Öz
Phases of Cerh-Tadil in Science of HadithCerh-tadil has an important place among sience of Hadith due to it isinvestigate reliability of hadith narrators. Initially nonsystematic cerh-tadilgained a new dimension with phases. The first scholar who mantioned aboutcerh-tadil’s phases and gave them systematically is Ibn Abi Hatim. In thisstudy, at first it was described the outlines the meaning of cerh and ta‘dîl andreasons that leading to the judgment of cerh and tadil. Then, it were investigatedcerh and tadil’s wordings and phases through the agency of these five names IbnAbi Hatim, Zehebi, Iraqi, Ibn Hajar and Sahavi. Because of mentionedscholars has used the same cerh-tadil’s wordings in different phases in order toresolve the confusion that occurs in the mind these phases are shown incomparison with a table
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aşıkkutlu, Emin, Hadiste Rical Tenkidi, İFAV, İstanbul, 1997
- ________, ‘Cerh ve Ta‘dîl’, DİA 7. Cilt, İstanbul, 1993
- Çağrıcı, Mustafa, ‘Mürüvvet’, DİA, 32. Cilt, İstanbul, 2006
- Hâkim, Ebû Abdullah Muhammed b. Abdullah el-Hâkim en-Nisâbûrî, Ma’rifetü Ulûmi’l-Hadîs, thk.: Seyyid Hüseyin, Dâru’l-Kütübü’l-İlmiyye, Beyrut, 1977,
- Hatîb, Ahmed b. Ali b. Sâbit b. Ahmed Mehdî Ebû Bekr el-Hatîb el- Bağdâdî, el-Kifâye fî İlmi’r-Rivâye, Medine, ty.
- Hatipoğlu, Mehmet Said, “Hazreti Aişe’nin Hadis Tenkitçiliği”, A.Ü.İ.F.D., no: 117, s.59-74
- Irâkî, Zeynüddîn Abdurrahîm b. Hüseyn, et-Takyîd ve’l-îzâh Şerhü Mu- kaddimetü İbni Salâh, Dâru’l-Hadîs, Beyrut, 1984
- İbn Ebî Hâtim, Ebu Muhammed Abdurrahman, Kitâbu’l-Cerh ve’t- Ta‘dîl, Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-Azlî, Beyrut, 1952
- İbn Hacer, Ebu’l-Fazl Ahmed b. Ali b. Hacer el-Askalânî, Tehzîbu’t- Tehzîb, Müessesetü’r-Risale, Beyrut
- ________, Nüzhetü’n-nazar fî tavzihi nuhbeti’l-fiker fî mustalahı ehli’l- eser, thk. Abdullah b. Dayfullah er-Rahîlî, Matbaatu Sefîr, Riyâd, 2001
- İbn Hıbbân, Ebû Hatim Muhammed b. Hibbân b. Ahmed el-Büstî, Sahîhu İbn Hıbbân bi Tertîbi İbn Balabân, Müessesetü’r-Risâle, Beyrut, 1993
- İbn Receb, Ebu’l-Ferec Abdurrahman b. Ahmed el-Bağdadî el-Hanbelî, Şerhu İleli’t-Tirmizi, Daru’l-Maslah li’t-Tab’at ve’n-Nüşr, tarihsiz.
- İbnü’s-Salâh, Ebû Ömer Osman b. Abdirrahmân eş-Şehrizûrî, Mukaddimetü İbn Salâh fî Ulûmi’l-Hadîs, Mektebetü’l-Fârâbî,Beyrut, 1984
- Keskin, Yusuf Ziya, ‘İbn Ebî Hâtim ve el-Cerh ve’Ta‘dîl’indeki Metodu’, H.Ü.İ.F.D., 2001, 7. Cilt, Sayı 1, s.5-29
- Koçyiğit, Talat, Hadis Istılahları, A.Ü.İ.F. Yayınları, Ankara, 1980
- _______, Hadis Usulü, T.D.V.Y., Ankara, 2011
- Mustafa b. İsmail, Ebu’l-Hasen, Şifâu’l-Alîl bi Elfâzi ve Gavâidi’l-Cerh ve’t-Ta‘dîl, Mektebetü İbn Teymiyye, Kahire, 1991
- Özpınar, Ömer, ‘Hadis ve Fıkıh Edebiyatında Ortak Bir Kavram: Mürûet’, S.Ü.İ.F.D., 32. Sayı 2011, s.107-142
- Râmehurmuzî, Hasan b. Abdirrahmân, el-Muhaddisu’l-Fâsıl Beyne’r-Râvî ve’l-Vâî, Dâru’l-Fikr, Beyrut, 1983
- Sehâvî, Şemsüddîn Ebu’l-Hayr Muhammed b. Abdurrahman, Fethu’l- Muğîs bi Şerhi Elfiyyeti’l-Hadîs, Dâru’l-Minhâc, Riyad, 2005
- Turhan, Halil İbrahim, “Cerh-Ta‘dîl İlminin Hicrî İlk İki Asırdaki Gelişim Seyri”, Yayımlanmamış Doktora Tezi, M.Ü.S.B.E., İstanbul, 2014
- Uğur, Mücteba, Hadis Terimleri Sözlüğü, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Ankara, 1992
- Zehebî, Şemsüddîn Muhammed b. Ahmed, Mîzânü’l-İ’tidâl fî Nakdi’r- Ricâl, Dâru’l-Kütübü’l-İlmiyye, Beyrut, 1995
Öz
Hadisrâvîlerinin güvenilirlik durumlarını incelemesi nedeniylecerh-ta‘dîl
