Başlangıç Düzeyi Fagot Eğitimi Üzerine Bir İnceleme

Yıl 2019, Cilt: 23 Sayı: 3, 919 - 936, 15.10.2019

Barış Öz Koray Çelenk

Öz

Fagot ülkemize ilk
kez Tanzimat Dönemi’nde giren, o dönemden günümüze orkestraların vazgeçilmezleri
arasında yer alan ve Mesleki Müzik Eğitimi kurumlarında da çalgı eğitimi
boyutuyla eğitimi verilen tahta üflemeli bir enstrümandır. Çalgı eğitiminde
başlangıç düzeyinde, her çalgı eğitimcisi öğrenciye belli teknik ve yöntemler
dahilinde beceri kazandırmayı amaçlamaktadır. Bu becerileri kazandırırken, her
çalgı eğitimcisi kendine has yöntem ve teknikler kullanmaktadır. Bu çalışmada
ülkemizde çok az sayıda olan fagot eğitimcilerinin görüşleri doğrultusunda,
başlangıç düzeyi fagot eğitiminde uygulanan teknik ve yöntemlere ortak bir
yaklaşım getirmek ve bu anlamda alan yazına katkı sağlamak amaçlanmıştır. Araştırma, Betimsel Modele dayalı Nitel bir araştırmadır. Veri
toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Çalışma
grubu, Türkiye genelinde fagot eğitimi veren Mesleki Müzik Eğitimi
kurumlarından Silahlı Kuvvetler Bando Okullar Komutanlığı Hazırlama Okulu,
Hacettepe Üniversitesi Devlet Konservatuvarı, Bilkent Üniversitesi Müzik ve
Sahne Sanatları Fakültesi, Trakya Üniversitesi Devlet Konservatuvarı, Eskişehir
Anadolu Üniversitesi Devlet Konservatuvarı, Mimar Sinan Güzel Sanatlar
Üniversitesi Devlet Konservatuvarı, İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı
ve Dokuz Eylül Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Müzik Bölümlerinde görev
yapan 12 fagot eğitimcisinden oluşmaktadır. Araştırmada fagot eğitimcilerinden
elde edilen veriler doğrultusunda, başlangıç düzeyi fagot eğitiminde uygulanan
ortak teknik ve yöntemler ile bunların sırası belirlenmiş, öğrenciye
kazandırılması gereken hedef davranışlar tespit edilmiş ve fagot
eğitimcilerinin ders işleme yöntemleri ve önerileri ortaya koyulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Çalgı eğitimi, fagot eğitimi

