Neulinger Boş Zaman Paradigması ve Boş Zaman Katılım Motivasyonları Üzerine Nitel Bir Araştırma

Year 2017, Volume: 21 Issue: 3, 819 - 825, 20.09.2017

Ali İskender

Abstract

Mevcut çalışma, bireyleri boş zaman faaliyetlerine katılımda güdüleyen
araçları Neulinger’in geliştirdiği paradigma ekseninde ele almaktadır.
Neulinger boş zaman faaliyetlerine katılımda bireylerin içsel, dışsal ve hem
içsel hem dışsal güdüleyicilerle tetiklendiğini açıklamıştır. Neulinger
geliştirdiği paradigmada boş zamanı zihinsel sürecin bir ürünü olarak izah
etmektedir. Bu zihinsel süreç algısal özgürlükler ve algısal zorunluklar
altında gerçekleşmektedir. Neulinger algısal özgürlük diye tanımladığı alanı
boş zaman faaliyetlerinin de gerçekleştiği özgürlük alanı olarak ifade eder.
Algısal zorunluluk olarak ayırdığı diğer bölümü ise boş zaman dışı faaliyetler
alanı olarak ifade eder. Buradaki faaliyetler de içsel, dışsal ve hem içsel hem
dışsal güdüleyicileriyle harekete geçirilen ve işle ilgili olan aktivitelerdir.

Keywords

Motivasyon, Boş Zaman, Algısal Özgürlük

References

• Arabacı R. ve Çankaya C. (2007). “Beden eğitimi öğretmenlerinin fiziksel aktivite düzeylerinin araştırılması”. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi; 20(1), 1-14.
• Arslan, S. (1996). Yüksek Öğrenim Kredi ve Yurtlar Kurumuna Bağlı Yurtlarda Kalan Bayan Öğrencilerin Boş Zamanları Değerlendirme Sorunları Üzerine Bir Araştırma, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim dalı.
• Avedon, E.M. (1974). Therapeutic Recreation Service: An Applied Behavioural Approach. (First Edition). USA: Prentice-Hall.
• Englewood Cliffs, N.J.Broadhurst, R. (2001). Managing Environments for Leisure and Recreation. (Birinci Baskı). New York: Routledge.
• Brotherton, B. (1991). “Konaklama, Turizm ve Eğlence Tanımları: Görüş Açıları Problemler ve Çıkan Sonuçlar”. Turizmde Seçme Makaleler: 11, TUGEV Yayınları, 18-26.
• Demir C. (2003, 21-22 Mayıs). “Demografik özellikler ile sağlanan imkânların sportif faaliyet tercihleri üzerine etkileri; üniversite gençliğine yönelik bir uygulama”, 1. Gençlik, Boş Zaman ve Doğa Sporları Sempozyumunda sunuldu, Ankara.
• Hacıoğlu, N., Gökdeniz, A. ve Dinç, Y. (2003). Boş Zaman & Rekreasyon Yönetimi (İkinci Baskı), Ankara: Detay Yayıncılık.
• Hall C. M., Page, S. J. (2006). The Geography of Tourism and Recreation. (Üçüncü Baskı). New York: Routledge.
• Hutchinson, J.L. (1949). Principles of Recreation .New York: A.S.Barnes, 17.
• Juniu, S. (2000). “Downshifting: regaining the essence of leisure”. Journal of Leisure Research, 32/1.
• Jaques, E. (1970). Work, creativity, and social justice. New York: International University Press.
• Karaküçük, S. (1999). Rekreasyon Boş Zaman Değerlendirme. (Altıncı Baskı). Ankara: Bağırgan Yayınevi.
• Kraus, R. (1998). Recreation and Leisure in Modern Society (Third edition) . United States of America: Pearson Scott Foresman .
• Neulinger, J. (1974). The psychology of leisure. Springfield, IL: Charles C. Thomas.
• Neulinger, J. (1981). To leisure: an introduction. Boston: Allyn and Bacon.
• Öncü, H. (2004). Motivasyon Sınıf Yönetimi. (Edit:Leyla Küçükahmet).Ankara:Nobel Yayınevi
• Romney, G.O. (1945). Off the Job Living. (First Edition). New York: A.S.Barnes, , 14.
• Tezcan, M. (1982). Sosyolojik Açıdan Boş Zamanların Değerlendirilmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
• Torkildson, G.(1999). Leisure and Recreation Management. (Beşinci Baskı). London: Routledge.