Thermal Comfort Features of Antalya, Future Projections Using Climate Model Data and its Effects on Tourism

Yıl 2020, Cilt: 18 Sayı: 2, 124 - 160, 25.10.2020

Serhat Şensoy Necla Türkoğlu İhsan Çiçek Andreas Matzarakis

Öz

Climate data has a crucial role for planning and mitigation activities in the tourism. Trends in the Physiologically Equivalent Temperatures (FES) will provide important information to tourism. In this study hourly temperature, relative humidity, wind speed and radiation data between1960-2017 and daily projection data between2018-2099 with RCP4.5 and RCP8.5 scenarios have been used for Antalya. PET and mPET have been calculated by using RayMan software. The R² of winter, spring, summer and autumn have been found 1.00, 0.99, 1.00, 0.98 respectively which shows a well co-relationship. mPET values were found higher than PET in Antalya in the winter and lower in summer. There are increasing trends in both indices in both scenarios. According to RCP8.5, in winter, comfortable years may occur in Manavgat, Finike, Demre and Kemer. The results show, beside the comfortable spring, comfort will emerge on coasts in winter. Korkuteli and Elmalı will complement decreasing comfort in autumn.

Anahtar Kelimeler

PET, mPET, Trend, Tourism, Antalya

Antalya'nın Termal Konfor Özellikleri, İklim Model Verileri Kullanılarak Gelecek Projeksiyonları ve Turizme Etkileri

Öz

İklim verilerinin turizm sektöründe planlama, zarar azaltma faaliyetlerinde hayati önemi vardır. Fizyolojik Eşdeğer Sıcaklık (FES) indislerindeki trendler, Antalya'da turistlere, tur operatörlerine, sektörle ilgili karar vericilere önemli bilgiler verecektir. Bu amaçla çalışmada Antalya için 1960-2017 saatlik sıcaklık, nispi nem, rüzgar hızı, radyasyon verileriyle 2018-2099 günlük projeksiyon verileri RCP4.5 ve RCP8.5 senaryoları ile kullanılmıştır. FES, mFES indisleri RayMan yazılımı Kullanılarak hesaplanmış, karşılaştırmaları yapılmıştır. FES, mFES arasında kış, ilkbahar, yaz ve sonbaharın korelasyon katsayıları sırasıyla 1.00, 0.99, 1.00, 0.98 bulunmuştur. mFES değerleri kışın FES'ten yüksek, yazın ise düşüktür. FES ve mFES indislerinde, her iki senaryoya göre de artış eğilimleri bulunmuştur. İndislerdeki artış eğilimleri kış ve ilkbaharda termal konforu arttırıcı, yaz ve sonbaharda ise azaltıcı etki yapacaktır. RCP8.5 senaryosuna göre kışın Manavgat, Finike, Demre ve Kemer'de konforlu yıllar ortaya çıkacaktır. Sonuçlar Antalya'da konforlu ilkbaharla birlikte kıyılarda kışın da konfora rastlanacağını, sonbaharda Korkuteli ve Elmalı gibi dağlık alanların kıyıda azalan konforu tamamlayıcı rol üstleneceğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

