Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2019, Cilt: 23 Sayı: 3, 1313 - 1344, 15.10.2019

Öz

Kaynakça

  • Abdulhamit, M. M. (1984). Ahvalu’ş-Şahsiyye. Beyrut: Daru’l-Kitabi’l-Arabi.
  • Aclûnî, İ. b. M. (2000). Keşfü’l-Hefâ, (thk. Yusuf b. M.), Dımeşk: Daru İhyai’t-Türasi’l-Arabi.
  • Ahmet b. Hanbel, M. (2010). el-Müsned, (thk. Şuayb el- Arnavut) (3. Cilt), Beyrut: Müessesetü’r-Risale.
  • Ahsikesî, H. M. (2015). Müntehabu’l-Hüsamî, (şrh. Allame Ebu M.), Karachi: el-Büşra.
  • Akarsu, B. (1994). Felsefe Terimleri Sözlüğü. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
  • Akkad, A. M. (2000). Mecmuatu’l- Abkariyyati’l-İslamiyye. Beyrut: Mektebetü’l-Asriyye.
  • Aktaş, S. (2018). “Bir Değe Olarak Adalet Kavramının Tahlili” Sosyal Bilimlerle Çağı Yorumlamak. Editörler: M. Elmas, M. Bilen, M. K. Şan. İstanbul: Mahyayayıncılık.
  • Albayrak, K. (2014). “Diğer Semavi Dinlerde Şiddet” Şiddet Karşısında İslam. İstanbul: DİB.
  • Ali el-Kârî, N. M. (1973). el-Esraru’l-Merfû’a fi’l-Ahbari’l-Mevdu’a, (thk. M. es-Sebbağ), Beyrut.
  • Altıntaş, R. (2008). “Batılılaşmış Bir Doğulu: Kılıçzade Hakkı ve Projesi”, Dergi Park Akademik, Sayı: 8, 97.
  • Apak, Â. (2014). Ana Hatlarıyla Hz. Muhammed’in Evrensel Mesajları. İstanbul: Ensar.
  • -----------, (2016). Ana Hatlarıyla İslam Tarihi, (2. Cilt), İstanbul: Ensar.
  • Aral, V. (1983). Toplum ve Adaletli Yaşam. İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • Atay, Y. (2000). “Cumhuriyet Döneminde din Politikaları ve Din İstismarı” İslamiyat (Din İstismarı Özel Sayı), Sayı: 3, 37-47.
  • Aydın, M. Ş. (2018) “Örgün Eğitimimize Panoramik Bakış” Hz. Peygamber ve İnsan Yetiştirme Düzeni. Ankara: DİB.
  • ---------------, (2018). Açık Toplumda Din Eğitimi Yeni Paradigma İhtiyacı, Ankara: Nobel.
  • Berki, A.H. (1990). Açıklamalı Mecelle-i Ahkam-i Adliyye. İstanbul: Hikmet Yayınları.
  • --------------, (1955). Hukuk Tarihinde İslam Hukuku. Ankara: Örnek Matbaası.
  • Bolay, S. H. (1997). Felsefî Doktrinler ve Terimler Sözlüğü. İstanbul: Akçağ.
  • Buharî, Ebu A. M. b. İ. (1999) Sahihu’l-Buharî. Beyrut: Daru’l-Erkam.
  • Butî, S. R. (1980). Fıkhu’s-Sire. Dımeşk: Daru’l-Fikr.
  • Büyükkara, M. A. (2015). Çağdaş İslami Akımlar. İstanbul: Kılasik.
  • Bülbül, K. (2017). Küresel Çağda Nasıl Bir Geçnlik, İstanbul: 4T Yayınevi.
  • Cabiri, M. A. (1997). Arap Aklının Oluşumu. (Çev. İ. Akbaba). İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Cassas, A. R. (1993). Ahkâmu’l-Kur’an. Beyrut: Daru’l-Fikr.
  • --------------, A. R. (1994). El-Füsû fi’l-Usûl, thk. C. En-Neşmî, İstanbul: İrşad.
