Hint-Moğol İmparatorluğu, 1526 yılından 1857 yılına kadar süren egemenliği boyunca Hindistan merkez olmak üzere Pakistan, Bangladeş ve Afganistan'ın bazı kısımlarına egemen olmuştur. Moğol yönetimi sırasında Hint Yarımadası minyatürlerinin İran sanatından etkilendiği bilinmektedir. Bu araştırmanın konusu, Moğol yönetimi sırasında Hint Yarımadası’ndaki minyatür sanatına İran minyatür sanatının yansımalarının sebeplerinin incelenmesidir. Bu araştırmada betimsel yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada, kütüphane kaynakları incelenerek, Moğol yönetimi sırasında Hint Yarımadası’ndaki minyatür sanatına İran minyatür sanatının yansımalarının sebepleri incelenmiştir. Bu çalışma ile Hindistan'ın Moğollarının hüküm sürdükleri dönemdeki minyatürlerinin köken, yapı ve biçimsel özellikleri ortaya koymak amaçlanmıştır. Çalışmanın neticesinde, Moğol egemenliği dönemindeki Hint minyatürleri, gerek konu, gerekse estetik ilkeleri ve konuların görselleştirme biçim açısından, İran sanatından önemli ölçüde etkilenmiştir. Genel olarak, Moğol yönetimi sırasında Hint Yarımadası sanatçılarının İran görsel sanatlarına eğilimi iki kaynaktan gelmektedir: birinci kaynak, Moğol yönetimi sırasında Hint Yarımadası kütüphanelerinde çok sayıda resimli nüshaların mevcut olması, ikinci kaynak ise, aynı dönemde bazı İranlı sanatçılarn kendi veya Hint-Moğol hükümdarları isteği üzere Hint Yarımadasına göç etmeleridir. Bu dönemin minyatür sanatı özelliklerinden biri, tek figürlü minyatürlerin yaygınlaşması ve figürlerin gerçeğe yakın yüzlerinin ortaya çıkarılmasıdır. Moğol yönetimi sırasında Hint Yarımadası minyatürleri, başlangıçta edebî metinlerin görselleştirmesine yönelik kullanılmışken, daha sonraki dönemlerde müstakil bir karaktere sahip olmuştur. Bununla birlikte, sanatçılar bu eserlerde, mükemmel tasarım ve gerçekçiliğe uyma gibi temel özelliklerini korumuşlardır.
عوامل متعددی بر روند تاثیرگذاری نگاره های ایران بر نگاره های شبه قاره هند در دوران حکومت مغولان موثر بوده است. موضوع این پژوهش بررسی عوامل تاثیرگذاری نگارگری ایران بر نگارگری شبه قاره هند در دوره حکومت مغولان است. در این پژوهش با بررسی منابع کتابخانه ای و بکارگیری روش توصيفی- تحليلی با رویکرد تاریخی، آثار نگارگری دوران حکومت مغولان بر شبه قاره هند از منظر شیوه پیدایش، ساختار، خصایص صوری و عوامل تاثیرپذیری از هنر ایرانی مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج این پژوهش، آثار نگارگری هند در عصر حکومت مغولان، به گونه ای چشم گیر معرف نفوذ هنر ایرانی است. به طور کلی، گرایش هنرمندان شبه قاره در دوره حکومت مغول به هنرهای تصویری ایران و نفوذ قواعد هنر ایرانی در آثار نگارگری این کشور، متأثر از دو منبع بوده است: نخستین منبع وجود تعداد زیاد نسخ خطی مصور و غیرمصور در کتابخانه های شاهان مغول است. دومین منبع، مهاجرت شماری از هنرمندان نگارگر ایرانی به خواست خود و یا با دعوت حاکمان شبه قاره در این دوره به هند است که منجر به تأثیرگذاری نگارگری ایرانی بر نگارگری دوره حاکمیت مغولان بر هند گردید. یکی از ویژگی های بارز نگاره های این دوره، رواج گسترده تک چهره سازی و تمایل آشکار به ثبت واقع گرایانه چهره ها است. در دوران حکومت مغولان هند بر شبه قاره، نگارگری که در ابتدا در خدمت تزیین متون ادبی بود، بعداً شخصیت جداگانه ای یافت. با این حال، در این آثار، هنرمندان ویژگی های اساسی کار خود مانند طراحی پیشرفته و میل به واقع گرایی را حفظ کردند.
From 1526 to 1857, India and large areas including Pakistan, Bangladesh and parts of Afghanistan were under the rule of the Mongol Empire of India. Numerous factors have influenced the process of influencing Indian subcontinent paintings during the Mongol rule from Iranian art. The method of this research is descriptive-analytical with a historical approach. According to the aim of this research, the miniatures of the domination era of Mongols in India have been studied in terms of origin, structure, formal features, and influential factors of Iranian art. According to the results of this study, Indian miniatures in the Mongol era, significantly represent the influence of Iranian art. Whether in terms of selection of subjects or terms of aesthetics and illustration principles, one of the most important factors influencing the subcontinent miniatures during the Mongols Domination Era by Iranian art is the migration of Iranian artists to the Indian Mongols court and the passion that the Mongol rulers felt towards the Safavid miniatures and art of the Timurid era in Iran. As a result of this study, Indian subcontinent miniatures during the Mongol rule were significantly influenced by Iranian art. In general, the trend of Indian subcontinent artists to Persian painting arts during the Mongol rule comes from two sources: the first source, the availability of numerous illustrated copies in the Indian subcontinent libraries during the Mongol rule, and the second source is the immigration of some of the Iranian artists to the Indian Subcontinent at the request of themselves or the Indo-Mongol rulers. One of the characteristics of miniature art of this period is the widespread use of single-miniatures and realism in the drawing of faces. During the Mongol rule, Indian Subcontinent miniatures were initially used for the visualization of literary texts but later had a separate character. However, in these works, the artists have preserved their basic work features, such as perfect design and compliance with realism. One of the most important factors influencing these miniatures is the migration of Iranian artists to the Mongols palaces and the Mongol rulers passion for Safavid and Timurid period art.
Birincil Dil | Farsça |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mart 2021 |
Gönderilme Tarihi | 3 Ekim 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 5 Sayı: 15 |
Asya Studies dergisinde yer alan eserler Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.