PARENT’S OPINIONS ON THE SITUATION OF LEARNING AND USE OF TURKISH OF TURKISH BILINGUAL CHILDREN LIVING IN SWEDEN

Yıl 2021, Cilt: 5 Sayı: 17, 15 - 32, 29.09.2021

Kübra Şengül , Yusufhan Yokuş

https://doi.org/10.31455/asya.986073

Cited By: 4

Öz

The desire of our Turkish citizens living abroad to transfer their language and culture to future generations is in danger due to the fact that Turkish is spoken in a narrow social circle. Although Western countries attach more importance to the teaching of their own language as a condition of social cohesion than the teaching of minority languages, the prerequisite for a qualified bilingual education is that the individual has received a good education in his mother tongue. While focusing on the importance of bilingual Turkish children living in Sweden, it is thought that a second language can only be learned at the level of a well-acquired mother tongue. In the study prepared with the qualitative research method, structured interview forms were used. 16 Turkish parents living in Sweden were reached electronically and the data were analyzed using the descriptive analysis technique in the Maxqda program. Obtained results; Turks living in Sweden prefer Turkish to communicate with their children; the language that their children speak/understand best is Swedish; It has been shown that children use Turkish with little or medium frequency in their daily lives. Children feel that they belong to Turkish culture; It has been determined that they experience socialization problems such as exclusion, lack of self-confidence. In the research, it was determined that the activities of Turkish and Turkish Culture lessons and Turkish teachers were inadequately evaluated. Bilingual Turkish children living in Sweden have negative language skill performances due to the difference in Turkish and Swedish alphabets; It has been determined that children experience vocabulary insufficiency, mixing Turkish with Swedish, pronunciation problems, and grammatical problems while learning and using Turkish. Regarding the solution of the problems experienced by bilingual Turkish children while learning and using Turkish; Suggestions were made such as using the language frequently, getting the help of parents, participating in cultural activities, reading books, increasing the mother tongue lesson hours, improving the quality of teachers and increasing the quality of mother tongue textbooks.

Anahtar Kelimeler

Bilingualism, Teaching Turkish to Bilingual Turkish Children, Turkish-Swedish

İSVEÇ’TE YAŞAYAN İKİ DİLLİ TÜRK ÇOCUKLARININ TÜRKÇE ÖĞRENME VE KULLANMA DURUMLARINA İLİŞKİN VELİ GÖRÜŞLERİ

Öz

Yurt dışında yaşayan Türk vatandaşlarımızın dilini ve kültürünü gelecek nesillere aktarma isteği Türkçenin dar bir sosyal çevrede konuşulmasına bağlı olarak tehlike altındadır. Batılı ülkeler, sosyal uyumun bir koşulu olarak kendi dillerinin öğretimini azınlık dillerin öğretiminden çok daha fazla önemsese de nitelikli bir iki dilli eğitimin ön koşulu bireyin ana dilinde iyi bir eğitim almış olmasıdır. İsveç’te yaşayan iki dilli Türk çocuklarının her iki dildeki gelişimlerinin önemli olduğuna odaklanmakla birlikte ikinci bir dilin ancak iyi edinilmiş bir ana dili düzleminde öğrenileceği düşünülmektedir. Bu araştırmada da İsveç’te yaşayan iki dilli Türk çocuklarının ana dili öğrenme ve kullanma durumlarına ilişkin veli görüşleri incelenmiştir. Nitel araştırma yöntemi ile hazırlanan çalışmada yapılandırılmış görüşme formları kullanılmıştır. İsveç’te yaşayan 16 Türk veliye elektronik ortamda ulaşılmış ve veriler Maxqda programında betimsel analiz tekniğine göre analiz edilmiştir. Elde edilen sonuçlar; İsveç’te yaşayan Türklerin çocuklarıyla iletişim kurmada Türkçeyi tercih ettiklerini; çocuklarının en iyi konuştuğu/anladığı dilin İsveççe olduğunu; çocukların, günlük yaşantılarında Türkçeyi az ve orta sıklıkta kullandıklarını göstermiştir. Çocukların kendilerini Türk kültürüne ait hissettikleri; dışlanma, öz güven eksikliği gibi sosyalleşme sorunları yaşadıkları belirlenmiştir. Araştırmada, Türkçe ve Türk Kültürü dersleri etkinliklerinin ve Türkçe öğretmenlerinin yetersiz bir şekilde değerlendirildiği tespit edilmiştir. İsveç’te yaşayan iki dilli Türk çocuklarının Türkçe ve İsveççe alfabe farklılığından kaynaklanan olumsuz dil beceri performanslarına sahip oldukları; çocukların Türkçe öğrenirken ve kullanırken sözcük dağarcığı yetersizliği, Türkçeyi İsveççe ile karıştırma, telaffuz sorunları, dil bilgisel sorunlar yaşadıkları tespit edilmiştir. İki dilli Türk çocuklarının Türkçe öğrenirken ve kullanırken yaşadıkları sorunların çözümüne ilişkin; dili sıkça kullanma, ebeveynlerin yardımını alma, kültürel etkinlere katılma, kitap okuma, ana dili ders saatlerinin artırma, öğretmen kalitesini iyileştirme ve ana dili ders kitaplarının niteliğini artırma gibi önerilerde bulunulmuştur. 

