The tensions between past and present, self and other, life and death, and the topics as confusion, self-doubt, and self-questioning in an unstable and infinitely changeable state of insights fill the works of contemporary American dramatists by means of story-telling. . Story-telling as dramatic narrative can specifically be seen in the dramas of both August Wilson and David Rabe. Their plays include contemporary forms of story-telling in order to reveal fractured and fragmented characters and their subjectivity. Rabe employs stories, especially in his famous Vietnam trilogy; meanwhile storytelling as part of the oral narrative experiences of African-Americans is the central prominence to the development of August Wilson’s plays. This study attempts to reflect the function of story-telling in the selected dramas of the authors under discussion, and to analyze how the characters reveal themselves and their subjectivity in stories.
Geçmiş ve an, ben ve öteki, yaşam ve ölüm gibi konular ve şaşkınlık, öz sorgulama
gibi iç duygular Amerikan tiyatro yazarlarının yapıtlarında sıkça yer almakta
ve daha çok hikaye anlatımı yoluyla aktarılmaktadır. Hikaye anlatımı, çağdaş Amerikan
oyun yazarlarından August Wilson ve David Rabe’in yapıtlarında özellikle dikkat çekicidir.
Yazarlar, hikaye anlatımı yoluyla yapıtlarında bölünmüş ve parçalanmış kişilerin
öznelliğini aktarırlar. Rabe’in hikaye anlatımı tekniği özellikle Vietnam üçlemesinde
karşımıza çıkarken, Afrikalı-Amerikalı toplumun sözlü edebiyat geleneğinin önemli
bir parçası olan hikaye anlatımı August Wilson’un yapıtlarının merkezinde yer alır.
Bu çalışmanın amacı her iki yazarın oyunlarında hikaye anlatımı tekniğinin etkilerini
araştırmak ve karakterlerin hikaye anlatımı yoluyla kendilerini ve öznel dünyalarını
yansıtmalarını incelemektir.
Primary Language | tr;en |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | April 16, 2014 |
Published in Issue | Year 2013 Volume: 17 Issue: 3 |