Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Ehl-i Beyt Love in Namık Kemal’s Poems

Yıl 2023, , 21 - 30, 19.01.2023
https://doi.org/10.17067/asm.1205691

Öz

Namık Kemal is a writer, poet, critic, journalist, historian and statesman who lived in the 19th century and influenced many people who came after him. In classical Turkish literatüre Ehl-i Beyt was valued and many works related to them were created. Namık Kemal is one of those who deal with the concept of Ehl-i Beyt and the people and elements included in this concept in his poems, as was the case with many artists before him and in his own period. In his divan the poet following the old tradition, values them and loves them at the level of love. In his poems, it is possible to come across many elements related to Ehl-i Beyt. In his poems, Hz. Mevlana, Although there are praiseworthy words about Shah-ı Nakşibend and Alevism Bektashism, there is no evidence that the artist joined any sect. However, in his poems, Hz. Matters related to his love for Ali and his children, that is the Ehl-i Beyt are used extensively. Known as Al-i Aba or Ehl-i Beyt, Hz. Mohammed, Hz. Ali, Hz. Fatima, Hz. Hasan and he will be tried to examine how Hz. Hüseyin is handled in Namık Kemal’s poems by giving examples from his poems.

Kaynakça

  • Ahmed b. Muhammed Kastalani (2014). el-mevahibü’l-ledüniyye bi’l-minehi’l-Muhammediyye 1. nşr. Salih Ahmed Şami. Beyrut: El-Mektebü’l-İslami.
  • Cumbur M. (1996). “Klasik edebiyatımızda Ehl-i Beyt sevgisi”. Erdem (24), 909-960.
  • Devellioğlu F. (2017). Osmanlıca-Türkçe ansiklopedik lugat. Ankara: Aydın Kitabevi Yayınları.
  • el-Ahzȃb 33/33.
  • Fığlalı E. R. (1989). “Hz. Ali”. TDV İslam Ansiklopedisi. İstanbul: TDV Diyanet İslam Ansiklopedisi Yayınları (2), 371- 374.
  • Fığlalı E. R. (1998). “Hz. Hüseyin”. TDV İslam Ansiklopedisi. İstanbul: TDV Diyanet İslam Ansiklopedisi Yayınları (18), 518-521.
  • Fığlalı E. R. (2017). İmam Ali. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Göçgün Ö. (1999). Namık Kemal’in şairliği ve bütün şiirleri. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
  • İsmail bin Muhammed el Cerrahî el-Aclunî (1985). Keşfü’l-hafȃ. nşr. Ahmed el-Kallaş. Beyrut: Müessesetü’r- Risale.
  • Köksal A. (1984). İslam tarihi Hz. Hüseyin ve Kerbela faciası, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Muhammed b. İsmail Buhârî (2008). “Kitabu’l-edeb” el-Camiu Sahih lil-Buhârî 3. Riyad: Mektebetü’l-Melik Fehd.
  • Müslim b. Haccac el-Kuşeyri en-Nisaburî (2014). “Kitabü’l–cihad”. Sahihu Müslim 5. Beyrut.
  • Öz M. (1994). “Kerbelâ” Türkiye Diyanet Vakfı Ansiklopedisi. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Pala İ. (2018). Ansiklopedik divan şiiri sözlüğü. İstanbul: Kapı Yayınları.
  • Pala İ. (2019). Divane güzeller. İstanbul: Kapı Yayınları.
  • Tansel F. A. (2013). Namık Kemal’in hususi mektupları II. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Tarlan A. N. (2018). Fuzȗlî Divanı şerhi. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Toker A. (2013). Hȃnedȃn-ı Ehl-i Beyt Oniki İmam. İstanbul: Buhara Yayınları.
Yıl 2023, , 21 - 30, 19.01.2023
https://doi.org/10.17067/asm.1205691

Öz

Kaynakça

  • Ahmed b. Muhammed Kastalani (2014). el-mevahibü’l-ledüniyye bi’l-minehi’l-Muhammediyye 1. nşr. Salih Ahmed Şami. Beyrut: El-Mektebü’l-İslami.
  • Cumbur M. (1996). “Klasik edebiyatımızda Ehl-i Beyt sevgisi”. Erdem (24), 909-960.
  • Devellioğlu F. (2017). Osmanlıca-Türkçe ansiklopedik lugat. Ankara: Aydın Kitabevi Yayınları.
  • el-Ahzȃb 33/33.
  • Fığlalı E. R. (1989). “Hz. Ali”. TDV İslam Ansiklopedisi. İstanbul: TDV Diyanet İslam Ansiklopedisi Yayınları (2), 371- 374.
  • Fığlalı E. R. (1998). “Hz. Hüseyin”. TDV İslam Ansiklopedisi. İstanbul: TDV Diyanet İslam Ansiklopedisi Yayınları (18), 518-521.
  • Fığlalı E. R. (2017). İmam Ali. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Göçgün Ö. (1999). Namık Kemal’in şairliği ve bütün şiirleri. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
  • İsmail bin Muhammed el Cerrahî el-Aclunî (1985). Keşfü’l-hafȃ. nşr. Ahmed el-Kallaş. Beyrut: Müessesetü’r- Risale.
  • Köksal A. (1984). İslam tarihi Hz. Hüseyin ve Kerbela faciası, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Muhammed b. İsmail Buhârî (2008). “Kitabu’l-edeb” el-Camiu Sahih lil-Buhârî 3. Riyad: Mektebetü’l-Melik Fehd.
  • Müslim b. Haccac el-Kuşeyri en-Nisaburî (2014). “Kitabü’l–cihad”. Sahihu Müslim 5. Beyrut.
  • Öz M. (1994). “Kerbelâ” Türkiye Diyanet Vakfı Ansiklopedisi. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Pala İ. (2018). Ansiklopedik divan şiiri sözlüğü. İstanbul: Kapı Yayınları.
  • Pala İ. (2019). Divane güzeller. İstanbul: Kapı Yayınları.
  • Tansel F. A. (2013). Namık Kemal’in hususi mektupları II. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Tarlan A. N. (2018). Fuzȗlî Divanı şerhi. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Toker A. (2013). Hȃnedȃn-ı Ehl-i Beyt Oniki İmam. İstanbul: Buhara Yayınları.