  • Çelebi, İ. (2009). İslam’ın İnanç Esasları. İstanbul: İSAM.
  • Çiftçi, A. (2000). “Din İstismarı: Kavramsal ve Kuramsal Bir Çalışma” İslamiyat (Din İstismarı Özel Sayı), Sayı: 3, 11-28.
  • Dağcı, Ş. (2016). “İslam Düşüncesinin Kurucu Unsuru Olarak Usûl-i Fıkhın Kelam, İslam Felsefesi ve Tasavvufla İlişkisi” İsimli Tebliğin Müzakeresi, İslam Düşüncesinin Kurucu Unsurları Usûl-i Fıkıh, Kelam, Tasavvuf ve İslam Felsefesi. İstanbul: Ensar.
  • Dönmezer, S. (1999). Toplumbilim. İstanbul: Beta.
  • Ebu Davud, S. (2013). Sünen-i Ebi Davûd, Beyrut: Drau’l-Erkam.
  • Ebü’l-Beka, E. b. M. (2012). el-Külliyat, (thk. Adnan D., Muhammed M.). Beyrut: Müessesetü’r-Risale.
  • Ebuzziya Tevfik, (2013). “Mektepsizlikten Görülen Bela ve Mekteplerin Vücub-i Islahı”, Osmanlı Eğitim Mirası (Klasik ve Modern Dönem Üzerine Makaleler). (Haz: Mustafa Gündüz). İstanbul: Doğubatı.
  • Elmalılı, M. H. Y. (1971). Hak Dini Kur’an Dili. İstanbul: Eser Neşriyat.
  • Ferharvî, A. (2012). Meramü’l-Kelam fi Akaidi’l-İslam, Karachi: Mektebe Zemzem.
  • Gazali, M. H. (tsz). el-Mustasfa min İlmi’l-Usûl, (Fevatihurrahamut ile beraber). (thk. İbrahim M.). Beyrut: Daru’l-Erkam.
  • Gölcük, Ş., Toprak, S. (2012). Kelam (Tarih Ekoller Problemler). Konya: Tekin Kitabevi.
  • Gündüz, M. (2016). Maâriften Eğitime. Ankara: Doğubatı.
  • Güler, Z. (2011). Hadis Günlüğü, Konya: Hüner.
  • Hallaf, A. (1984). Usul’ul-Fıkıh. İstanbul: Mektebetü’l-İslamiyye.
  • Hüseynî, A. S. (tsz). Seyyidüna Muhammedü’r-Resulüllah (sav). Halep: Mektebetü Dari’l-Felah.
  • İbn Abidin, M. E. (1979). Haşiyetü Reddi’l-Muhtar. Beyrut: Daru’l-Fikr.
  • İbnü’l-Esir, İ. (2011). el-Kamil fi’t-Tarih, (thk. Halil M. Ş.). Beyrut: Daru’l-Ma’rife.
  • İbn Faris, E. H. (2008). Mekayisü’l-Lüga, (thk. Enes M. Ş.). Kahire: Daru’l-Hadis.
  • İbn Hümam, K. (tsz). Şerhu Fethi’l-Kadîr, Beyrut: Daru’l-Fikr.
  • İbn Kayyım el-Cevzî, Ş. (1993). İ’lamu’l-Muvakkıin an Rabbi’l-Âlemin. (thk. Muhammed A.). Beyrut: Daru’l-Kütübü’l-İlmiyye.
  • İbn Kesir, E. F. İ. (2010). el-Füsûl fi Sireti’r-Resûl, (thk. M. el-I’d H. M.). Dımeşk: Daru’l-Kelimü’t-Tayyib.
  • İbn-i Receb, Z. E. F. (1995). Cami’ul-Ulum ve’l-Hikem, (thk. Şuay A., İbrahim B.). Beyrut: Müessesetü’r-Risale.
  • İbn Sa’d, E. M. (tsz). et-Tabakatu’l-Kübra. Beyrut: Daru Sadr.
  • İnalcık, H. (2016). Osmanlı Tarihinde İslamiyet ve Devlet. İstanbul: Türkiye İş Bankası.
  • İzzetbegoviç, A. (2011). Konuşmalar, (Çev. Fatmanur A., Rıfat A.). İstanbul: Klasik.
  • Karakoç, S. (2005). İslam’ın Dirilişi. İstanbul: Diriliş.
