Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

UNESCO World Heritage Nomination Suggestion for Historic Town of Sille

Yıl 2021, Cilt: 25 Sayı: 1, 169 - 192, 27.03.2021

Öz

The Historic Town of Sille is located eight km distance to the northwest of Konya, Selçuklu Province. The town, with it’s nearly five thousand years of history, has traces of Hittites, Frigs, Romans, Byzantines, Seljuks, Ottomans, and Republican Period. Located on the Rome-Jerusalem pilgrimage route, in the town, architectural development started with the rock carvings, and Hagia Eleni Church was built in 327 as the symbolic building of the town. After the conquest of the city of Konya by the Turks, Sille, as well, developed politically and sociologically, in this period, and Christian population based in Konya migrated to there. Thus, Sille became mostly a Greek settlement up till the 19th century. Sille, as an urban and archaeological site, hosting various civilizations successively, and continually, has outstanding universal value with those features. In this research, its potentials for World Heritage Site have been investigated, criteria have been determined for the nomination of Sille in UNESCO World Heritage List, and site management action plans have been developed by means of field studies, archival and literature surveys. Thanks to the values and potentials of the town, it is evaluated to be nominated as World Heritage Site. Thus, it will be possible to provide sustainable preservation of the current texture of the area as the mutual value of the whole mankind.

