Aim: The purpose of this in vitro study was to investigate the effect of woven glass fiber layering on flexural strength of nanofil composite resin. Material and Method: Sixty specimens were prepared standard metallic mold (25x2x2 mm) prepared according to ISO 4049 for flexural strength. The specimens were divided into four groups (n: 15) as follows; Flowable (Filtek Flow) + nanofil composite (Filtek Supreme) (Gr I), nanofil composite (Gr II), Flowable +woven glass fiber (EverStick Net) + nanofil composite (Gr III), woven glass fiber + nanofil composite (Gr IV).The specimens were stored in distilled water at 370 C for 24 hour, thenevaluated with three-point bending test using Universal Testing Machine. Data were analysed using Kruskall Wallis and Mann Whitney U tests. Three samples from each group were examined by SEM. Result:The mean flexural strength values of the groups I, II, III and IV were 93.6±4, 85.5±6, 107±9 and 101±5 respectively. Glass fiber-reinforced nanofil composite applied with flowable composite (Gr III) exhibited higher flexural strength values in comparison to the other groups (p<0.05 While control group (Gr II) exhibited the lowest). Significant differences were found between flexural strength of control and the other groups (p<0.05). In SEM evaluation, it was detected that in fiber-reinforced groups (Groups III and IV) fractured area was limited by the fiber in the stressed region. Conclusion: Within the limitations of this in vitro study it is concluded that glass fiber reinforcement improves the flexural strength of the nanofill composite. In SEM evaluation after fracturing, glassfiber reinforcement prevented crack propagation. Key Words: Composite resin, fiberreinforcement, flexural strength, scanning electron microscope
Composite resin fiberreinforcement flexural strength scanning electron microscope
Amaç: Bu in vitro çalışmanın amacı; fiberle güçlendirmenin, nanofil kompozit materyalinin eğme direncine etkisinin araştırılmasıdır.
Materyal ve Metod: Eğme direnci testi için ISO 4049 standartlarına uygun hazırlanan standart bir metal kalıp (2 ×2 ×25 mm) kullanılarak 60 örnek ha- zırlandı. Örnekler dört çalışma grubuna ayrıldı (n:15). Akışkan Kompozit (Filtek Flow)+Nanofil Kompozit (Fil- tek Supreme) (Grup I), Nanofil Kompozit (Kontrol) (Grup II), Akışkan Kompozit+Örgü Cam Fiber (Ever- Stick Net)+Nanofil Kompozit (Grup III), Örgü Cam Fiber+Nanofil Kompozit (Grup IV). Örnekler 24 saat 370 C de distile suda bekletildi. Daha sonra Universal Test cihazı ile üç nokta eğilme testine tabi tutuldu. Veriler istatistiksel olarak Kruskall Vallis ve Mann Whitney U testi kullanılarak analiz edildi. Her gruba ait üç örnek, taramalı elektron mikroskobunda (SEM) incelendi.
Bulgular: Ortalama eğme direnci değerleri ve standart sapmaları Grup I, II, III ve IV de sırasıyla 93.6±4, 85.5±6, 107±9 ve 101±5 bulundu. Diğer gruplarla karşılaştırıldığında kontrol grubunun (Gr II) en düşük değere sahip olduğu belirlenirken en yüksek eğme direncinin akışkan kompozit ile beraber fiber uy- gulanan nanofil kompozit grubunda olduğu gözlendi (p<0.05). Kontrol grubu ile diğer gruplar arasında eğ- me direnci değerlerinin anlamlı bir farklılık gösterdiği belirlendi (p<0.05). Örnekler SEM ile incelendiğinde, fiber ile güçlendirilmiş gruplarda (GR III ve IV) meyda- na gelen kırılmanın gerilim bölgesine yerleştirilen fiberle sınırlı kaldığı saptandı.
Sonuç: Bu in vitro çalışmanın sınırları içinde cam fiberle güçlendirmenin, nanofil kompozitin eğme direncini arttırdığı sonucuna varıldı. Örneklerde kırılma- nın, gerilim bölgesinde fiberle sınırlı kaldığı; cam fibe- rin kırık stoperi olarak işlev yaptığı sonucuna varıldı.
Kompozit rezin fiberle güçlendirme eğme direnci taramalı elektron mikroskobu (SEM)
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Diş Hekimliği |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Mayıs 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 25 Sayı: 1 |
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. Tıklayınız.