  • Kaya, Y. (2014). İlmi Kelam, İstanbul: Uzak Ülke.
  • Koç, G. (2018). “Nutrigenomik: Genotipten Fenotipe Beslenme Etkisi” Tıp Fakültesi Klinikleri, I. Sayı: 1, 79 - 92.
  • Meriç, C. (2016). Bu Ülke, İstanbul: İletişim.
  • Merginanî, B. (1990) el-Hidaye Şerhü Bidayetü’l-Mübtedi. Beyrut: Daru’l-Kütübü’l-İlmiyye.
  • Molla Hüsrev, M. F. (1966). Mir’atu’l-Usûl. İstanbul: Salah Bilici Kitabevi.
  • Mubarekfurî, S. (2000). er-Rahiku’l-Mahtum. Riyad: Mektebetü’r-Rüst.
  • Müslim, E. H. H. (1999). Sahihu Müslim, Beyrut: Daru’l-Erkam.
  • Naim, A., Miras, K. (1972).Sahih-i Buharî Muhtasarı Tecrid-i Sarih Tercemesi ve Şerhi, (3. Cilt) Ankara: DİB.
  • Ortaylı, İ. (2019). Bir Ömür Nasıl Yaşanır, İstanbul: Kronik.
  • Özler, M. (2010). Ehl-i Sünnet Ehl-i Bid’at. Ankara: Ankara Okulu.
  • Pezdevî, F. (2014). Usûlü’l-Pezdevî, (thrc. Kâsım b. K., thk. Said B.). Beyrut: Daru’l-Beşairi’l-İslamiye.
  • Ragıb el- İsfehanî, E. K. (tsz). el-Müfredat fi Garibi’l-Kur’an. Beyrut: Daru’l-Ma’rife.
  • Razi, F. (1990). Tefsirü’l-Kebîr ve Mefatihü’l-Gayb. Beyrut: Daru’l-Fikr.
  • Sabunî, N. (2014). el-Kifaye fi’l-Hidaye, thk. M. Aruçi, Beyrut: İSAM.
  • Sabunî, M. A. (1985). en-Nübüvvetü ve’l-Enbiya. Dimeşk: Mektebetü’l-Gazali.
  • Sarıçam, İ. (2002). Hz. Muhammed ve Evrensel Mesajı. Ankara: DİB.
  • Sarıgöl Z., Ündeğer B. Ü. (2014). “Epigenetik Değişiklikler ve Beslenme İlişkisi” Turkiye Klinikleri 74 J Pharm, Sci.3(2).
  • Şaşî, E. Y. (tsz), Usûlü’ş-Şaşî. thk. M.Enver Bedehşani, Karatşî, Mektebetü’l-Hanefiyye.
  • Şatıbî, E. İ. İ. (tsz). el- Muvafakat fi Usûli’l-Ahkam. Beyrut: Daru’l-Fikr.
  • Tarhan, N. (2014). “Şiddetin Psikososyopolitik Boyutu”, Şiddet Karşısında İslam. İstanbul: DİB.
  • Telîdî, A. b. A. (2003). el-Cevarhu ve’l-leali’l-Masnua fi-Tefsiri’l Kur’ani’l-Azim bi’l-Ahadisi’s -Sahihati’l Merfua. Beyrut: Daru’l-Beşairi’l-İslamiye.
  • Tirmizî, E. İ. M. (tsz). el-Camiu’s-Sahih. Kahire: Daru’l-Hadis.
  • Topçu, N. (1998). Türkiye’nin Maarif Davası, (Haz: Ezel E., İsmail K.). İstanbul: Dergah.
  • -------------(2016). Kültür ve Medeniyet. (Haz: Ezel E., İsmail K.). İstanbul: Dergah.
  • --------------, (2017). İslam ve İnsan Mevlana ve Tasavvuf, (Haz: Ezel E., İsmail K.). İstanbul: Dergah.
  • Yaman, A. (2014). “Müslüman Bilincindeki Savaş-Cihat Algısı ve Savaş Hukuku”, Şiddet Karşısında İslam. İstanbul: DİB.
  • Yeşilyurt, T. (2018). Çağdaş İnanç Problemleri. Ankara: DİB.
  • Zaman, M. K. (2018). Çağdaş Dünyada Ulema. (Çev: M. Habib Ş.). İstanbul: Klasik.
  • Zeydan, A. (1969). el-Medhal li Diraseti’ş-Şeriati’l-İslamiye. İstanbul: Dersaadet.