Kaynakça

  • Aklanoğlu, F. ve Erdoğan, E. (2011). “Sille (Konya) Yerleşiminin Sürdürülebilirliği için Ekolojik Tasarım Önerileri”. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 8(2), 119-132.
  • Altıntaş, R. (2004). “Unutlan Bir İnanç Merkezi: Sille” [Bildiri]. Uluslararası Türk Dünyası İnanç Merkezleri Kongresi, 23-27 Eylül 2002, (ss. 87-114), Ankara: TÜKSEV.
  • Azimli, M. (2014). “Sille’de İlim Hayatı ve İlim Adamları”. Kapar, M. A., Çaycı, A., Mimiroğlu, İ. M. (Ed.). 1. Ulusal Sille Sempozyumu Bildirileri, 26-27 Eylül 2013 (ss. 19-31), Konya: Damla Ofset.
  • Benli, Y. ve Akyıldız, A. (2015). “2013 Yılında Konya İli, Selçuklu İlçesi, Sille Mahallesinde Bulunan Erken Hıristiyanlık Dönemine Ait Kaya Kilisesi ve Kaya Mağara Yerleşimlerinde Yapılan Temizlik Çalışmaları” [Bildiri]. Adil Özme (Ed.), 23. Müze Çalışmaları ve Kurtarma Kazıları Sempozyumu Bildiri Kitabı, 4 - 7 Mayıs 2014, (ss. 283-294) Ankara: Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü Yayınları.
  • Bulut Solak, B. (2016). “Sürdürebilir Gastronomi Turizmine Bir Model: Sille Beldesi Örneği”. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 1, 1-12.
  • Cosmades, T. (1982). Habercilerin İşleri-Resullerin İşleri İncil. İstanbul: Kitabı Mukaddes.
  • English Historic Towns. Conservation Area Management: A Practical Guide (1998). Bath: English Historic Towns Forum.
  • Erdem, R. Yıldırım, H., Çiftçi, Ç., Dülgerler, O. N., Çıbıkdiken, A. O., Levend, S., Erdoğan, A. (2010). “Sille, Bir Koruma Geliştirme Planı ve Sonrası”. Selçuk Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 25(2), 25-46.
  • Ertaş, Ş. (2016). “Interior Design Proposals of Buildings For Tourism Purposes”. World Academy of Science, Engineering and Technology International Journal of Civil, Environmental, Structural, Construction and Architectural Engineering , 10( 4), 472-480.
  • Feilden, B. M. & Jokilehto, J. (1998). Management Guidelines for World Cultural Heritage Sites. Rome: ICCROM.
  • IUCN. (2003). Guidelines for Management Planning of Protected Areas. Thomas ve Middleton.
  • Karpuz, H. (2009). Türk Kültür Varlıkları Envanteri Konya 42. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
  • Karpuz, H. (2014). “Sille Evleri”. Kapar, M. A., Çaycı, A., Mimiroğlu, İ. M. (Eds.). 1. Ulusal Sille Sempozyumu Bildiri Kitabı, 26-27 Eylül 2013, (ss. 111-156), Konya: Damla Ofset.
  • Konyalı, İ. H (1997). Abideleri ve Kitabeleri ile Konya Tarihi. Konya: Enes Kitap Sarayı.
  • Konya İli ve İlçeleri Tarih Kültür ve Doğal Zenginlikleri. (2000). Konya: Arı Ofset.
  • Konya Özel İdare Arşivi (KÖİA): Sudirhemi Nahiyesi Arazi Emlak Defteri, 1901.
  • Kurak Açici, F. (2014). “Mimarlık Tarihi ve Dokusu İçinde Sille”. Ebru Erdoğan (Ed.). Sille Düşleri İmgeler-Semboller-İzler (ss. 47-62) içinde. Konya: Kristal Matbaacılık.
  • Mimiroğlu, İ.M. (2012). Sille Rehberi: Sille Kültür Vadisi. Konya: Print Servet Ofset.
  • Özkaynak, M. ve Ulusoy, M. (2018). “Kültür Turizmi Bağlamında Kültürel Mirasın İncelenmesi: Sille Örneği” [Bildiri]. A. Özköse ve N. Türker (Eds.). Karabük Üniversitesi I. Uluslararası Turizm ve Mimarlık Konferansı, 24-27 Ekim 2018, (ss. 259-273), Karabük: Karabük Universitesi Yayınları.
  • Özönder, H. (1998). Sille Tarih-Kültür-Sanat. Konya: Merhaba Basımevi.
  • Özyurt, M. Ş. (2019). Sille Geleneksel Mimarisi Bağlamında Sille Mescitleri ve Koruma Uygulamaları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: MSGSÜ Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Sariköse, B. (2008). Osmanlı Döneminde Sille. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü.
  • Şimşir, Z. (2014). “Sille’nin Osmanlı Dönemi Camileri”. Kapar, M. A., Çaycı, A., Mimiroğlu, İ. M. (Ed.). 1. Ulusal Sille Sempozyumu Bildirileri, 26-27 Eylül 2013 (ss. 301-37), Konya: Damla Ofset.
  • Tazefidan, C. (2018). Sille Evleri’nin Mekânsal Dizim Yöntemi Üzerinden Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • UNESCO (2019). Operational Guidelines for the Implementation of the World Heritage Convention WHC.19/01. Paris: World Heritage Center.
  • UNESCO. (2008). Dünya Mirası Konvansiyonunun Uygulanmasına Yönelik İşlevsel İlkeler, WHC. 01/08. Paris: Dünya Mirası Merkezi.
  • Üzümcü, T., Çelik, A. ve Karataş, M. (2017). “Koruma-Kullanma İkileminde Sürdürülebilirlik ve Kırsal Turizm: Konya-Sille Örneği”. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 10(1), 53-64.
  • Wijesuriya, G., Thompson, J. & Young, C. (2013). Managing Cultural World Heritage. Paris: UNESCO, ICCROM, IUCN and ICOMOS.
  • Tapur, T. (2009).” Sille’de Tarihi Bir Yerleşme merkezi: Sille”. Türk Coğrafya Dergisi, 53:15-30.
  • Yıldız Kuyrukçu, E. ve Kuyrukçu, Z. (2015). “Rumların Yaşam Tarzı Ve Bunun Mekâna Yansıması: Sille Örneği”. Uluslararası Hakemli Tasarım ve Mimarlık Dergisi, 6, 30-56.
  • https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2004/07/20040727.htm#1 http://www.kvmgm.gov.tr/yazdir?94DFE222CC5E058A9391FE068106C0ED
  • https://teftis.ktb.gov.tr/TR-14538/alan-yonetimi-ile-anit-eser-kurulunun-kurulus-ve-gorevl-.html
  • https://konyakultur.gov.tr/images/uploads/files/Sille_Brosuru.pdf https://whc.unesco.org/en/statesparties/tr
  • https://www.selcuklu.bel.tr/ilcemiz/detay/277/nufus-dagilimi.html
  • http://www.selcuklusille.com/
  • https://kentrehberi.konya.bel.tr/#/rehber/

