve niceliğinin belirlenmesi ve sürdürülebilirlik açısından değerlendirilmesidir. Çalışmanın kapsamını, Nilüfer, Osmangazi, Yıldırım, Gürsu ve Kestel ilçelerinde yer alan ekolojik koridor öğeleri oluşturmaktadır. Ekolojik koridorlar olarak ormanlar, açık-yeşil alanlar, akarsu kolları ve yol ağları değerlendirilmiştir. Söz konusu öğelerin belirlenmesinde, farklı zaman periyotlarına ait uzaktan algılanmış veri setleri, Google Earth görüntüleri ve Bursa İli halihazır haritalar kullanılmıştır. Orman ve açık-yeşil alanlar, uzaktan algılanmış veri setlerinin detaylı bir şekilde sınıflandırılması ile elde edilmiştir. Akarsu kolları ve yol ağları Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) ortamında sayısallaştırma ile belirlenmiştir. Çalışma alanı içerisinde tanımlanan yol ağları 5335 m, akarsu kolları ise 110.081 m olarak tespit edilmiştir. Son 35 yılda sadece 16 km2 yeşil alan artışı olmuştur. Bununla birlikte 53 km2 alan orman alanlarına dahil olmuştur. Çalışma alanında yer alan akarsu kolları dikkate alındığında, söz konusu potansiyelin verimli bir şekilde değerlendirilmediği sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akın, A. (2011). Adana Kentsel Gelişiminin Uzaktan Algılama ve Coğrafi Bilgi Sistemleri Kullanılarak Modellenmesi. Çukurova Üniversitesi, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Doktora Tezi.
- Akın, A. (2017). Interaction of Urbanization and Ecological Processes: A case study in Bursa, Turkey, ECLAS Conferance Creation/Reaction.
- Akın, A. (2017). Bursa İli Örneğinde Ekolojik Kent Koridorlarının Belirlenmesi ve Değerlendirilmesi, 2.Uluslararası Mühendislik Mimarlık ve Tasarım Kongresi.
- Atanur, G., Akın, A. (2015). Doğanın Kent İçinde Geçirdiği Dönüşüm: Akarsu Kıyıları Üzerine Bir Değerlendirme. Peyzaj Mimarlığı 5. Kongresi, 14-17 Kasım 2013, Adana.
- Eastman, R. J., (2001). Idrisi32 Release 2 Guide to GIS and Image Processing. Görmüş, S., (2016). Doğal ve kültürel koridorların haritalanması. Bartın Üniversitesi Yayınları No:26.
- Hepcan, Ç., (2008). Doğa Korumada Sürdürülebilir Bir Yaklaşım Ekolojik Ağların Belirlenmesi ve Planlanması: Çeşme-Urla Yarımadası Örneği, Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
- Manavoğlu, E., Ortaçeşme, V. (2015). A Multi criteria analysis of the green spaces in Antalya and the development of planning strategies. Akdeniz Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi. 28(1):11-19.
- Orman ve Su İşleri Bakanliği, (2016). Nilüfer Çayı Alt Havzası Su Kalitesi Eylem Planı, Ankara, 2016.
- Özhancı, E., Irmak, M.A., Yılmaz, H., (2011). Ekolojik koridorlar kapsamında Erzurum-Uzundere güzergahı vadi peyzajı tiplerinin ortaya konması. I. Ulusal Akdeniz Çevre ve Orman Sempozyumu, 26-28 Ekim 2011, Kahramanmaraş.
- Pysek, P., Prach, K., (1993). Plant invasions and the role of riparian habitats: a comparison of four species alien to central Europe. J. Biogeogr. 20: 413–420.
- Salıcı, A. (2009). Çatalan Baraj Gölü-Deli burun aksinda Seyhan nehrinin yeşil koridor potansiyelinin araştırılması. Çukurova Üniversitesi, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Dokrora Tezi.
- Tokuş, M. (2012). Kentsel Yeşil Ağlar: İstanbul Sarıyer Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
- Yaman, G., Doygun, H. (2014). Yeşil alanların kent ekosistemine katkılarının Kahramanmaraş kenti örneğinde incelenmesi. 1.Ulusal Akdeniz Orman ve Çevre Sempozyumu.