Gençliğin Güncel Meseleleri Ve Çözüm Önerileri

Yıl 2019, Cilt: 23 Sayı: 3, 1313 - 1344, 15.10.2019

Öz

Bir milletin geleceğinin en önemli teminatı gençlerdir. Bu makalede gençlerin
içe ve dışa dönük meseleleri eğitim, inanç, hukuk ve ahlâk açısından ele
alınmıştır. Gayemiz gençliğimizin tarihten gelen ve çağımızdan kaynaklanan
güncel meselelerine çözüm önerisi sunabilmektir. Bir de dünyevileşmenin sunduğu
doyumsuzluk ve diğer aşırılıklar karşısında akli melekelerini kullanıp
başkaları tarafından sömürülmeyen vicdanı ve aklı hür nesillerin inşasıyla
ilgili görüşlerimizi paylaşmaktır.

Kaynakça

  • Abdulhamit, M. M. (1984). Ahvalu’ş-Şahsiyye. Beyrut: Daru’l-Kitabi’l-Arabi.
  • Aclûnî, İ. b. M. (2000). Keşfü’l-Hefâ, (thk. Yusuf b. M.), Dımeşk: Daru İhyai’t-Türasi’l-Arabi.
  • Ahmet b. Hanbel, M. (2010). el-Müsned, (thk. Şuayb el- Arnavut) (3. Cilt), Beyrut: Müessesetü’r-Risale.
  • Ahsikesî, H. M. (2015). Müntehabu’l-Hüsamî, (şrh. Allame Ebu M.), Karachi: el-Büşra.
  • Akarsu, B. (1994). Felsefe Terimleri Sözlüğü. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
  • Akkad, A. M. (2000). Mecmuatu’l- Abkariyyati’l-İslamiyye. Beyrut: Mektebetü’l-Asriyye.
  • Aktaş, S. (2018). “Bir Değe Olarak Adalet Kavramının Tahlili” Sosyal Bilimlerle Çağı Yorumlamak. Editörler: M. Elmas, M. Bilen, M. K. Şan. İstanbul: Mahyayayıncılık.
  • Albayrak, K. (2014). “Diğer Semavi Dinlerde Şiddet” Şiddet Karşısında İslam. İstanbul: DİB.
  • Ali el-Kârî, N. M. (1973). el-Esraru’l-Merfû’a fi’l-Ahbari’l-Mevdu’a, (thk. M. es-Sebbağ), Beyrut.
  • Altıntaş, R. (2008). “Batılılaşmış Bir Doğulu: Kılıçzade Hakkı ve Projesi”, Dergi Park Akademik, Sayı: 8, 97.
  • Apak, Â. (2014). Ana Hatlarıyla Hz. Muhammed’in Evrensel Mesajları. İstanbul: Ensar.
  • -----------, (2016). Ana Hatlarıyla İslam Tarihi, (2. Cilt), İstanbul: Ensar.
  • Aral, V. (1983). Toplum ve Adaletli Yaşam. İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • Atay, Y. (2000). “Cumhuriyet Döneminde din Politikaları ve Din İstismarı” İslamiyat (Din İstismarı Özel Sayı), Sayı: 3, 37-47.
  • Aydın, M. Ş. (2018) “Örgün Eğitimimize Panoramik Bakış” Hz. Peygamber ve İnsan Yetiştirme Düzeni. Ankara: DİB.
  • ---------------, (2018). Açık Toplumda Din Eğitimi Yeni Paradigma İhtiyacı, Ankara: Nobel.
  • Berki, A.H. (1990). Açıklamalı Mecelle-i Ahkam-i Adliyye. İstanbul: Hikmet Yayınları.
  • --------------, (1955). Hukuk Tarihinde İslam Hukuku. Ankara: Örnek Matbaası.
  • Bolay, S. H. (1997). Felsefî Doktrinler ve Terimler Sözlüğü. İstanbul: Akçağ.
  • Buharî, Ebu A. M. b. İ. (1999) Sahihu’l-Buharî. Beyrut: Daru’l-Erkam.
  • Butî, S. R. (1980). Fıkhu’s-Sire. Dımeşk: Daru’l-Fikr.
  • Büyükkara, M. A. (2015). Çağdaş İslami Akımlar. İstanbul: Kılasik.
  • Bülbül, K. (2017). Küresel Çağda Nasıl Bir Geçnlik, İstanbul: 4T Yayınevi.
