Amaç: Bu çalışmanın
amacı, direkt (ağız-içi tarayıcı) ve indirekt (ağız-dışı tarayıcı) dijital
teknikle üretilen kron ve inley restorasyonlarının kenar ve iç yüzey uyumunu
değerlendirmek ve geleneksel teknikle bilgisayar destekli tasarım ve bilgisayar
destekli üretim (CAD/CAM) kullanılarak üretilen restorasyonları
karşılaştırmaktır.
Gereç
ve yöntem: Kron ve inley
restorasyonların üretimi için mandibular sağ ve sol birinci büyük azı fantom
dişler kullanılmıştır. Çalışmada 6 grup kron (n=10), 3 grup inley (n=10) olmak
üzere toplamda 9 grup ve 90 adet örnek bulunmaktadır. Her iki restorasyon
tipinin üretiminde direkt dijital, indirekt dijital ve geleneksel yöntem
kullanılmıştır. Örneklerin kenar ve iç yüzey uyumunun değerlendirilmesinde
replika tekniği kullanılmış olup, ölçümler 50x büyütmeli stereomikroskop
altında gerçekleştirilmiştir. İstatistiksel değerlendirme tek yönlü varyans
analizi ve tekrarlı ölçümler varyans analizi yöntemleri ile yapılmış olup,
gruplar arası karşılaştırmalarda ise Tukey HSD ve Tamhane’s T2 testleri
kullanılmıştır(p<0,05).
Bulgular: Elde edilen
sonuçlara göre, kenar ve iç yüzey uyum değerlerinin ölçü ve üretim tekniğinden
etkilendiği görülmüştür. Direkt dijital teknik, indirekt dijital teknik ve
geleneksel yönteme göre her iki restorasyon grubunda en iyi sonuçları
vermiştir. Tüm gruplarda elde edilen iç yüzey aralık değerlerinin, kenar aralık
değerlerinden daha yüksek olduğu saptanmıştır (p<,001).
Anahtar
kelimeler: CAD/CAM, inley, kron, replika
teknikleri.
ABSTRACT
Aim: The aim of this study was to evaluate the marginal and
internal fit of crown and inlay restorations that produced with direct
(intra-oral scanner) and indirect (extra-oral scanner) digital methods and
compare the computer-aided design and computer-aided manufacturing (CAD / CAM)
restorations with conventional ones.
Material and Methods: Mandibulary right
and left first molar phantom teeth were used to produce the crown and inlay
restorations. Totally, there
were 9 groups and 90 samples in the study, including 6 groups of crowns (n = 10)
and 3 groups of inlays (n = 10). Direct digital, indirect digital and
traditional methods were used in the production of both restoration types.
Replica
technique was used to evaluate the marginal and internal fit of the samples,
and the measurements were performed under a 50x magnification stereomicroscope.
One-way analysis of variance and repeated measures of
variance analysis were performed for statistical evaluation, and Tukey HSD and
Tamhane’s T2 tests were used for comparisons between groups (p <0.05).
Results: According to the obtained results, marginal and
internal fit values were influenced by impression and production technique. Direct digital technique gave the best results in both
restoration groups compared to indirect digital technique and the conventional
method. Internal gap
values obtained in all groups were found to be higher than marginal gap values
(p <.001).
Keywords: CAD/CAM, inlay, crown, replica techniques.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Diş Hekimliği |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Ocak 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 30 Sayı: 1 |
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. Tıklayınız.