Çocuklarda Dijital Oyun Oynama Tutumu: Yaz Spor Okuluna Katılan Çocuklar Üzerinde Araştırma

Yıl 2021, Cilt: 2 Sayı: 2, 124 - 135, 29.12.2021

Hande Yazıcıoğlu Çalışan , Aylin Özge Pekel , Yunus Emre Yarayan , Levent İlhan

Öz

Bu araştırmada, yaz spor okuluna katılan ilkokul ve ortaokul öğrencilerinin dijital oyun oynamaya yönelik tutumlarını belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmaya 2019-2020 öğretim yılında “Gazi Koleji” ve “Beypazarı Gençlik Merkezinde” yaz spor okullarına katılan ilkokul ve ortaokulda öğrenim gören 152 öğrenci katılmıştır. Araştırmada veri toplamak amacıyla, Kişisel Bilgi Formu ile Demir ve Bozkurt (2019) tarafından geliştirilen “Dijital Oyun Oynama Tutumu Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın analizinde SPSS 22 istatistik programı kullanılmıştır. Verilerin analizinde, dijital oyun oynama tutumunun cinsiyet değişkenine göre farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek için verilere t-testi uygulanmıştır. Yaş değişkeni ile ölçekten elde edilen puanlar arasındaki ilişkiyi belirlemek için pearson korelasyon analizi, oyun oynama süresi ve spor yapma süresi değişkenlerine göre ise anova analiz yöntemleri kullanılmıştır. Anova analizi sonucu farkın kaynağını belirlemek için bonferroni testi uygulanmıştır. Sonuç olarak yaz spor okuluna katılan ilkokul ve ortaokul öğrencilerin dijital oyun oynama tutumlarıyla cinsiyet ve dijital oyun oynama süresi arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık olduğu, yaş ve spor yapma süresi değişkenleri arasında anlamlı bir farklılık olmadığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Dijital Oyun Oynama, Yaz Spor Okulu, Beden Eğitimi, İlkokul Öğrencileri, Ortaokul Öğrencileri

Digital Playing Attitudes In Children: A Research On Children Attending Summer Sports School

Öz

In this study, it was aimed to determine the attitudes of primary and secondary school students attending summer sports school towards playing digital games. In the 2019-2020 academic year, 152 students studying in primary and secondary schools participated in the summer sports schools in "Gazi Koleji" and "Beypazarı Gençlik Merkezi". Personal Information Form and “Digital Gaming Attitude Scale” developed by Demir and Bozkurt (2019) were used to collect data in the research. SPSS 22 statistical program was used in the analysis of the research. In the analysis of the data, t-test was applied to the data to determine whether the digital game playing attitude differs according to the gender variable. Pearson correlation analysis was used to determine the relationship between the age variable and the scores obtained from the scale, and anova analysis methods were used according to the variables of playing time and playing sports. Bonferroni test was applied to determine the source of the difference as a result of Anova analysis. As a result, it has been determined that there is a statistically significant difference between the digital game playing attitudes of primary and secondary school students participating in the summer sports school, gender and the duration of playing digital games and there is no significant difference between the variables of age and duration of playing sports.

Anahtar Kelimeler

Playing Digital Games, Summer Sports School, Physical Education, Primary School Students, Secondary School Students