  • Cabiri, M. A. (1997). Arap Aklının Oluşumu. (Çev. İ. Akbaba). İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Cassas, A. R. (1993). Ahkâmu’l-Kur’an. Beyrut: Daru’l-Fikr.
  • --------------, A. R. (1994). El-Füsû fi’l-Usûl, thk. C. En-Neşmî, İstanbul: İrşad.
  • Çelebi, İ. (2009). İslam’ın İnanç Esasları. İstanbul: İSAM.
  • Çiftçi, A. (2000). “Din İstismarı: Kavramsal ve Kuramsal Bir Çalışma” İslamiyat (Din İstismarı Özel Sayı), Sayı: 3, 11-28.
  • Dağcı, Ş. (2016). “İslam Düşüncesinin Kurucu Unsuru Olarak Usûl-i Fıkhın Kelam, İslam Felsefesi ve Tasavvufla İlişkisi” İsimli Tebliğin Müzakeresi, İslam Düşüncesinin Kurucu Unsurları Usûl-i Fıkıh, Kelam, Tasavvuf ve İslam Felsefesi. İstanbul: Ensar.
  • Dönmezer, S. (1999). Toplumbilim. İstanbul: Beta.
  • Ebu Davud, S. (2013). Sünen-i Ebi Davûd, Beyrut: Drau’l-Erkam.
  • Ebü’l-Beka, E. b. M. (2012). el-Külliyat, (thk. Adnan D., Muhammed M.). Beyrut: Müessesetü’r-Risale.
  • Ebuzziya Tevfik, (2013). “Mektepsizlikten Görülen Bela ve Mekteplerin Vücub-i Islahı”, Osmanlı Eğitim Mirası (Klasik ve Modern Dönem Üzerine Makaleler). (Haz: Mustafa Gündüz). İstanbul: Doğubatı.
  • Elmalılı, M. H. Y. (1971). Hak Dini Kur’an Dili. İstanbul: Eser Neşriyat.
  • Ferharvî, A. (2012). Meramü’l-Kelam fi Akaidi’l-İslam, Karachi: Mektebe Zemzem.
  • Gazali, M. H. (tsz). el-Mustasfa min İlmi’l-Usûl, (Fevatihurrahamut ile beraber). (thk. İbrahim M.). Beyrut: Daru’l-Erkam.
  • Gölcük, Ş., Toprak, S. (2012). Kelam (Tarih Ekoller Problemler). Konya: Tekin Kitabevi.
  • Gündüz, M. (2016). Maâriften Eğitime. Ankara: Doğubatı.
  • Güler, Z. (2011). Hadis Günlüğü, Konya: Hüner.
  • Hallaf, A. (1984). Usul’ul-Fıkıh. İstanbul: Mektebetü’l-İslamiyye.
  • Hüseynî, A. S. (tsz). Seyyidüna Muhammedü’r-Resulüllah (sav). Halep: Mektebetü Dari’l-Felah.
  • İbn Abidin, M. E. (1979). Haşiyetü Reddi’l-Muhtar. Beyrut: Daru’l-Fikr.
  • İbnü’l-Esir, İ. (2011). el-Kamil fi’t-Tarih, (thk. Halil M. Ş.). Beyrut: Daru’l-Ma’rife.
  • İbn Faris, E. H. (2008). Mekayisü’l-Lüga, (thk. Enes M. Ş.). Kahire: Daru’l-Hadis.
  • İbn Hümam, K. (tsz). Şerhu Fethi’l-Kadîr, Beyrut: Daru’l-Fikr.
  • İbn Kayyım el-Cevzî, Ş. (1993). İ’lamu’l-Muvakkıin an Rabbi’l-Âlemin. (thk. Muhammed A.). Beyrut: Daru’l-Kütübü’l-İlmiyye.
  • İbn Kesir, E. F. İ. (2010). el-Füsûl fi Sireti’r-Resûl, (thk. M. el-I’d H. M.). Dımeşk: Daru’l-Kelimü’t-Tayyib.
  • İbn-i Receb, Z. E. F. (1995). Cami’ul-Ulum ve’l-Hikem, (thk. Şuay A., İbrahim B.). Beyrut: Müessesetü’r-Risale.
  • İbn Sa’d, E. M. (tsz). et-Tabakatu’l-Kübra. Beyrut: Daru Sadr.
  • İnalcık, H. (2016). Osmanlı Tarihinde İslamiyet ve Devlet. İstanbul: Türkiye İş Bankası.
  • İzzetbegoviç, A. (2011). Konuşmalar, (Çev. Fatmanur A., Rıfat A.). İstanbul: Klasik.
  • Karakoç, S. (2005). İslam’ın Dirilişi. İstanbul: Diriliş.
  • Kaya, Y. (2014). İlmi Kelam, İstanbul: Uzak Ülke.
  • Koç, G. (2018). “Nutrigenomik: Genotipten Fenotipe Beslenme Etkisi” Tıp Fakültesi Klinikleri, I. Sayı: 1, 79 - 92.