Tarihi Sille Kenti Unesco Dünya Miras Adaylığı Önerisi

Yıl 2021, Cilt: 25 Sayı: 1, 169 - 192, 27.03.2021

Öz

Tarihi Sille Kenti, Konya’nın sekiz km kuzeybatısında, Selçuklu İlçesi sınırları içindedir. Yaklaşık beş bin yıllık tarihli kent, Hitit, Frig, Roma, Bizans, Selçuklu, Osmanlı, Cumhuriyet döneminden izler taşımaktadır. Roma-Kudüs hac yolu üzerinde bulunan kentte, kaya oyma yapılaşmalarla mimari gelişim başlamış, 327 yılında kentin sembolik yapısı olan Aya Elena Kilisesi inşa edilmiştir. Türklerin Konya’yı almasının ardından, siyasi ve sosyolojik olarak hareketlenmiş, bu dönemde Konya’da bulunan Hıristiyan nüfus Sille’ye göç etmiştir. Böylece, 19. yüzyıla kadar Sille, çoğunlukla Rum yerleşimi olmuştur. Farklı medeniyetlerin kesintisiz olarak varlık gösterdiği, günümüzde Kentsel ve Arkeolojik sit alanı olan Sille, bu özelliğiyle uluslar üzeri değer göstermektedir. Bu araştırmayla arazi çalışması, arşiv, literatür taraması yöntemleri kullanılarak, Sille’nin Dünya Miras Alanı potansiyelleri araştırılmış, UNESCO Dünya Miras Listesi adaylığı için kriterler belirlenmiş, alan yönetimi eylem planları geliştirilmiştir. Tarihi kentin sahip olduğu değer ve potansiyelleriyle, Dünya Miras Alanı adayı olabileceği değerlendirilmiştir. Böylece, alanın mevcut dokusunun tüm insanlığın ortak değeri olarak sürdürülebilir korunurluğunun sağlanması mümkün olabilecektir.

