This study examines the relationship between tourism constraints and travel intention among people with disabilities as well as the mediating role of psychological variables (strength of motivation and learned helplessness) in this relationship. In this context, learned helplessness was hypothesized as the social and psychological antecedent of the strength of motivation in the relationship between tourism constraints and intention to travel. For the first time, both motivation and learned helplessness were examined in a single model testing this relationship. Questionnaires with the relevant measurement scales were administered to 249 people with disabilities selected using systematic sampling. Structural equation modelling indicated that the two stated psychological variables partially mediated the relationship between tourism constraints and intention to travel. The findings revealed that strength of motivation was reduced when participants were high in learned helplessness, which further decreased their intention to travel. The empirical evidence generated by the present research model constitutes a new and important contribution to the relevant literature
People with disabilities Tourism constraints Strenght of motivation and learned helplessness
Bu çalışmanın amacı engelli bireylerin turizm kısıtları ile turist olma niyeti ilişkisi ve bu ilişkide psikolojik değişkenlerin (turist olma motivasyonu gücü ve öğrenilmiş çaresizlik) aracılık rolünü incelemektir. Bu bağlamda, turizm kısıtları ve turist olma niyeti ilişkisinde, öğrenilmiş çaresizlik ilk kez motivasyon gücünün sosyal ve psikolojik öncülü olarak öngörülmüş ve bu iki değişken ilk kez bir model içerisinde birlikte kullanılmıştır. Ölçüm aracını içeren anket, sistematik örnekleme yöntemi ile seçilen 239 engelliye uygulanmıştır. Değişkenler arası ilişkiler ve aracılık etkilerini test etmek için yapısal eşitlik modeli kullanılmıştır. Yapılan analizler, turist olma niyeti ile turizm kısıtları arasındaki ilişkide sözü edilen iki psikolojik değişkenin kısmen aracılık etkisini göstermektedir. Bulgular engellilerin karşılaştıkları seyahat engelleri nedeniyle kendilerini çaresiz hissettikleri zaman turist olma motivasyonu gücünün düştüğünü ve dolayısıyla turizme katılma niyetinin azaldığını ortaya koymaktadır. Araştırma modelinde bu yönde ortaya konan görgül kanıt, ilgili yazın için yeni ve önemli bir katkıdır.
ABSTRACT
This study examines the relationship between tourism constraints and travel intention among people with disabilities as well as the mediating role of psychological variables (strength of motivation and learned helplessness) in
this relationship. In this context, learned helplessness was hypothesized as the social and psychological antecedent of the strength of motivation in the relationship between tourism constraints and intention to travel. For the
first time, both motivation and learned helplessness were examined in a single model testing this relationship. Questionnaires with the relevant measurement scales were administered to 249 people with disabilities selected using systematic sampling. Structural equation modelling indicated that the two stated psychological variables partially mediated the relationship between tourism constraints and intention to travel. The findings revealed that strength of motivation was reduced when participants were high in learned helplessness, which further decreased their intention to travel. The empirical evidence generated by the present research model constitutes a new and important contribution to the relevant literature.
Engelliler Turizm kısıtları Motivasyon gücü Öğrenilmiş çaresizlik Turist olma niyeti
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Hakem Denetimli Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 25 Sayı: 2 |