FİZİKSEL ŞİDDETE BAĞLI MANDİBULAR TRAVMA GÖRÜLME SIKLIĞI - 126 HASTA - 7 YILLIK ARAŞTIRMA

Yıl 2019, Cilt: 29 Sayı: 1, 61 - 65, 15.01.2019

Nazife Begüm Karan , Hüseyin Ozan Akıncı Ali Gizli Ziver Ergün Yücel

https://doi.org/10.17567/ataunidfd.522716

Öz

Amaç: Gazi Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi’ne başvuran hastalarda meydana gelen mandibula kırıklarının etiyolojisinin, önceki çalışmalarla uyum gösterip göstermediğini ortaya koymaktır. 

Gereç ve Yöntem: Travma nedeniyle oluşan maksillofasiyal kırık vakaları sıklıkla karşımıza çıkan olgulardır. Maksillofasiyal travmalarda en çok kırılan kemik mandibuladır. Bu çalışmada, 2010-2017 tarihleri arasında fakültemize başvuran ve tıbbi kayıtlarına ulaşılabilen 126 mandibular kırık olgusunun verileri retrospektif olarak incelendi. Yaş, cinsiyet gibi demografik özellikler, etiyolojik faktörler, kırık yeri ve lokalizasyonu, kırık hattında diş mevcudiyeti, tedavi yöntemi, kırık türü, segmentlerde deplasman mevcudiyeti, beraberinde olan yüz yaralanmaları varlığı, komplikasyon görülme sıklığı geriye dönük olarak değerlendirildi. 

Bulgular: Toplam 132 hastadan 126’sının verileri bu çalışma için kullanıldı. 7 yıllık süre içerisinde 126 hastada toplam 155 adet kırık teşhis ve tedavi edildi. Erkek/Kadın oranı 2,7:1 olarak bulundu. Hastaların ortalama yaşı 32 olarak hesaplandı. En fazla görülen travma etkeni fiziksel şiddet (%38.09), en yaygın görülen lokalizasyon mandibula angulus bölgesi (%21.93) olarak belirlendi. Vakalardan 29 tanesinde çoklu kırık varlığı tespit edildi. 12 vakada (%9.52) postoperatif enfeksiyon ve 8 vakada (%6.34) rijit fiksasyon başarısızlığı gözlendi. Kırıkların %9.52’si açık redüksiyon, %41.26’sı kapalı redüksiyon ve %49.20’si açık redüksiyon ve intermaksiller fiksasyon ile tedavi edildi. 

Sonuç: Önceki çalışmalarla uyumlu olarak mandibula kırıklarının etiyolojisinde en önemli faktör %38,09 oranıyla fiziksel şiddet, ardından %24,60 oranı ile trafik kazaları olarak saptandı.

Anahtar Kelimeler: Mandibula kırıkları, travma, etiyolojik faktörler, fiziksel şiddet

PREVALENCE OF MANDIBULAR
TRAUMA RESULTING FROM PHYSICAL VIOLANCE - 126 PATIENTS – A 7-YEAR INVESTIGATION

ABSTRACT

Aim:  To demonstrate whether the etiology of mandibular fractures in patients referred to Gazi University Faculty of Dentistry correlates with the results obtained in previous studies. 

Materials and Methods: Maxillofacial fractures caused by trauma are frequently encountered cases. In maxillofacial trauma, the most fractured bone is mandible. In this study, retrospective review of the medical records of 126 mandibular fracture cases that referred between 2010-2017 are enrolled and all recorded data were examined. Demographic features such as age and sex, etiology, location of fracture, presence of teeth at fracture line, treatment method, fracture type, presence of displacement in segments, presence of accompanying facial injuries and incidence of complications were recorded and retrospectively evaluated. 

Results: The total number of patients was determined as 132 and the data of 126 were used for this study. A total of 155 fractures were diagnosed and treated in 126 patients over a period of 7 years. Male/Female ratio was 2,7:1. The mean age of the patients was 32. The highest etiologic factor of the trauma was interpersonal violance (38.09%). The most common fractured anatomic site was angle of mandible (21.93%). Multiple fractures were detected in 29 cases. The highest complication rate was found to be postoperative infection 9.52% in 12 cases and rigid fixation failures 6.34% in 8 cases. Fractures were treated with 9.52% open reduction, 41.26% closed reduction and %49.20 open reduction and intermaxillary fixation. 

Conclusion: Consistent with previous studies, the most important etiologic factor in the etiology of mandibular fractures was physical violence with 38,09%, followed by traffic accidents with 24,60%.