Anahtar Kelimeler

İki Dillilik, İki Dilli Türk Çocuklarına Türkçe Öğretimi, Türkçe-İsveççe

Kaynakça

• Akoğlu, G. ve Yağmur, K. (2016). First-Language Skills of Bilingual Turkish Immigrant Children Growing Up in A Dutch Submersion Context. International Journal of Bilingual Education and Bilingualism, 19(6), 706-721.
• Aksan, D. (1998). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Alkan, M. (1998). Ethnicity and Underachievement in the Netherlands: A Curricular Analysis. (Ed. C. Wulf). Education for the 21st Century In (p. 195–212). Mu¨nster: Waxman.
• Almeida, L.; Ferre, S.; Morin, E.; Prevost, P.; dos Santos, C.; Tuller, L.; Zebib, R. and Barthez, M. (2017). Identification of Bilingual Children With Specific Language Impairment in France. Linguistic Approaches to Bilingualism, 7(3), 331-358.
• Ålund, A. (2003) Social Exclusion and Cultural Expressions: Reflexions From a Study of Youth in Multiethnic Stockholm. (Eds. Emrehan Zeybekoğlu and Bo Johansson). Migration and Labour in Europe: Views From Turkey and Sweden In (p. 254-268). İstanbul: MURCIR and NIWL.
• Altinkamis, F. and Simon, E. (2020). Language Abilities in Bilingual Children: The Effect of Family Background and Language Exposure on the Development of Turkish and Dutch. International Journal of Bilingualism, 24(5-6), 931-951.
• Anık, M. (2011). Çokkültürlü Bir Toplumda Kimlik Algısı: İsveç’te Yaşayan Türk Göçmenleri Örneği, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), (Danışman: Yrd. Doç. Dr. Abdullah Taşkesen ve Prof. Dr. Korkut Tuna), Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aydın, İ. S. (2013). İki Dilli Türk Öğrencilerin Yazılı Anlatım Becerilerine Yönelik Bir Durum Çalışması. Turkish Studies, 8(9), 657-670.
• Bayrak, A. ve Üstün, B. (2020). Almanya’da İki Dilli Yetişen Türk Çocuklarının Türkçe Yazma Becerileri Üzerine Bir Çalışma. Diyalog Interkulturelle Zeitschrift für Germanistik, 8(2), 350-365.
• Belet, Ş. D. (2009). İki Dilli Türk Öğrencilerin Ana Dili Türkçeyi Öğrenme Durumlarına İlişkin Öğrenci, Veli ve Öğretmen Görüşleri Fjell İlköğretim Okulu Örneği, Norveç. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 0(21), 71-85.
• Bloomfield, L. (1933). Language. New York: Holt.
• Bohnacker, U. (2020). Bilingual Development of Turkish-Speaking Children in Sweden: In Linguistic Minorities in Europe Online. Berlin, Boston: De Gruyter Mouton.
• Bohnacker, U.; Lindren, J. and Oztekin, B. (2016). Turkish- and German-Speaking Bilingual 4-to-6 Year Olds Living in Sweden: Effects of Age, SES and Home Language Input on Vocabulary Production. Journal of Home Language Research, 0(1), 17-41.
• Bölükbaş Kaya, F.; Hançer, F. B. ve Golynskaia, A. (2019). İki Dillilik: Tanımı ve Türler Üzerine Kuramsal Tartışmalar. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 7(2), 98-113.
• Canan, N. (2012). Okul Öncesi Dönem Çocuklarda İki Dilliliğin Zihin Kuramı Gelişimi Üzerine Etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Doç. Dr. İlyas Göz), İstanbul: Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Canatan, K. (2007). Avrupa Ülkelerinin Azınlık Politikalarında Türkçe Anadil Eğitiminin Konumu: İsveç, Fransa ve Hollanda Örnekleri. Turkish Studies, 2(3), 159-172.
