FLEXURAL STRENGHT OF ROOT DENTIN AFTER ROOT CANAL PREPARATION USING ONE-SHAPE NEW GENERATION, K3™XF, TWISTED FILE ADAPTIVE, AND PROTAPER NEXT INSTRUMENTATION SYSTEMS

Yıl 2016, Cilt: 26 Sayı: 2, 239 - 244, 25.10.2016

Recai Zan , İhsan Hubbezoğlu Kerem Engin Akpınar Gizem Kutlu Zuhal Mutlu

Öz

Aim: To assess the flexural strength of root dentin after using various rotary nickel-titanium instrumentation systems.
Method: Eighty extracted single-rooted human mandibular premolar teeth were used. Initially, access cavities were prepared and a size 10 K-file was placed into the canal until it was visible at the apical foramen, and the working length (WL) was established 1 mm short of this length. The root canals, which standardized in the same length and thicknesses, were prepared using One Shape New Generation (OSNG), K3XF, Twisted File Adaptive (TFA) and ProTaper Next (PTN) instruments. The samples were exposed a three-point bending test. The data obtained were analyzed using the one-way analysis of variance (ANOVA) and Tukey post-hoc tests.
Results: The TFA group provided statistical higher values compared to all other groups (p<0.05). The flexural strength of root dentin formed after PTN group was significantly lower than TFA group (p<0.05). Although the lowest flexural strength values were detected in OSNG and K3XFgroups, there was no significant difference between the OSNG and K3XF (p>0.05).
Conclusions: Under the conditions of this study, all instrumentation systems caused the weakening of root dentin and thus reduction of the flexural strength. Specially, OSNG and K3XF instruments caused the least flexural strength value on root dentin. 

Anahtar Kelimeler

Flexural strength, NiTi instrumentation systems, root dentin

ONE SHAPE NEW GENERATİON, K3XF, TWİSTED FİLE ADAPTİF VE PROTAPER NEXT ENSTRÜMANTASYON SİSTEMLERİ KULLANIMI SONRASI KÖK DENTİNİN EĞİLME DAYANIMI

Öz

Amaç: Çeşitli döner nikel-titanyum enstrümantasyon sistemlerinin kullanımı sonrası kök dentini eğilme dayanımının değerlendirilmesi.

Yöntem: Seksen adet çekilmiş tek köklü insan alt çene küçükazı dişi kullanıldı. Başlangıçta, giriş kaviteleri hazırlandı ve 10 no‟lu K tipi eğe apikal foramenden görününceye kadar kanala yerleştirildi ve çalışma uzunluğu (WL) bu uzunluktan 1 mm kısa olacak şekilde belirlendi. Aynı uzunluk ve kalınlıklarda standardize edillen kök kanalları One Shape New Generation (OSNG), K3XF, Twisted File Adaptif (TFA) ve Protaper Next (PTN) ) sistemleri kullanılarak kök kanalları şekillendirildi. Örnekler üç-noktalı eğilme testine maruz bırakıldı. Elde edilen veriler, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Tukey‟s post-hoc testleri kullanılarak analiz edildi.

Bulgular: TFA grubu tüm diğer gruplarla kıyaslandığında istatistiksel olarak daha yüksek eğilme dayanımı değerleri sağladı (p<0,05). PTN enstrümanları ile şekillendirme sonrası oluşan kök dentini eğilme dayanımı değerleri, TFA grubuna göre istatistiksel olarak daha düşük bulundu (p<0,05). En düşük eğilme dayanımı değerleri OSNG ile K3XF gruplarında görülürken, bu gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmedi (p>0,05).

Sonuçlar: Bu çalışmanın koşulları altında, tüm nikeltitanyum döner enstrumantasyon sistemlerinin kulanımı, kök dentininin zayıflamasına ve eğilme dayanımının düşmesine neden olmuştur. Özellikle, OSNG ve K3XF enstrümanları kök dentininin eğilme dayanımının yüksek oranda düşüşüne neden olmuşlardır.

Anahtar Kelimeler

Eğilme dayanımı, NiTi enstrümantasyon sistemleri, kök dentini