Öz
Ö Z E T
1983 yılında Howard Gardner tarafından ortaya atılan ve eğitimciler tarafından
büyük ve olumlu ilgi gören Çoklu Zeka Kuramı’nda öğrencilerin bireysel
farklılıkları göz önüne alınarak eğitim verilmesi gerektiği ilkesi benimsenmiştir.
Bireysel farklılıkların temele alındığı bir öğrenme-öğretme sürecinde, farklı
yollarla öğrenen bireylerin varlığının kabulü, farklı yollarla öğretim anlayışını da
beraberinde getirmektedir. Kuramda sadece sayısal ve sözel olarak başarılı
olanların değil, müzikte, sporda, dansta, iletişimde, doğada, resimde de kendini
gösterenlerin ve kendini iyi tanıyanların da zeki olduğu öne sürülmüştür. Bu da
ancak eğitimcilere yeni bir bakış açısı kazandıran ve her bireyin farklı olduğunu
vurgulayan Çoklu Zeka Kuramını uygulamakla mümkün olacaktır.
Anahtar Kelimeler: Çoklu Zeka Kuramı, eğitim, Howard Gardner
AB S T R AC T
In the theory of Multiple Intelligences, derived by H. Gardner in 1983 and drew
many educationists’ attention, the idea that students’ individual differences should
be considered in the process of education has been adopted. In an educational
process in which individual differences are considered, the recognition of presence
of the students who learn in different ways results in diverse teaching methods as
well. In this theory, not only the students who are successful in quantitative and
verbal fields but also the ones who are good at music, sports, dance,
communication, nature, and painting are also argued to be intelligent. This can be
only possible when the Multiple Intelligences Theory, which acquires new
perspectives to the educators and highlights each person is different, is realized.
Keywords: Theory of Multiple Intelligences, education, Howard Gardner
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Kaptan, F., 1998., Fen Bilgisi Öğretimi. Anı Yayıncılık ,Ankara.
- Köroğlu, H., Yeşildere, S., 2004,” İlköğretim Yedinci Sınıf Matematik Dersi Tamsayılar Ünitesinde çoklu Zeka Teorosi Tabanlı Öğretimin Öğrenci Başarısına Etkisi”, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 24, Sayı (2),25,41, Ankara.
- Küçükahmet, L., 2006., Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. Nobel Yayın, 18. Baskı, Ankara.
- Öktem, F., 2001., Zeka Kavramı, Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, Sayı, 22,
- Özden, Y., 2008., Öğrenme ve Öğretme. Pegem Yayıncılık, 8. Baskı, Ankara.
- Saban, A., 2004., Öğrenme Öğretme Süreci. Nobel Yayın, 3. Baskı, Ankara.
- Selçuk, Z., 2000., Okul Deneyimi ve Uygulama,.Nobel Yayınevi, Ankara.
- Selçuk, Z., Kayılı H., Okut L., 2004., Çoklu Zeka Uygulamaları. Nobel Yayın, 2. Baskı, Ankara.
- Talu, N., 1999, “Çoklu Zeka Kuramı ve Eğitime Yansımaları”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15,164–172, Ankara.
- Uysal, E., Eryılmaz, A., 2006, “Yedinci ve Onuncu Sınıf Öğrencilerinin Kendini Değerlendirmesiyle Bulunan Çoklu Zeka Boyutları Üzerine Bir Çalışma”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, sayfa 230-239, Ankara.
- Ülgen, G., 1995., Eğitim Psikolojisi. Bilim Yayınları , Ankara.
- Varış, F., 1996., Eğitimde Program Geliştirme. Alkım Yayınları, Ankara.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 2 Nisan 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Sayı: 45 |