• Cummins, J. (1979). Linguistic Interdependence and the Educational Development of Bilingual Children. Review of Educational Research, 49(2), 222–251.
• Cummins, J. (1991). Conversational and Academic Language Proficiency in Bilingual Contexts. AILA Review 0(8), 75–89.
• Çakır, M. (2002). Almanya’daki Çok Kültürlü Ortamlarda Türkçenin Anadili Olarak Kullanımı. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 39-57.
• Çelik, N. (2018). Türk Kökenli Öğrencilere Yönelik İsveç’te Verilen Ana Dili Eğitimine Dair Öğrenci, Öğretmen ve Veli Görüşleri, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Doç. Dr. Ülker Şen), Ankara: Gazi Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Eyüp, B. ve Güler, E. B. (2020). İki Dilli Türk Çocukların Dil Tercihleri ve Bu Tercihlerinin Sebepleri: Londra Örneği. Researcher, 8(3), 1-24.
• Karababa, C. Z. ve Karagül, S. (2014). Yurt Dışındaki Türklere Türkçe Öğretenlerin Sınıf İçi Uygulamalara Yönelik Görüşleri. Millî Eğitim Dergisi, 44(204), 155-166.
• Karadağ, Ö. ve Baş, B. (2019). Türkçe ve Türk Kültürü Öğretimi. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Leseman, P. P. (2000). Bilingual Vocabulary Development Of Turkish Preschoolers in the Netherlands. Journal of Multilingual and Multicultural Development, 21(2), 93-112.
• Lindberg, I. (2011). Çokdilli Eğitim: İsveç’ten Bir Perspektif. (Derleyenler: Marie Carlson, Annika Rabo ve Fatma Gök). Çokkültürlü Toplumlarda Eğitim: Türkiye ve İsveç’ten Örnekler İçinde (s. 73-95). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Orhan, D. (2019). İsveç’te Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen Yetişkinlerin Dil İhtiyaçları Analizi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Abdurrahman Güzel), Ankara: Başkent Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Öztekin, B. (2019). Typical and Atypical Language Development in Turkish-Swedish Bilingual Children Aged 4–7, (Doctoral Thesis), (Supervisor: Prof. Ute Bohnacker), Studia Linguistica Upsaliensia, Uppsala: Acta Universitatis Upsaliensis.
• Paradis, J. (2010). Bilingual Children’s Acquisition of English Verb Morphology: Effects of Language Exposure, Structure Complexity, and Task Type. Language Learning, 0(60), 651-680.
• Şen, Ü. (2016). Belçika'da Yaşayan Türk Çocuklarının Yazılı Anlatım Yanlışları Üzerine Tespitler. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(35), 1-18.
• Unsworth, S.; Argyri, F.; Cornips, L. M. E. A.; Hulk, A.; Sorace, A. and Tsimpli, I. (2014). The Role of Age of Onset and Input in Early Child Bilingualism in Greek and Dutch. Applied Psycholinguistics, 35(4), 765-805.
• Weinreich, U. (1953). Languages in Contact. New York: Publications of the Linguistic Circle.
• Vedder, P. and Virta, E. (2005). Language, Ethnic Identity, and the Adaptation of Turkish Immigrant Youth in the Netherlands and Sweden. International Journal of Intercultural Relations, 29(3), 317-337.
• Yağmur, K. (2006). Batı Avrupa’da Türkçe Öğretiminin Sorunları ve Çözüm Önerileri. Dil Dergisi, 0(134), 31-48.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, M. Y. (2014). İki Dillilik Olgusu ve Almanya’daki Türklerin İki Dilli Eğitim Sorunu. Turkish Studies, 9(3), 1641-1651.