Kaynakça

• Biddiss, E., & Irwin, J. (2010). Active Video Games to Promote Physical Activity in Children and Youth. Arch Pediatr Adolesc Med, 164:664-672.
• Çavuş, S., Ayhan, B., & Tuncer, M. (2016). Bilgisayar Oyunları ve Bağımlılık: Üniversite öğrencileri üzerine bir alan araştırması. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 43, 265- 289.
• Çetin, E. (2013). Tanımlar ve Temel Kavramlar, Eğitsel Dijital Oyunlar. Ocak, M.A. (Ed.), Ankara: Pegem Akademi.
• Demir, G.T. & Bozkurt, T. (2019). Dijital Oyun Oynama Tutumu Ölçeği (DOOTÖ): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Sportif Bakış Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 6 (1):1-18.
• Demir, G.T. & Cicioğlu, H. İ. (2019). Fiziksel Aktiviteye Katılım Motivasyonu İle Dijital Oyun Oynama Motivasyonu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi,17(3), 23-34.
• Ekinci N.E., Yalçın, İ., Özer Ö, & Kara T. (2017). An investigation of the digital game addiction between high school students. International Journal of Human Sciences; 14(4): 4989-4994.
• Gencer, E. & İlhan, E. L. (2017). Yaz Spor Okullarına Katılan Çocukların Ruhsal Uyum Düzeylerinin İncelenmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 21 (1-4) , 1-12. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/gbesbd/issue/36477/413658.
• Hazar, Z., Hazar, K., Gökyürek, B., Hazar, M., & Çelikbilek, S. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Oyunsallık, Dijital Oyun Bağımlılığı Ve Saldırganlık Düzeyleri Arasındaki İlişkinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Journal of Human Sciences, 14(4), 4320-4332.
• İlhan, L. (2010). Hareketsiz yaşamlar kültürü ve beraberinde getirdikleri. Verimlilik Dergisi, (3) , 195-210 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/verimlilik/issue/21753/233873
• İnal, Y., & Çağıltay, K. (2005). İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıkları ve oyun tercihlerini etkileyen faktörler, Ankara Özel Tevfik Fikret Okulları, Eğitimde Yeni Yönelimler II, Eğitimde Oyun Sempozyumu, 14 Mayıs, Ankara. Jull, J. (2011). Half-Real: Video Games Between Real Rules and Fictional Worlds, The MİT Press Cambridge, Massachusetts London, England.
• Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri: Kavramlar, Teknikler ve İlkeler (27. Baskı). Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kline, R. B. (2011). Methodology in the Social Sciences. Principles and Practice Of Structural Equation Modeling (3rd ed.). New York, NY, US: Guilford Press.
• Kaya, B.A. (2013). Çevrimiçi Oyun Bağımlılığı Ölçeğinin Geliştirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
• Lieberman, D.A., Fisk, M., C. & Biely, E. (2009). Digital Games For Young Children Ages Three to Six: From Research To Design. Computers in the Schools, 26 (3), 299–313. Marshall, J.S., Biddle, S.J.H., Gorely, T., Cameron, N., & Murdey, I. (2004). Relationships Between Media Use, Body Fatness and Physical Activity in Children And Youth: A Meta-Analysis. International Journal of Obesity. 28, 1238–1246.
• Media Analysis Laboratory, Simon Fraser University, B.C. (1998). Video game culture: Leisure and play of B.C. teens.http://www.media awareness.ca/english/resources/research_documents/studies/video_games/video_game_culture.cfm.
• Mutlu Bozkurt, T., Dursun, M., & Arı, Ç. (2019). Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Dijital Oyun Oynamaya Yönelik Tutumların İncelenmesi. Journal of Human Sciences, 16(4), 1217-1227.
• Özhan, S. (2011). Dijital Oyunlarda Değerlendirme ve Sınıflandırma Sistemleri ve Türkiye Açısından Öneriler, Aile ve Toplum Dergisi, 12(7), 21-33.
• Sherry, J. L., Holmstrom, A., Binns, R., Greenberg, B.S. & Lachlan, K. (2003). Gender and electronic game play. Submitted to Information Communication and Society. Retrieved April 8.
• Şahin, C. & Tuğrul, M. (2012). İlköğretim Öğrencilerinin Bilgisayar Oyunu Bağımlılık Düzeylerinin İncelenmesi. Zeitschrift für die Welt der Türken-Journal of World of Turks, 4(3), 15-30.
• Tran, G. A. & Strutton, D. (2013). What Factors Affect Consumer Acceptance of İnGame Advertisements?, Chick “Like” to Manage Digital Content For Players, Journal Of Advertising Research, 53(4), 455-469.
• Yıldırım, A. & Şimşek H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (9. Baskı).Ankara: Seçkin Yayıncılık.