FES, mFES, Trend, Turizm, Antalya

Kaynakça

• Akçakaya, A., Sümer, U. M., Demircan, M., Demir, Ö., Atay, H., Eskioğlu, O., Gürkan, H, Yazıcı, B., Kocatürk, A., Şensoy, S., Bölük, E., Arabacı, H., Açar, Y., Ekici, M., Yağan, S., Çukurçayır, F. (2015). Yeni Senaryolarla Türkiye İklim Projeksiyonları ve İklim Değişikliği-TR2015-CC. Ankara: Meteoroloji Genel Müdürlüğü Yayını. https://www.mgm.gov.tr/iklim/iklim-degisikligi.aspx adresinden alındı.
• ASHRAE Standard 55 (2004). Thermal Environmental Conditions for Human Occupancy.
• BAKA, (2012). Antalya İli Turizm Endüstrisinin Kümelenme, Rekabetçilik ve Strateji Ön Çalışması. Batı Akdeniz Kalkınma Ajansı (BAKA) Projesi, https://www.baka.gov.tr/uploads/1557478701AntalyailininTurizmKumelenmeRekabetcilikveStratejioncalismasi.pdf adresinden alındı.
• Çalışkan, O., Çiçek, İ., Matzarakis, A. (2012). The Climate and Bioclimate of Bursa (Turkey) from Perspective of Tourism. Theoretical and Applied Climatology, 107 (3-4), 417-425. doi: 10.1007/s00704-011-0489-6.
• Çalışkan, O., Türkoğlu, N., Matzarakis, A. (2013). The Effects of Elevation on Thermal Bioclimatic Condition in Uludağ (Turkey). Atmosfera, 26 (1), 45-57. http://www.scielo.org.mx/pdf/atm/v26n1/v26n1a4.pdf adresinden alındı.
• Chen, Y. C., Matzarakis, A. (2018). Modified Physiologically Equivalent Temperature-Basics and Applications for Western European Climate. Theoretical and Applied Climatology, 132 (3-4), 1275-1289. doi: 10.1007/s00704-017-2158-x.
• Höppe, P. (1984). Die Energiebilanz des Menschen. Wiss. Mitt. Meteorol. Inst. Uni München, 49.
• Höppe, P. R., Hermann A. J. S. (1991). Problems in the Assessment of the Bioclimate for Vacationists at the Seaside. International Journal of Biometeorology, 35 (2), 107-110. doi: 10.1007/BF01087486.
• Höppe, P. R. (1999). The Physiological Equivalent Temperature-A Universal Index for the Biometeorological Assessment of the Thermal Environment. International Journal of Biometeorology, 43 (2), 71-75. doi: 10.1007/s004840050118.
• IPCC (2013). Summary for Policymakers. Stocker, T. F., D. Qin, G. K. Plattner, M. Tignor, S. K. Allen, J. Boschung, A. Nauels, Y. Xia, V. Bex ve P.M. Midgley (Ed.), Climate Change 2013: The Physical Science Basis. Contribution of Working Group I to the Fifth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change içinde (1-30). Cambridge ve New York: Cambridge University Press. https://www.ipcc.ch/report/ar5/wg1/ adresinden alındı.
• ISO 7726 (2002). Ergonomics of the Thermal Environment - Instruments for Measuring Physical Quantities.
• Kum, G., Gönençgil, B. (2018). Türkiye’nin Güneybatı Kıyılarında Turizm İklim Konforu. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 17 (1), 70-87. doi: 10.21547/jss.341541.
• Matzarakis, A., Mayer, H., Iziomon, M. (1999). Applications of a Universal Thermal Index: Physiological Equivalent Temperature. International Journal of Biometeorology, 43 (2), 76-84. doi: 10.1007/s004840050119.
• Matzarakis, A., Rutz, F., Mayer, H. (2000). Estimation and Calculation of the Mean Radiant Temperature within Urban Structures. R. J. de Dear, J. D. Kalma, T. R. Oke ve A. Auliciems (Ed), Biometeorology and Urban Climatology at the Turn of the Millenium içinde (273-278), (Selected Papers from the Conference ICB-ICUC'99, Sydney, WCASP-50, WMO/TD No. 1026). Sydney, Avustralya.
• Matzarakis, A., Rutz, F. (2005). Application of RayMan for Tourism and Climate Investigations. Annalen der Meteorologie, 41 (2), 631-636.