Kaynakça

• Akkuş, R. (2000). “Çalgı Çalışma Alışkanlıkları”. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 107-111.
• Aktalay, C. (2010). Fagot Ailesinin Eski ve Yeni Türleri, Kullanım Alanları, İcracıları ve Repertuvarı İle P.F. Böddecker 'Fagot Sonatı', H.Dutilleux 'Sarabande Et Cortege', O.Nussio 'Pergolesi Aryası Üzerine Varyasyonlar' ve R.Boutry 'Interferences I'. (Yayımlanmış Sanatta Yeterlik Tezi). İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Alagök, S. (2016). Andre Jolivet'nin Hayatı, Besteciliği ve 'Fagot, Yaylı Orkestrası, Arp ve Piyano İçin Konçerto' Başlıklı Eserinin İncelenmesi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü.
• Başaran, İ. E. (1989). Eğitime Giriş. Ankara: Sevinç Matbaası.
• Ceylan, A. D. (2010). Başlangıç Eğitiminde Kullanılan Klarnet Metotlarının İncelenmesi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Çelenk, K., & Özşen, B. (2018). “Yaylı Çalgı Eğitiminde Öğrenci Performansının Ölçülmesi ve Değerlendirilmesi [Bildiri]. M. Keha & Z. Alimgereyev (Eds.). IV. Uluslararası Mesleki ve Teknik Bilimler Kongresi, 7-9 Aralık 2018, Cilt 1, (ss. 491-508), Gaziantep: İksad Yayıncılık.
• Çoban, S. (2011). “Müzik Öğretmeni Adaylarının Bireysel Çalgı Eğitimi Dersi Dönem Sonu Sınavları ile İlgili Düşünceleri”. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 115-127.
• Çolakoğlu, Ç. (2006). W.A. Mozart' ın, J. N. Hummel' in ve C. M. Von Weber' in Fagot Konçertolarının Müzikal Analizleri. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü.
• Çolakoğlu, Ç. (2009). Fagotun Temel Yapısal Özellikleri ve Perde, Trill, Parmak Tekniği Kolaylıkları Üzerine Çalışma Önerileri. (Yayımlanmış Sanatta Yeterlik Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü.
• Demirel Ö., Seferoğlu S. S. ve Yağcı E. (2005). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Duman, A. (2009). Fagotun Tarihsel Süreci ve Malcolm Arnold'un Op.86 fantezisi, Gerorg Philipp Telemann'ın Fa Minör Sonatı, Eugene Bozza'nın Recit-Sıcılıenne Et Rondo'su, H. Villa-Lobos'un Cirandadas Sete Notas'ının Teknik ve Yapı Bakımından Analizi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Erşahin, S. (1997). Fagotta Çeyrek Ton Tekniği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Fırat, O. (2010). George Philipp Telemann ve Besteci'nin Mi Minör Fagot Sonatı. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Fox, D. (1969). The Research Process in Education. Holt: Rinehart Press.
• Girici, G. (2010). 20. Yüzyıl Müziğinde Fagot Çalım Teknikleri. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Good, C. (1959). Dictionary of Education. New York: Mc Graw-Hill Co.
• Gülmez, S. (2004). Fagot'un Tarihsel Gelişimi ve Teknik Kullanımı. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Günalan, H. (2017). Ludwig Van Beethoven'ın Senfonilerinde Fagot'un Yeri ve Önemi. (Yayımlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi). Edirne: Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Güngördü, E. (1998). Fagotun Yapısı ve Çalışma Teknikleri Üzerine Bir İnceleme. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Güvel, A. (2009). Etienne OZİ' Nin (Troisieme Sonate'si), Paul JEANJEAN'ın (Prelude Et Scherzo'su), Johann Friedrich FSACH'ın (Sonate C Majör' ü) ve Alexandre TANSMAN'ın (Suite Pour Basson'u) Fagot Edebiyatı' ndaki Yerinin İncelenmesi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Hopa, E. (2004). Fagot'ta Nefes ve Bedenin Kullanımı. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Hopa, E. (2010). Kamış Yapımının Fagotun Performansı Üzerindeki Etkileri. (Yayımlanmış Sanatta Yeterlik Tezi). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü. Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kurt, G. (1998). Fagot Kamış Yapımı. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kuşoğlu, M. (2019). Richard Strauss Trv. 293 Klarnet, Fagot ve Küçük Orkestra İçin Düet Konçertino Eserinin Fagot Tekniği Açısından İncelenmesi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Edirne: Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Mas, M. S. (2016). Francis Poulenc'in Obua ve Piyano sonatı'nın(FP 185), Obua, Fagot, Piyano İçin Trio'sunun (FP 43) ve Piyanolu Altılı'sının (FP 100) Obua Tekniği Açısından İncelenmesi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Özdamar, K. (2002). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi. Eskişehir: Kaan Kitapevi.
• Özdemir, G. (2007). Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinde Uygulanan Viyola Öğretim Programına Dayalı Üçüncü Sınıf Düzeyinde Devinişsel Hedeflere Ulaşma Durumları. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Özkan, S. (2010). Alman ve Fransız Fagot Ekollerinin Gelişim Süreci. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü.
• Öztank, H. (2009). Antonio Vivaldi'nin Sol Minör Fagot Konçertosu'nun Form ve İcra Yönünden İncelenmesi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Edirne: Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Saydam, M. K. (2008). Hindemith ve Bruns'un Sonatları, Françaix'nin Divertissement'ı ve Dutilleux'nün Sarabande Et Cortege'inin Fagot Repertuvarındaki Yeri. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Selltiz, C., Jahoda, M., Deutsch, M., Cook, S. W. (1959). Research Methods in Social Relations. Revised edition. New York: Holt, Rinehart &Winston.
• Sümer, F. (1997). Fagotun Tarihsel Gelişimi Üzerine Bir İnceleme. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Trofimov, A. (2015). Fagot Entonasyonunu Pesleştiren Aparat İçin Yeni Bir Öneri. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Yaşar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Trofimov, A. (2019). Fagot Akordunun ve Akort İnce Ayarının Yapılmasını Sağlayan Yeni Bir Es Borusu Sistemi ve Yeni Kamış Sistemi Hakkında Bir Öneri. (Yayımlanmış Sanatta Yeterlik Tezi). İzmir: Yaşar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Turanlı, E. (2008). Ludwig Milde (1849-1913) Concert Studies Op. 26 nos. 1-25 vol. I Konser Etüdlerinin Fagot Literatüründeki Yeri ve Bunların Analizi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü.
• Usta, A. (2017). Selman Ada'nın Aşk-ı Memnu Operası'nda Fagotun Kullanımına Yönelik Bir İnceleme. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Yaşar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Ünver, B. (2009). Antonio Vivaldi Cello Sonata RV 40 (Fagot), C.M.V. Weber Andante E Rondo Ungarese Op.35, Camille Saint-Saens Sonate Op.168, Alexandre Tansman Suite Pour Bassoon Üzerine İnceleme. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Edirne: Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Üzülmez, H. O. (2016). Fagot Kamışı Yapımında Kullanılan Kargı Malzemesi Islanma Sürecinin Çalıma Etkisi. . (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü.
• Yalçın, K. (2003). Fagotun Tanımı, Mekanik Gelişimi, Orkestra İçindeki Kullanımı: Camille Saint-Saens, Etienne Ozi ve Eugene Bozza'nın Hayatları ve Eserleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yanya, A. (2015). 21. Yüzyıla Kadar Cumhuriyet Dönemi Türk Bestecilerin Eserlerinde Fagotun Yerine Genel Bir Bakış ve Ulvi Cemal Erkin'in Köçekçe Orkestra Süitinde Fagotun Kullanımı. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Yaşar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Zantur, Ö. Ö. (2016). Fagotun Solo Enstrüman Olarak Kullanımı ve Romantik Dönem Eserlerinden Belirlenen Fagot Orkestra Sololarının Teknik ve Karakteristik Yönden Analizi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.