Abstract
Aim: The aim of this study was to evaluate the
effect of sodium thiosulfate on the bond strength of an epoxy resin-based sealer to NaOCl- and citric acid-treated dentin.
Materials and Methods: Fifteen maxillary central incisors were selected. Three
discs (1.0 ± 0.1 mm thick) were cut from the middle third of the roots. Two holes were prepared in the root dentin. All of
the specimens were immersed in 5.25% NaOCl for 30 minutes, immersed in 10%
citric acid for 1 minute and 5.25% NaOCl for 1 minute. The specimens were
randomly distributed into 3 groups: group 1: control group (no irrigation);
group 2: distilled water group (immersed in distilled water for 10 minutes); and
group 3: sodium thiosulfate group (immersed in 5% sodium thiosulfate for 10
minutes). The holes were filled with an epoxy resin-based sealer. A push-out
test was performed on each hole. The data were analyzed statistically.
Results: The bond strength of the specimens irrigated with sodium thiosulfate
was higher than that of the control group (P < 0.05).
However, there was no significant difference between the control and the
distilled water groups (P > 0.05).
Conclusions: Within the limitations of the present study, it can be
concluded that 5% sodium thiosulfate for 10 min increased the bond strength of
the sealer to NaOCl- and citric acid-treated dentin.
Key
Words: Antioxidant
agent, bond strength, resin sealer,
sodium hypochlorite, sodium thiosulfate
Sodyum
Tiyosülfatın Epoksi Rezin Bazlı Kanal Patlarının Sodyum Hipoklorit- ve Sitrik
Asit- Uygulanmış Dentine Bağlanma Gücüne Etkisi
Özet
Amaç: Bu
çalışmanın amacı sodyum tiyosülfatın, epoksi rezin bazlı bir kanal patının
NaOCl- ve sitrik asit- uygulanmış dentine bağlanma kuvvetine etkisini değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: On-beş
maksiller santral kesici diş seçildi. Köklerin orta üçlüsünden üçer disk (1.0 ± 0.1 mm kalınlığında)
kesildi. Kök dentinleri üzerinde ikişer adet boşluk hazırlandı. Tüm örnekler
30 dakika süreyle %5.25’lik NaOCl içinde, 1 dakika süreyle %10’luk sitrik asit
içinde ve 1 dakika süreyle %5.25’lik NaOCl içinde bekletildi. Örnekler
randomize olarak 3 gruba ayrıldı: grup 1: kontrol grubu: (irrigasyon
yok); grup 2: distile su grubu (10 dakika süreyle distile su içinde bekletildi);
ve grup 3: sodium tiyosülfat grubu (10 dakika süreyle %5’lik sodium
tiyosülfat içinde bekletildi). Boşluklar epoksi rezin bazlı bir kanal
patı ile dolduruldu. Her bir boşluğa push-out testi uygulandı. Veriler
istatistiksel olarak analiz edildi.
Bulgular: Sodyum
tiyosülfatla irrige edilen örneklerin bağlanma kuvveti kontrol grubundan daha
yüksekti (P < 0.05).
Fakat, kontrol ve distile su grupları arasında anlamlı farklılık yoktu (P > 0.05).
Sonuçlar: Çalışmanın
sınırları dahilinde, 10 dakika süreyle %5’lik sodium tiyosülfatın, kanal
patının NaOCl- ve sitrik asit- uygulanmış dentine bağlanma kuvvetini arttırdığı
sonucuna varılabilir.
Anahtar Kelimeler: Antioksidan
ajan, bağlanma kuvveti, rezin kanal patı, sodium hipoklorit, sodium tiyosülfat
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Diş Hekimliği |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Ocak 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 30 Sayı: 1 |
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. Tıklayınız.