• Matzarakis, A., Rutz, F., Mayer, H. (2007). Modelling Radiation Fluxes in Simple and Complex Environments-Application of the RayMan Model. International Journal of Biometeorology, 51(4), 323-334. doi: 10.1007/s00484-006-0061-8.
• Matzarakis, A., Rutz, F., Mayer, H. (2010). Modelling Radiation Fluxes in Simple and Complex Environments: Basics of the RayMan Model. International Journal of Biometeorology, 54 (2), 131-139. doi: 10.1007/s00484-009-0261-0.
• Matzarakis, A., Rutz, F., Chen, Y., Fröhlich, D. (2017). RayMan Pro, A Tool for Applied Climatology, Rayman Manual Version 0.1. https://www.urbanclimate.net/rayman/RayManManual.pdf adresinden alındı.
• Mayer, H., Höppe, P. (1987). Thermal Comfort of Man in Different Urban Environments. Theoretical and Applied Climatology, (38), 43-49. doi: 10.1007/BF00866252.
• Mayer H, Matzarakis A. (1997). The Urban Heat Island Seen from the Angle of Human-Biometeorology, Proceedings of the International Symposium on Monitoring and Management of the Urban Heat Island içinde (84-95), Fujisawa, Japonya.
• Moss, R. H., Edmonds, J.A., Hibbard, K. A., Manning, M. R., Rose, S.K., Vuuren, D.P., Carter, T. R., Emori, S., Kainuma, M., Kram, T., Meehl, G. A., Mitchell, J. F.B., Nakicenovic, N., Riahi, K., Smith, S. J., Stouffer, R. J., Thomson, A. M., Weyant, J. P., Wilbanks, T. J. (2010). The Next Generation of Scenarios for Climate Change Research and Assesment. Nature, 463, 747-756. doi:10.1038/nature08823.
• Nüfus İstatistikleri (2020). 15.02.2020 tarihinde https://www.nufusu.com/il/antalya-nufusu adresinden alındı.
• Sensoy, S. (2020). Turizm Sektörünün Geleceği Açısından Sıcaklık İndisleri İle Termal Biyoklimatik İndisler Arasındaki İlişkiler: Antalya Örneği. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
• Topay, M., Yılmaz, B. (2004). Biyoklimatik Konfora Sahip Alanların Belirlenmesinde CBS’den Yararlanma Olanakları: Muğla İli Örneği, Proceedings of 3th GIS Days in Turkey içinde (425-434), 6-9 Eylül 2004, Türkiye. https://acikders.ankara.edu.tr/pluginfile.php/98386/mod_resource/content/1/%2B%2B%C4%B0KL%C4%B0M%20TASARIM%206_BIYOKLIMATIK%20KONFOR.pdf adresinden alındı.
• Toy, S., Matzarakis, A. (2017). Quantification of Bioclimatic Condition for Humans for Winter Sport Events-Candidate City Erzurum for Winter Olympic Games 2026, Atmosfer Bilimleri Sempozyumu, 1-4 Kasım 2017, İstanbul. https://www.researchgate.net/publication/324656876_QUANTIFICATION_OF_BIOCLIMATE_CONDITIONS_FOR_HUMANS_FOR_WINTER_SPORT_EVENTS-CANDIDATE_CITY_ERZURUM_FOR_WINTER_OLYMPIC_GAMES_2026 adresinden alındı.
• VDI, (1994). VDI 3789, Part 2: Environmental Meteorology, Interactions between Atmosphere and Surfaces; Calculation of the Short-and Long Wave Radiation. Beuth, Berlin.
• VDI. (1998). VDI 3787, Part I: Environmental Meteorology, Methods for the Human Biometeorological Evaluation of Climate and Air Quality for the Urban and Regional Planning at Regional Level. Part I: Climate. Beuth, Berlin.
• Viner, D. (2006). Climate Change and Its Interactions with Tourism. Journal of Sustainable Tourism, 14 (4), 317-322. doi: 10.1080/09669580608669064.
• Turizm Data Bank (2020). 15.02.2020 tarihinde http://www.turizmdatabank.com/turizm-istatistikleri/aaa/ adresinden alındı.
• TÜİK, Türkiye İstatistik Kurumu (2020). Çıkış Yapan Ziyaretçi İstatistikleri, 10.02.2020 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/PreIstatistikTablo.do?istab_id=2397 adresinden alındı.
• UNFCC (1994). İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi.