NEW LOCALITY RECORDS AND CONSERVATION OF CAUCASIAN WINGNUT (PTEROCARYA PTEROCARPA (MICHX.) KUNTH EX I.ILJINSK.) IN SOUTHERN TURKEY
Öz
Caucasian Wingnut (Pterocarya pterocarpa (Michx.) Kunth ex I.Iljinsk.) is a fast growing tree species belongs to the Juglandaceae family. It is native to Turkey, Russia, Azerbaijan, Armenia, Georgia, Iran, and Ukraine. In Turkey, the species is mainly distributed in northern Turkey. Some relict small populations of the species are also seen in southern Turkey. In this study, eight new locality records in Adıyaman province are presented. These remote relict populations are on the verge of extinction due to recent intensive activities around the streams. Urgent studies and projects are needed for the conservation of these relict populations in the region.
Anahtar Kelimeler
Caucasian Wingnut Pterocarya fraxinifolia Relict Conservation
Kaynakça
- Avşar, M.D., Ok, T. and Gündeşli, A. (2004). Kahramanmaraş-Dereköy Yöresindeki Bir Dişbudak (Pterocarya fraxinifolia (Poiret) Spach) Topluluğunda Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Journal of Science and Engineering 7(2): 73-77. Kanatlı Ceviz Fenolojik Gözlemler,
- Browicz, K. (1982). Chorology of Trees and Shrubs in South-West Asia and Adjacent Regions. Volume 1, Polish Academy of Sciences. Institute of Dendrology, Polish Scientific Pub., Poznan. 43.
- Davis, P.H. (1971). Distribution Patterns in Anatolia with Particular Reference to Endemism, H. Davis & Hedge. (Ed.), Plant Life of South-West Asia. U.K: Bot. Society of Edinburgh. 15-27.
- Efe, A. and Alptekin, Ü. (1989). Önemli Bir Subasar Ormanı: Hacıosman. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, 39(2): 164-171.
- Hara, M. (1987). Analysis of Seedling Banks of A Climax Beech Forest: Ecological Importance Vegetatio, 71: 67–74. Sprouts.
- Held, M. E. (1983). Pattern of Beech Regeneration in The East-central United States. Bull. Torrey Bot. Club 110: 55–62.
- Kaya, Z. and Raynal, D. J. (2001). Biodiversity and Conservation of Turkish Forests. Biological Conservation 97(2): 131-141.
- Kutbay, H.G., Merev, N., Ok, T. (1999). Yapraklı Dişbudak (Pterocarya fraxinifolia (Poiret) Spach)’in Anatomik, Fitososyolojik ve Ekolojik Özellikleri. Turkish Journal of Agriculture and Forest, 23(Ek Sayı 5): 1189-1196.
- MGM (2013). Turkish State Meteorological Service, http://www.mgm.gov.tr (Access: October 15, 2013).
- Peters, R., (1997). Beech Forests. Kluwer Ac. Pub. Dordrecht, 170.
- Sheykholislami, A. and Ahmadi, T. (2009). The Study of Caucasian walnut (Pterocarya frexinifolia (Lam.) Spach.) in Forests of Mashelak Research Journal, 2(2): 28–33. Iran), Botany
- Smith, D.M., Larson, B.C., Kelty, M.J. and Ashton, P.M.S. (1997). The Practice of Silviculture: Applied Forest Ecology (9th ed.). Wiley. 53.
- Yaltırık, F. (1998). Dendroloji II, Angiospermea. İstanbul Üniversitesi, Yayın No:4104/420, İstanbul, 256.
YALANKOZ (PTEROCARYA PTEROCARPA (MICHX.) KUNTH EX I.ILJINSK.)'UN GÜNEY ANADOLU’DA BELİRLENEN YENİ YAYILIŞLARI VE KORUNMASI
Öz
Yalankoz (Pterocarya pterocarpa (Michx.) Kunth ex I.Iljinsk.) Juglandaceae familyasına ait hızlı gelişen bir ağaç türüdür. Doğal olarak Türkiye, Rusya, Azerbaycan, Ermenistan, Gürcistan, İran ve Ukrayna’da yayılış gösterir. Ayrıca relikt küçük populasyonları Güney Anadolu’da görülmektedir. Bu çalışmada, Adıyaman’da yeni belirlenen sekiz yeni populasyon sunulmuştur. Ana yayılıştan uzak söz konusu relikt populasyonlar yörede bulunan su kenarlarındaki yoğun faaliyetlerden dolayı yok olma tehlikesi sınırındadırlar. Yöredeki relikt populasyonların korunması için acil çalışma ve projelere ihtiyaç bulunmaktadır
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Avşar, M.D., Ok, T. and Gündeşli, A. (2004). Kahramanmaraş-Dereköy Yöresindeki Bir Dişbudak (Pterocarya fraxinifolia (Poiret) Spach) Topluluğunda Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Journal of Science and Engineering 7(2): 73-77. Kanatlı Ceviz Fenolojik Gözlemler,
- Browicz, K. (1982). Chorology of Trees and Shrubs in South-West Asia and Adjacent Regions. Volume 1, Polish Academy of Sciences. Institute of Dendrology, Polish Scientific Pub., Poznan. 43.
- Davis, P.H. (1971). Distribution Patterns in Anatolia with Particular Reference to Endemism, H. Davis & Hedge. (Ed.), Plant Life of South-West Asia. U.K: Bot. Society of Edinburgh. 15-27.
- Efe, A. and Alptekin, Ü. (1989). Önemli Bir Subasar Ormanı: Hacıosman. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, 39(2): 164-171.
- Hara, M. (1987). Analysis of Seedling Banks of A Climax Beech Forest: Ecological Importance Vegetatio, 71: 67–74. Sprouts.
- Held, M. E. (1983). Pattern of Beech Regeneration in The East-central United States. Bull. Torrey Bot. Club 110: 55–62.
- Kaya, Z. and Raynal, D. J. (2001). Biodiversity and Conservation of Turkish Forests. Biological Conservation 97(2): 131-141.
- Kutbay, H.G., Merev, N., Ok, T. (1999). Yapraklı Dişbudak (Pterocarya fraxinifolia (Poiret) Spach)’in Anatomik, Fitososyolojik ve Ekolojik Özellikleri. Turkish Journal of Agriculture and Forest, 23(Ek Sayı 5): 1189-1196.
- MGM (2013). Turkish State Meteorological Service, http://www.mgm.gov.tr (Access: October 15, 2013).
- Peters, R., (1997). Beech Forests. Kluwer Ac. Pub. Dordrecht, 170.
- Sheykholislami, A. and Ahmadi, T. (2009). The Study of Caucasian walnut (Pterocarya frexinifolia (Lam.) Spach.) in Forests of Mashelak Research Journal, 2(2): 28–33. Iran), Botany
- Smith, D.M., Larson, B.C., Kelty, M.J. and Ashton, P.M.S. (1997). The Practice of Silviculture: Applied Forest Ecology (9th ed.). Wiley. 53.
- Yaltırık, F. (1998). Dendroloji II, Angiospermea. İstanbul Üniversitesi, Yayın No:4104/420, İstanbul, 256.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 5 Mayıs 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 3 Sayı: 2 |
