Toplumsal yaşamda farklı karakterlere sahip ve
farklı amaçlar peşinde koşan insanların bulunması aralarında bir çatışma
ortamını doğurabilir. Bu çatışmaları sona erdirebilecek sevgi erdemi böyle bir
toplumsal hayat için yaşamsal öneme sahiptir. Adalet, cesaret, iffet vb.
erdemler en çok üzerinde durulan erdemler olsa da sevgi, her türden sosyal
birlikteliğin can suyudur. İnsanlarda bulunan sevginin farklı türlerde ve farklı
boyutlarda gerçekleştiği söylenebilir. Sözgelimi karı-koca arasındaki sevgi,
anne-babanın çocuklarına sevgisi, kardeşlerin birbirleri arasındaki sevgi,
arkadaşlar arasındaki sevgi, yöneten yönetilen arasındaki sevgi ve yaratıcıya
karşı sevgi arasında farklılıklar vardır. Böyle farklılıkların olması da
insanın tabiatı gereğidir. Burada önemli olan sevginin kalitesi ve
sürekliliğidir. Biz bu makalede, ahlakî kararların şekillenmesinde etkili
unsurlardan olan, üzerinde durulması gerektiğine inandığımız ve bugün için
insani ilişkilerde ihtiyaç duyduğumuz sevgi erdemini İbn Miskeveyh’in görüşleri
ışığında değerlendirmeye gayret göstereceğiz. Daha önce sevginin ne olduğunu, niteliğini
ve ahlak felsefesindeki yerini ortaya koymaya çalışacağız.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 22 Sayı: Özel Sayı 3 |