Kaynakça

  • Aklanoğlu, F. ve Erdoğan, E. (2011). “Sille (Konya) Yerleşiminin Sürdürülebilirliği için Ekolojik Tasarım Önerileri”. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 8(2), 119-132.
  • Altıntaş, R. (2004). “Unutlan Bir İnanç Merkezi: Sille” [Bildiri]. Uluslararası Türk Dünyası İnanç Merkezleri Kongresi, 23-27 Eylül 2002, (ss. 87-114), Ankara: TÜKSEV.
  • Azimli, M. (2014). “Sille’de İlim Hayatı ve İlim Adamları”. Kapar, M. A., Çaycı, A., Mimiroğlu, İ. M. (Ed.). 1. Ulusal Sille Sempozyumu Bildirileri, 26-27 Eylül 2013 (ss. 19-31), Konya: Damla Ofset.
  • Benli, Y. ve Akyıldız, A. (2015). “2013 Yılında Konya İli, Selçuklu İlçesi, Sille Mahallesinde Bulunan Erken Hıristiyanlık Dönemine Ait Kaya Kilisesi ve Kaya Mağara Yerleşimlerinde Yapılan Temizlik Çalışmaları” [Bildiri]. Adil Özme (Ed.), 23. Müze Çalışmaları ve Kurtarma Kazıları Sempozyumu Bildiri Kitabı, 4 - 7 Mayıs 2014, (ss. 283-294) Ankara: Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü Yayınları.
  • Bulut Solak, B. (2016). “Sürdürebilir Gastronomi Turizmine Bir Model: Sille Beldesi Örneği”. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 1, 1-12.
  • Cosmades, T. (1982). Habercilerin İşleri-Resullerin İşleri İncil. İstanbul: Kitabı Mukaddes.
  • English Historic Towns. Conservation Area Management: A Practical Guide (1998). Bath: English Historic Towns Forum.
  • Erdem, R. Yıldırım, H., Çiftçi, Ç., Dülgerler, O. N., Çıbıkdiken, A. O., Levend, S., Erdoğan, A. (2010). “Sille, Bir Koruma Geliştirme Planı ve Sonrası”. Selçuk Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 25(2), 25-46.
  • Ertaş, Ş. (2016). “Interior Design Proposals of Buildings For Tourism Purposes”. World Academy of Science, Engineering and Technology International Journal of Civil, Environmental, Structural, Construction and Architectural Engineering , 10( 4), 472-480.
  • Feilden, B. M. & Jokilehto, J. (1998). Management Guidelines for World Cultural Heritage Sites. Rome: ICCROM.
  • IUCN. (2003). Guidelines for Management Planning of Protected Areas. Thomas ve Middleton.
  • Karpuz, H. (2009). Türk Kültür Varlıkları Envanteri Konya 42. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
  • Karpuz, H. (2014). “Sille Evleri”. Kapar, M. A., Çaycı, A., Mimiroğlu, İ. M. (Eds.). 1. Ulusal Sille Sempozyumu Bildiri Kitabı, 26-27 Eylül 2013, (ss. 111-156), Konya: Damla Ofset.
  • Konyalı, İ. H (1997). Abideleri ve Kitabeleri ile Konya Tarihi. Konya: Enes Kitap Sarayı.
  • Konya İli ve İlçeleri Tarih Kültür ve Doğal Zenginlikleri. (2000). Konya: Arı Ofset.
  • Konya Özel İdare Arşivi (KÖİA): Sudirhemi Nahiyesi Arazi Emlak Defteri, 1901.
  • Kurak Açici, F. (2014). “Mimarlık Tarihi ve Dokusu İçinde Sille”. Ebru Erdoğan (Ed.). Sille Düşleri İmgeler-Semboller-İzler (ss. 47-62) içinde. Konya: Kristal Matbaacılık.
  • Mimiroğlu, İ.M. (2012). Sille Rehberi: Sille Kültür Vadisi. Konya: Print Servet Ofset.
  • Özkaynak, M. ve Ulusoy, M. (2018). “Kültür Turizmi Bağlamında Kültürel Mirasın İncelenmesi: Sille Örneği” [Bildiri]. A. Özköse ve N. Türker (Eds.). Karabük Üniversitesi I. Uluslararası Turizm ve Mimarlık Konferansı, 24-27 Ekim 2018, (ss. 259-273), Karabük: Karabük Universitesi Yayınları.
  • Özönder, H. (1998). Sille Tarih-Kültür-Sanat. Konya: Merhaba Basımevi.
  • Özyurt, M. Ş. (2019). Sille Geleneksel Mimarisi Bağlamında Sille Mescitleri ve Koruma Uygulamaları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: MSGSÜ Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Sariköse, B. (2008). Osmanlı Döneminde Sille. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü.
  • Şimşir, Z. (2014). “Sille’nin Osmanlı Dönemi Camileri”. Kapar, M. A., Çaycı, A., Mimiroğlu, İ. M. (Ed.). 1. Ulusal Sille Sempozyumu Bildirileri, 26-27 Eylül 2013 (ss. 301-37), Konya: Damla Ofset.
  • Tazefidan, C. (2018). Sille Evleri’nin Mekânsal Dizim Yöntemi Üzerinden Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • UNESCO (2019). Operational Guidelines for the Implementation of the World Heritage Convention WHC.19/01. Paris: World Heritage Center.
  • UNESCO. (2008). Dünya Mirası Konvansiyonunun Uygulanmasına Yönelik İşlevsel İlkeler, WHC. 01/08. Paris: Dünya Mirası Merkezi.
  • Üzümcü, T., Çelik, A. ve Karataş, M. (2017). “Koruma-Kullanma İkileminde Sürdürülebilirlik ve Kırsal Turizm: Konya-Sille Örneği”. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 10(1), 53-64.
  • Wijesuriya, G., Thompson, J. & Young, C. (2013). Managing Cultural World Heritage. Paris: UNESCO, ICCROM, IUCN and ICOMOS.
  • Tapur, T. (2009).” Sille’de Tarihi Bir Yerleşme merkezi: Sille”. Türk Coğrafya Dergisi, 53:15-30.
  • Yıldız Kuyrukçu, E. ve Kuyrukçu, Z. (2015). “Rumların Yaşam Tarzı Ve Bunun Mekâna Yansıması: Sille Örneği”. Uluslararası Hakemli Tasarım ve Mimarlık Dergisi, 6, 30-56.
  • https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2004/07/20040727.htm#1 http://www.kvmgm.gov.tr/yazdir?94DFE222CC5E058A9391FE068106C0ED
  • https://teftis.ktb.gov.tr/TR-14538/alan-yonetimi-ile-anit-eser-kurulunun-kurulus-ve-gorevl-.html
  • https://konyakultur.gov.tr/images/uploads/files/Sille_Brosuru.pdf https://whc.unesco.org/en/statesparties/tr
  • https://www.selcuklu.bel.tr/ilcemiz/detay/277/nufus-dagilimi.html
  • http://www.selcuklusille.com/
  • https://kentrehberi.konya.bel.tr/#/rehber/
Toplam 36 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mehmet Özyurt Bu kişi benim 0000-0001-8958-9170

Gülşen Dişli 0000-0003-2620-0492

Yayımlanma Tarihi 27 Mart 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 25 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Özyurt, M., & Dişli, G. (2021). Tarihi Sille Kenti Unesco Dünya Miras Adaylığı Önerisi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25(1), 169-192.

Creative Commons Lisansı
ATASOBEDAtatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.