Keywords: Mandibular fractures; trauma; etiologic factors; bullying

Anahtar Kelimeler

Mandibula kırıkları, travma, etiyolojik faktörler

Kaynakça

• 1. Aladelusi TO, Akinmoladun IV, Olusanya OO, Akadiri OA, Fasola AO. Evaluation of pedestrian road traffic maxillofacial injuries in a Nigerian tertiary hospital. Afr J Med Med Sci 2014;43:353-9.
• 2. Yamamoto K, Matsusue Y, Murakami K, Horita S, Matsubara Y, Sugiura T, Kirita T. Maxillofacial fractures due to work-related accidents. J Craniomaxillofac Surg 2011;39:182-6.
• 3. Hachl O, Tuli T, Schwabegger A, Gassner R. Maxillofacial trauma due to work-related accidents. Int J Oral Maxillofac Surg 2002;31:90-3.
• 4. Yamamoto K, Matsusue Y, Horita S, Murakami K, Sugiura T, Kirita T. Maxillofacial fractures sustained in bicycle accidents. J Oral Maxillofac Surg 2011;69:155-60.
• 5. Ferreira MC, Batista AM, Ferreira Fde O, Ramos-Jorge ML, Marques LS. Pattern of oral-maxillofacial trauma stemming from interpersonal physical violence and determinant factors. Dent Traumatol 2014;30:15-21.
• 6. Nogami S, Yamauchi K, Yamashita T, Kataoka Y, Hirayama B, Tanaka K, Takahashi T. Elderly patients with maxillofacial trauma: study of mandibular condyle fractures. Dent Traumatol 2015;31:73-6.
• 7. Busuito MJ, Smith DJ, Jr., Robson MC. Mandibular fractures in an urban trauma center. J Trauma 1986;26:826-9.
• 8. Lipski M, Pelka P, Majewski S, Lipska W, Gladysz T, Tomaszewska I. Mandible - clinically revisited. Folia Med Cracov 2013;53:29-35.
• 9. Fonseca RJ, Barber HD, Powers MP, Frost DE. Oral and Maxillofac Trauma. E-Book: Elsevier Health Sciences 2013. p. 302.
• 10. Peterson LJ, Ellis E, Hupp JR, Tucker MR(ed). Contemporary oral and maxillofacial surgery. J Oral Maxillofac Surg 3 ed. St Louis; MO; 1999. p. 492.
• 11. Ghali GE, Larsen P, Waite P, Miloro M(ed). Peterson's Principles of Oral and Maxillofacial Surgery: B C Decker. 2 ed. PMPH-USA; 2004. p. 1485.
• 12. Schubert W. Radiographic diagnosis of mandibular fractures: Mode and implications. Oper Tech Otolaryngol Head Neck Surg 2002;13:246-53.
• 13. Chayra GA, Meador LR, Laskin DM. Comparison of panoramic and standard radiographs for the diagnosis of mandibular fractures. J Oral Maxillofac Surg 1986;44:677-9.
• 14. Türker M, Yücetaş Ş. Ağız Diş Çene Hastalıkları ve Cerrahisi 3. ed. Ankara; Özyurt Matbaacılık İnş. Taah San Ve Tic Ltd Şti: 2004. p. 559-608.
• 15. Demirdöver C, Şahin B, Ataseven M, Özkan HS, Öztan HY.Bir yıl içinde opere edilen 124 mandibula fraktürü olgusunun geriye dönük incelenmesi.Turk J Plast Surg 2010;17:145-8.
• 16. Şakrak T, Köse A, Karabağlı Y, Elmas İ, Tekgöz A, Çetin C. 232 Maksillofasyal travmalı hastanın geriye dönük analizi ve kliniğimizde uygulanan tedavi protokolleri. Turk J Plast Surg 2011;18:66-9.
• 17. Possebon APR, Granke G, Faot F, Pinto LR, Leite FRM, Torriani MA. Etiology, diagnosis, and demographic analysis of maxillofacial trauma in elderly persons: A 10-year investigation. J Craniomaxillofac Surg 2017;45:1921-6.
• 18. Rezaei M, Jamshidi S, Jalilian T, Falahi N. Epidemiology of maxillofacial trauma in a university hospital of Kermanshah, Iran. J Oral Maxillofac Surg Med Pathol 2017;29:110-5.
• 19. Viozzi CF. Maxillofacial and Mandibular Fractures in Sports. Clin Sports Med 2017;36:355-68.
• 20. Ölüm nedeni istatistikleri, 2017. T.C. Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığı (TÜİK). file:///C:/Users/DH5/Downloads/%C3%96l%C3%BCm_Nedeni_%C4%B0statistikleri_26.04.2018.pdf
• 21. Karayolu Trafik Kaza İstatistikleri, 2016-2017. Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığı (TÜİK). www.tuik.gov.tr/PdfGetir.do?id=24606
• 22. Malik S, Singh G, Kaur G, Yadav S, Mittal HC. Orofacial trauma in rural India: A clinical study. Chin J Traumatol 2017;20:216-21.
• 23. Kuvvetli SS, Sandallı N. Çocuklarda ve genç erişkinlerde temporomandibular rahatsızlıklar: Literatür derlemesi. Atatürk Üniv Dis Hek Fak Derg 2007:2:1-9.