hadis ilimleri arasında önemli bir yeresahiptir. Başlangıçta sistematik olmayan
cerh-ta‘dîl mertebeler ile birlikte farklı bir boyut kazanmıştır. Cerh-ta‘dîl
mertebelerinden ilk kez bahseden ve bunları sistemli olarak veren isim İbn
Ebî Hâtim olmuştur. Bu çalışmada önce cerh ve ta‘dîl’in mahiyeti ile cerh ve
ta‘dîl hükmüne götüren sebepler ana hatlarıyla açıklanmıştır. Sonra İbn Ebî
Hâtim, Zehebî, Irâkî, İbn Hacer ve Sehâvî olmak üzere beş isim üzerinden
cerh ve ta‘dîl lafızları ve mertebeleri incelenmiştir. Adı geçen âlimlerin aynı
cerh-ta‘dîl lafızlarını farklı mertebelerde kullanması nedeniyle zihinlerde
oluşan karışıklığı gidermek amacıyla bu mertebeler mukayeseli olarak bir
tablo ile gösterilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aşıkkutlu, Emin, Hadiste Rical Tenkidi, İFAV, İstanbul, 1997
- ________, ‘Cerh ve Ta‘dîl’, DİA 7. Cilt, İstanbul, 1993
- Çağrıcı, Mustafa, ‘Mürüvvet’, DİA, 32. Cilt, İstanbul, 2006
- Hâkim, Ebû Abdullah Muhammed b. Abdullah el-Hâkim en-Nisâbûrî, Ma’rifetü Ulûmi’l-Hadîs, thk.: Seyyid Hüseyin, Dâru’l-Kütübü’l-İlmiyye, Beyrut, 1977,
- Hatîb, Ahmed b. Ali b. Sâbit b. Ahmed Mehdî Ebû Bekr el-Hatîb el- Bağdâdî, el-Kifâye fî İlmi’r-Rivâye, Medine, ty.
- Hatipoğlu, Mehmet Said, “Hazreti Aişe’nin Hadis Tenkitçiliği”, A.Ü.İ.F.D., no: 117, s.59-74
- Irâkî, Zeynüddîn Abdurrahîm b. Hüseyn, et-Takyîd ve’l-îzâh Şerhü Mu- kaddimetü İbni Salâh, Dâru’l-Hadîs, Beyrut, 1984
- İbn Ebî Hâtim, Ebu Muhammed Abdurrahman, Kitâbu’l-Cerh ve’t- Ta‘dîl, Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-Azlî, Beyrut, 1952
- İbn Hacer, Ebu’l-Fazl Ahmed b. Ali b. Hacer el-Askalânî, Tehzîbu’t- Tehzîb, Müessesetü’r-Risale, Beyrut
- ________, Nüzhetü’n-nazar fî tavzihi nuhbeti’l-fiker fî mustalahı ehli’l- eser, thk. Abdullah b. Dayfullah er-Rahîlî, Matbaatu Sefîr, Riyâd, 2001
- İbn Hıbbân, Ebû Hatim Muhammed b. Hibbân b. Ahmed el-Büstî, Sahîhu İbn Hıbbân bi Tertîbi İbn Balabân, Müessesetü’r-Risâle, Beyrut, 1993
- İbn Receb, Ebu’l-Ferec Abdurrahman b. Ahmed el-Bağdadî el-Hanbelî, Şerhu İleli’t-Tirmizi, Daru’l-Maslah li’t-Tab’at ve’n-Nüşr, tarihsiz.
- İbnü’s-Salâh, Ebû Ömer Osman b. Abdirrahmân eş-Şehrizûrî, Mukaddimetü İbn Salâh fî Ulûmi’l-Hadîs, Mektebetü’l-Fârâbî,Beyrut, 1984
- Keskin, Yusuf Ziya, ‘İbn Ebî Hâtim ve el-Cerh ve’Ta‘dîl’indeki Metodu’, H.Ü.İ.F.D., 2001, 7. Cilt, Sayı 1, s.5-29
- Koçyiğit, Talat, Hadis Istılahları, A.Ü.İ.F. Yayınları, Ankara, 1980
- _______, Hadis Usulü, T.D.V.Y., Ankara, 2011
- Mustafa b. İsmail, Ebu’l-Hasen, Şifâu’l-Alîl bi Elfâzi ve Gavâidi’l-Cerh ve’t-Ta‘dîl, Mektebetü İbn Teymiyye, Kahire, 1991
- Özpınar, Ömer, ‘Hadis ve Fıkıh Edebiyatında Ortak Bir Kavram: Mürûet’, S.Ü.İ.F.D., 32. Sayı 2011, s.107-142
- Râmehurmuzî, Hasan b. Abdirrahmân, el-Muhaddisu’l-Fâsıl Beyne’r-Râvî ve’l-Vâî, Dâru’l-Fikr, Beyrut, 1983
- Sehâvî, Şemsüddîn Ebu’l-Hayr Muhammed b. Abdurrahman, Fethu’l- Muğîs bi Şerhi Elfiyyeti’l-Hadîs, Dâru’l-Minhâc, Riyad, 2005
- Turhan, Halil İbrahim, “Cerh-Ta‘dîl İlminin Hicrî İlk İki Asırdaki Gelişim Seyri”, Yayımlanmamış Doktora Tezi, M.Ü.S.B.E., İstanbul, 2014
- Uğur, Mücteba, Hadis Terimleri Sözlüğü, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Ankara, 1992
- Zehebî, Şemsüddîn Muhammed b. Ahmed, Mîzânü’l-İ’tidâl fî Nakdi’r- Ricâl, Dâru’l-Kütübü’l-İlmiyye, Beyrut, 1995
Ayrıntılar
| Birincil Dil | tr;en |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 5 Temmuz 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Sayı: 43 - Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi |
Kaynak Göster
