Tarih boyunca tarım, taşıma, ulaşım, spor ve eğlence gibi pek çok alanda insan hayatını kolaylaştırmak maksadıyla köpeklerden istifade edildiği bilinmektedir. Askerî hedeflere ulaşmak maksadıyla kullanılan köpeklerin ise genellikle refakat, koruma, hedef tespiti, arama, kurtarma, iz takip, haberleşme, taşıma ve bekçilik gibi görevleri üstlendikleri görülmektedir.
Türkler de köpekleri, sadece efsanelerinde dillendirmekle kalmamış, askerî alan amaçlı kullanımları doğrultusunda eğitime tabi tutmuşlardır. Köpeklerin istenen seviyede yetiştirilmesine ilişkin usul ve esasların belirlendiği çeşitli talimnamelerin yanı sıra ders kitabı niteliği taşıyan askerî yayınlar iç hizmette kullanılmıştır. Bu çalışmada, Türk askerî eğitim sistemi özelliklerinin, 1922 yılında yayımlanan “Vesâit-i Muharebeden Köpek ve Talim ve Terbiyesi” başlıklı ders kitabı olarak okutulan talimnamenin verileri doğrultusunda köpek eğitimi özelinde ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden “doküman incelemesi” metodu kullanılmıştır. Verilerin analizi sonucu, Türkiye’de halen terör ve asayiş gibi birçok önemli görevde yer alan köpeklerin askerî sahada kullanılmasına yönelik verilmiş olan eğitim usul ve esasları tespit edilmiştir. Bu bulgular, Türklerin tarihsel süreçte harp köpekleri de dâhil olmak üzere askerî eğitime verdikleri önemi ortaya koymuştur. Hatta harp köpeği eğitimi hususunda çağdaşı bulunduğu devletleri yakaladığını, bazı ilklerle öne geçtiğini ve bu alandaki verileri atfedilen önem ve kurumsallaşma doğrultusunda yazılı aktarmayı başardığını göstermiştir.
Askerî Eğitim Harp Köpekleri Köpek Talimi ve Terbiyesi Muharip Köpek
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Tarihsel Çalışmalar (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 7 Haziran 2024 |
Kabul Tarihi | 26 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 22 Sayı: 36 |