  • Meriç, C. (2016). Bu Ülke, İstanbul: İletişim.
  • Merginanî, B. (1990) el-Hidaye Şerhü Bidayetü’l-Mübtedi. Beyrut: Daru’l-Kütübü’l-İlmiyye.
  • Molla Hüsrev, M. F. (1966). Mir’atu’l-Usûl. İstanbul: Salah Bilici Kitabevi.
  • Mubarekfurî, S. (2000). er-Rahiku’l-Mahtum. Riyad: Mektebetü’r-Rüst.
  • Müslim, E. H. H. (1999). Sahihu Müslim, Beyrut: Daru’l-Erkam.
  • Naim, A., Miras, K. (1972).Sahih-i Buharî Muhtasarı Tecrid-i Sarih Tercemesi ve Şerhi, (3. Cilt) Ankara: DİB.
  • Ortaylı, İ. (2019). Bir Ömür Nasıl Yaşanır, İstanbul: Kronik.
  • Özler, M. (2010). Ehl-i Sünnet Ehl-i Bid’at. Ankara: Ankara Okulu.
  • Pezdevî, F. (2014). Usûlü’l-Pezdevî, (thrc. Kâsım b. K., thk. Said B.). Beyrut: Daru’l-Beşairi’l-İslamiye.
  • Ragıb el- İsfehanî, E. K. (tsz). el-Müfredat fi Garibi’l-Kur’an. Beyrut: Daru’l-Ma’rife.
  • Razi, F. (1990). Tefsirü’l-Kebîr ve Mefatihü’l-Gayb. Beyrut: Daru’l-Fikr.
  • Sabunî, N. (2014). el-Kifaye fi’l-Hidaye, thk. M. Aruçi, Beyrut: İSAM.
  • Sabunî, M. A. (1985). en-Nübüvvetü ve’l-Enbiya. Dimeşk: Mektebetü’l-Gazali.
  • Sarıçam, İ. (2002). Hz. Muhammed ve Evrensel Mesajı. Ankara: DİB.
  • Sarıgöl Z., Ündeğer B. Ü. (2014). “Epigenetik Değişiklikler ve Beslenme İlişkisi” Turkiye Klinikleri 74 J Pharm, Sci.3(2).
  • Şaşî, E. Y. (tsz), Usûlü’ş-Şaşî. thk. M.Enver Bedehşani, Karatşî, Mektebetü’l-Hanefiyye.
  • Şatıbî, E. İ. İ. (tsz). el- Muvafakat fi Usûli’l-Ahkam. Beyrut: Daru’l-Fikr.
  • Tarhan, N. (2014). “Şiddetin Psikososyopolitik Boyutu”, Şiddet Karşısında İslam. İstanbul: DİB.
  • Telîdî, A. b. A. (2003). el-Cevarhu ve’l-leali’l-Masnua fi-Tefsiri’l Kur’ani’l-Azim bi’l-Ahadisi’s -Sahihati’l Merfua. Beyrut: Daru’l-Beşairi’l-İslamiye.
  • Tirmizî, E. İ. M. (tsz). el-Camiu’s-Sahih. Kahire: Daru’l-Hadis.
  • Topçu, N. (1998). Türkiye’nin Maarif Davası, (Haz: Ezel E., İsmail K.). İstanbul: Dergah.
  • -------------(2016). Kültür ve Medeniyet. (Haz: Ezel E., İsmail K.). İstanbul: Dergah.
  • --------------, (2017). İslam ve İnsan Mevlana ve Tasavvuf, (Haz: Ezel E., İsmail K.). İstanbul: Dergah.
  • Yaman, A. (2014). “Müslüman Bilincindeki Savaş-Cihat Algısı ve Savaş Hukuku”, Şiddet Karşısında İslam. İstanbul: DİB.
  • Yeşilyurt, T. (2018). Çağdaş İnanç Problemleri. Ankara: DİB.
  • Zaman, M. K. (2018). Çağdaş Dünyada Ulema. (Çev: M. Habib Ş.). İstanbul: Klasik.
  • Zeydan, A. (1969). el-Medhal li Diraseti’ş-Şeriati’l-İslamiye. İstanbul: Dersaadet.
Toplam 81 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Zeki Koçak

Yayımlanma Tarihi 15 Ekim 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 23 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Koçak, Z. (2019). Gençliğin Güncel Meseleleri Ve Çözüm Önerileri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(3), 1313-1344.

Creative Commons Lisansı
ATASOBEDAtatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.