Öz
Çalışmanın amacı Türkiye’nin dördüncü büyük kenti olan Bursa’nın sahip olduğu doğal ekolojik koridorların nitelik ve niceliğinin belirlenmesi ve sürdürülebilirlik açısından değerlendirilmesidir. Çalışmanın kapsamını, Nilüfer, Osmangazi, Yıldırım, Gürsu ve Kestel ilçelerinde yer alan ekolojik koridor öğeleri oluşturmaktadır. Ekolojik koridorlar olarak ormanlar, açık-yeşil alanlar, akarsu kolları ve yol ağları değerlendirilmiştir. Söz konusu öğelerin belirlenmesinde, farklı zaman periyotlarına ait uzaktan algılanmış veri setleri, Google Earth görüntüleri ve Bursa İli halihazır haritalar kullanılmıştır. Orman ve açık-yeşil alanlar, uzaktan algılanmış veri setlerinin detaylı bir şekilde sınıflandırılması ile elde edilmiştir. Akarsu kolları ve yol ağları Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) ortamında sayısallaştırma ile belirlenmiştir. Çalışma alanı içerisinde tanımlanan yol ağları 5335 m, akarsu kolları ise 110.081 m olarak tespit edilmiştir. Son 35 yılda sadece 16 km2 yeşil alan artışı olmuştur. Bununla birlikte 53 km2 alan orman alanlarına dahil olmuştur. Çalışma alanında yer alan akarsu kolları dikkate alındığında, söz konusu potansiyelin verimli bir şekilde değerlendirilmediği sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akın, A. (2011). Adana Kentsel Gelişiminin Uzaktan Algılama ve Coğrafi Bilgi Sistemleri Kullanılarak Modellenmesi. Çukurova Üniversitesi, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Doktora Tezi.
- Akın, A. (2017). Interaction of Urbanization and Ecological Processes: A case study in Bursa, Turkey, ECLAS Conferance Creation/Reaction.
- Akın, A. (2017). Bursa İli Örneğinde Ekolojik Kent Koridorlarının Belirlenmesi ve Değerlendirilmesi, 2.Uluslararası Mühendislik Mimarlık ve Tasarım Kongresi.
- Atanur, G., Akın, A. (2015). Doğanın Kent İçinde Geçirdiği Dönüşüm: Akarsu Kıyıları Üzerine Bir Değerlendirme. Peyzaj Mimarlığı 5. Kongresi, 14-17 Kasım 2013, Adana.
- Eastman, R. J., (2001). Idrisi32 Release 2 Guide to GIS and Image Processing. Görmüş, S., (2016). Doğal ve kültürel koridorların haritalanması. Bartın Üniversitesi Yayınları No:26.
- Hepcan, Ç., (2008). Doğa Korumada Sürdürülebilir Bir Yaklaşım Ekolojik Ağların Belirlenmesi ve Planlanması: Çeşme-Urla Yarımadası Örneği, Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
- Manavoğlu, E., Ortaçeşme, V. (2015). A Multi criteria analysis of the green spaces in Antalya and the development of planning strategies. Akdeniz Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi. 28(1):11-19.
- Orman ve Su İşleri Bakanliği, (2016). Nilüfer Çayı Alt Havzası Su Kalitesi Eylem Planı, Ankara, 2016.
- Özhancı, E., Irmak, M.A., Yılmaz, H., (2011). Ekolojik koridorlar kapsamında Erzurum-Uzundere güzergahı vadi peyzajı tiplerinin ortaya konması. I. Ulusal Akdeniz Çevre ve Orman Sempozyumu, 26-28 Ekim 2011, Kahramanmaraş.
- Pysek, P., Prach, K., (1993). Plant invasions and the role of riparian habitats: a comparison of four species alien to central Europe. J. Biogeogr. 20: 413–420.
- Salıcı, A. (2009). Çatalan Baraj Gölü-Deli burun aksinda Seyhan nehrinin yeşil koridor potansiyelinin araştırılması. Çukurova Üniversitesi, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Dokrora Tezi.
- Tokuş, M. (2012). Kentsel Yeşil Ağlar: İstanbul Sarıyer Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
- Yaman, G., Doygun, H. (2014). Yeşil alanların kent ekosistemine katkılarının Kahramanmaraş kenti örneğinde incelenmesi. 1.Ulusal Akdeniz Orman ve Çevre Sempozyumu.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Fotogrametri ve Uzaktan Algılama |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 2 Sayı: 2 |