Namık Kemal’in Şiirlerinde Ehl-i Beyt Sevgisi

Yıl 2023, , 21 - 30, 19.01.2023
https://doi.org/10.17067/asm.1205691

Öz

Namık Kemal 19. yüzyılda yaşamış ve kendisinden sonra gelen pek çok kişiyi etkilemiş yazar, şair, münekkit, gazeteci, tarihçi ve devlet adamıdır. Klasik Türk edebiyatında Ehl-i Beyt’e kıymet verilip saygı gösterilerek onlarla ilgili pek çok eser vücuda getirilmiştir. Kendisinden önce ve kendi döneminde pek çok sanatçıda olduğu gibi Ehl-i Beyt kavramı ve bu kavram içinde yer alan kişi ve unsurları şiirlerinde ele alanlardan biri de Namık Kemal’dir. Şair divanında eski geleneğe uyarak onlara kıymet verip onları aşk derecesinde sever. Şiirlerinde Ehl-i Beyt ile ilgili bir hayli unsura rastlamak mümkündür. Şiirlerinde Hz. Mevlana, Hz. Şah-ı Nakşibend ve Alevilik Bektaşilik ile ilgili övgü dolu sözler bulunmasına rağmen sanatçının herhangi bir tarikata intisap ettiğine dair elde herhangi bir delil bulunmamaktadır. Bununla birlikte onun şiirlerinde Hz. Ali ve evlatlarına olan muhabbet yani Ehl-i Beyt ile ilgili hususları yoğun olarak kullandığı görülür. Al-i Aba veya Ehl-i Beyt olarak bilinen Hz. Muhammed, Hz. Ali, Hz. Fatıma, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’in Namık Kemal’in şiirlerinde ne şekilde ele alındığı şiirlerinden örnekler verilerek incelenmeye çalışılacaktır.

Kaynakça

  • Ahmed b. Muhammed Kastalani (2014). el-mevahibü’l-ledüniyye bi’l-minehi’l-Muhammediyye 1. nşr. Salih Ahmed Şami. Beyrut: El-Mektebü’l-İslami.
  • Cumbur M. (1996). “Klasik edebiyatımızda Ehl-i Beyt sevgisi”. Erdem (24), 909-960.
  • Devellioğlu F. (2017). Osmanlıca-Türkçe ansiklopedik lugat. Ankara: Aydın Kitabevi Yayınları.
  • el-Ahzȃb 33/33.
  • Fığlalı E. R. (1989). “Hz. Ali”. TDV İslam Ansiklopedisi. İstanbul: TDV Diyanet İslam Ansiklopedisi Yayınları (2), 371- 374.
  • Fığlalı E. R. (1998). “Hz. Hüseyin”. TDV İslam Ansiklopedisi. İstanbul: TDV Diyanet İslam Ansiklopedisi Yayınları (18), 518-521.
  • Fığlalı E. R. (2017). İmam Ali. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Göçgün Ö. (1999). Namık Kemal’in şairliği ve bütün şiirleri. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
  • İsmail bin Muhammed el Cerrahî el-Aclunî (1985). Keşfü’l-hafȃ. nşr. Ahmed el-Kallaş. Beyrut: Müessesetü’r- Risale.
  • Köksal A. (1984). İslam tarihi Hz. Hüseyin ve Kerbela faciası, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Muhammed b. İsmail Buhârî (2008). “Kitabu’l-edeb” el-Camiu Sahih lil-Buhârî 3. Riyad: Mektebetü’l-Melik Fehd.
  • Müslim b. Haccac el-Kuşeyri en-Nisaburî (2014). “Kitabü’l–cihad”. Sahihu Müslim 5. Beyrut.
  • Öz M. (1994). “Kerbelâ” Türkiye Diyanet Vakfı Ansiklopedisi. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Pala İ. (2018). Ansiklopedik divan şiiri sözlüğü. İstanbul: Kapı Yayınları.
  • Pala İ. (2019). Divane güzeller. İstanbul: Kapı Yayınları.
  • Tansel F. A. (2013). Namık Kemal’in hususi mektupları II. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Tarlan A. N. (2018). Fuzȗlî Divanı şerhi. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Toker A. (2013). Hȃnedȃn-ı Ehl-i Beyt Oniki İmam. İstanbul: Buhara Yayınları.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sanat ve Edebiyat
Bölüm Edebiyat
Yazarlar

Ali Polat 0000-0003-4766-2127

Yayımlanma Tarihi 19 Ocak 2023
Gönderilme Tarihi 18 Kasım 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023

Kaynak Göster

APA Polat, A. (2023). Namık Kemal’in Şiirlerinde Ehl-i Beyt Sevgisi. Asia Minor Studies, 11(1), 21-30. https://doi.org/10.17067/asm.1205691