This study aims to contribute to the design process of aircraft operating under low-speed flight conditions and requiring high maneuverability. It examines three different passive control methods to reduce turbulence formation and prevent flow separation on the NACA 0008, 0012, 2412, and 2415 airfoils: wire addition, slot implementation, and flap attachment. Numerical analyses were conducted using ANSYS Fluent. In the simulations, a C-type mesh structure was generated, and boundary layer resolution was ensured with y+ < 1. The analyses were performed at high angles of attack (12°–16° for NACA 0008, 14°–17° for NACA 0012, 16°–19° for NACA 2412, and 16°–20° for NACA 2415) and at a Reynolds number of 1×10⁶, using the k-ω SST turbulence model. The fluid was assumed to be incompressible, and the solutions were carried out in a steady-state manner. The results showed that among the wire addition, slot implementation, and flap attachment methods applied to the airfoils, the slot method emerged as the most effective turbulence control technique. It delayed flow separation, increased lift, and improved the CL/CD ratio even at high angles of attack, extending the usable angle of attack by 1–2 degrees. On the other hand, wire addition was found to be inefficient, reducing the CL/CD ratio by 72–77% across all airfoils. Flaps provided partial benefits at limited angles by increasing the lift coefficient, but they also raised the drag coefficient, thereby limiting overall performance.
Bu çalışma düşük hızlı uçuş koşullarında ve yüksek manevra kabiliyeti gerektiren hava araçları için tasarım sürecine katkı sağlamayı hedeflemektedir. NACA 0008, 0012, 2412 ve 2415 kanat profilleri üzerinde yapılan sayısal analizlerle türbülans oluşumunu azaltma ve akış ayrılmasını engellemeye yönelik üç farklı pasif kontrol yöntemini ele almıştır: tel ekleme (wire), yarık açma (slot) ve kanatçık (flap) ekleme. Sayısal çözümlemeler, ANSYS Fluent kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Simülasyonlarda C-tipi ağ yapısı oluşturulmuş ve y+ < 1 olacak şekilde sınır tabakası çözünürlüğü sağlanmıştır. Analizler, yüksek hücum açıları altında (NACA 0008 profili için 12°–16°, NACA 0012 için 14°–17°, NACA 2412 için 16°–19°, NACA 2415 için 16°–20° aralığında), 1×10⁶ Reynolds sayısında ve k-ω SST türbülans modeli tercih edilerek yapılmıştır. Akışkan sıkıştırılamaz kabul edilmiş ve çözümler zamandan bağımsız (kararlı rejim) olarak gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonucunda, kanat profilleri üzerinde uygulanan tel ekleme (wire), yarık açma (slot) ve kanatçık (flap) yöntemleri arasında, akış ayrılmasını geciktirerek kaldırma kuvvetini artıran ve yüksek hücum açılarında dahi CL/CD oranını iyileştirerek kanat profillerinin kullanılabilir hücum açısını 1–2° artıran yarık uygulaması en verimli türbülans kontrol yöntemi olarak öne çıkarken; tel ekleme yöntemi, tüm kanat profillerinde CL/CD oranını %72-77 oranında düşürmesi nedeniyle verimsiz, kanatçıklar ise kaldırma katsayısını artırarak CL/CD oranında sınırlı açılarda kısmi fayda sağlamış ancak sürükleme katsayısını artırarak genel performansı sınırlamıştır.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Akışkan Akışı, Isı ve Kütle Transferinde Hesaplamalı Yöntemler (Hesaplamalı Akışkanlar Dinamiği Dahil) |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 5 Kasım 2025 |
| Kabul Tarihi | 18 Aralık 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Aralık 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 1 Sayı: 2 |
Bu eser Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası ile lisanslanmıştır.