Fransa’da İki Dilli Öğrencilere Türkçe Öğreten Öğretmenlerin Dil Öğretiminde Kültürden Yararlanma Durumları

Yıl 2023, Cilt: 7 Sayı: 3, 548 - 569, 30.07.2023

Bahadır Gülden

https://doi.org/10.34056/aujef.1213862

Öz

Dil öğretiminde kültürün rolü uzun süreden beri tartışılan bir konudur. Ancak özellikle son yarım yüzyılda dil öğretiminde kültürün olumlu etkileri pek çok kuramla ortaya koyulmuştur. “Kültür” kavramının öznel ve çok geniş anlam zenginliğine sahip bir kavram olmasına bağlı olarak dil öğretiminde kültürden yararlanılması bölgeden bölgeye değişiklikler göstermektedir. Fransa’da azınlık dillerinin öğretiminde uzun yıllardan beri yürürlükteki ELCO Anlaşması’nın kaldırılması, oluşan yeni şartlara altında Türkçe öğretiminin kültürel perspektif çerçevesinde incelemeye değer kılmıştır. Bu araştırmada 1-5 yıldır Fransa’da Türkçe öğretmenliği yapan 27 öğretmenle Türkçe öğretiminde kültürden yararlanma durumlarına yönelik tespitler yapılması amaçlanmıştır. Çalışmada yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Öğretmenlerin Fransa’da Türkçe öğretimi süreçlerinde kültürden yararlanılması hakkında görüşleri nedir? temel sorusuna bağlı olarak öğretmenlerin dil öğretiminde kültürün önemine yönelik düşüncelerinin ve öğretim sürecindeki şartların tespit edilmesi amaçlanmıştır. Aynı zamanda müfredatın, ders kitaplarının, sınıf ortamlarının kültürel açıdan etkinliği (işlevselliği) tespit edilmeye çalışılmıştır. Öğretmenlerin Türkçe öğretiminin kültürle desteklenmesinin önemli katkılar sağladığı konusunda hem fikir oldukları tespit edilmiştir. Öğretmenlerin bu düşüncelerini öğretim faaliyetlerinde sıklıkla çeşitli kültürel unsurlardan yararlanarak uygulamaya da yansıttıkları tespit edilmiştir. Buna karşın EILE adındaki yeni anlaşma çerçevesinde verilen Türkçe derslerinde öğretmenlerin kültürel unsurları dil öğretiminde kullanırken zaman zaman kaygı duydukları ve bu durumun dil öğretiminde kültürden yararlanmalarında olumsuz etkiye yol açtığı saptanmıştır. Buna ek olarak Türkçe öğretiminin sadece 2-5. sınıf seviyesindeki öğrencilere birleştirilmiş sınıflarda ve A1 seviyesinde verilmesi hem derslerin işlevselliğini olumsuz etkilemekte hem de modern dil öğretim anlayışına uygun olarak kültürden yararlanılması anlayışıyla bağdaşmamaktadır. Türkçe dersleri için sağlanan dersliklerin geçici veya değişken nitelikte olmasına bağlı olarak öğretmenler sınıf ortamlarında kültürel materyallerden yeterince yararlanamamaktadır.

Anahtar Kelimeler

İki dillilik, Türkçe öğretimi, kültür, öğretmenler, ELCO, EILE

Destekleyen Kurum

TÜBİTAK

Proje Numarası

1059B192000465

Teşekkür

Bu çalışma, TÜBİTAK’ın 2219-Yurt Dışı Doktora Sonrası Araştırma Burs Programı desteği ile hazırlanmıştır. Sağladıkları desteklerden ötürü TÜBİTAK’a ve Proje Danışmanım Prof. Dr. Mehmet Ali Akıncı’ya teşekkür ederim.

Benefiting from Culture in Language Teaching of Teachers Teaching Turkish to Bilingual Students in France

Öz

The role of culture in language teaching has been a controversial issue for a long time. However, especially in the last half century, the positive effects of culture in language teaching have been revealed by many theories. The use of culture in language teaching varies from region to region, depending on the fact that the concept of “culture” is subjective and has a wide range of meanings. The ELCO Agreement, which has been in force for many years in the teaching of minority languages in France, has been abolished. Therefore, it has become important to examine Turkish teaching within the framework of cultural perspective under the new conditions. In this study, it was aimed to determine the situation of benefiting from culture in Turkish teaching with 27 teachers who have been teaching Turkish in France for 1-5 years. A semi-structured interview form was used in the study. What are the teachers’ views on the use of culture in the Turkish teaching processes in France? Depending on the basic question, it is aimed to determine the teachers’ thoughts on the importance of culture in language teaching and the conditions in the teaching process. At the same time, it was tried to determine the cultural effectiveness (functionality) of the curriculum, textbooks and classroom environments. It has been determined that the teachers agree that supporting Turkish teaching with culture makes significant contributions. It has been determined that teachers often reflect these thoughts on practice by making use of various cultural elements in their teaching activities. On the other hand, it has been determined that in Turkish lessons given within the framework of the new agreement called EILE, teachers sometimes feel anxious when using cultural elements in language teaching, and this situation has a negative effect on their benefiting from culture in language teaching. In addition, only the 2nd-5th grades of Turkish teaching. Giving it to the students at grade level in combined classes and at A1 level causes the following disadvantages. This situation both negatively affects the functionality of the courses and is incompatible with the understanding of benefiting from culture in accordance with the modern language teaching approach. Due to the temporary or variable nature of the classrooms provided for Turkish lessons, teachers cannot sufficiently benefit from cultural materials in classroom environments.

Anahtar Kelimeler

Teaching Turkish, culture, teachers, ELCO, EILE

Proje Numarası

1059B192000465

Kaynakça

• Académie de Normandie. (2020, Mayıs 29). Circonscription de Bois-Guillaume. EILE - Enseignement International de Langue Étrangère (ex ELCO): https://circ-bois-guillaume.spip.ac-rouen.fr/spip.php?article192
• Akıncı, M. A. (2009). Fransa’da Türkçenin ana dili ve yabancı dil olarak eğitimi. D. Yaylı, & Y. Bayyurt (Eds.), Yabancılara Türkçe Öğretimi Politika ve Yöntemler (pp. 204-222). Anı Yayıncılık.
• Alp, G. T. ve Aksoy, B. (2019). Kadın girişimciliği ve sosyal sermaye: Nitel bir araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(27), 126-148.
• Ayan, Z. ve Dilidüzgün, Ş. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde orta düzey yazma etkinliklerinin iletişimsel yaklaşim bağlamında değerlendirilmesi. Journal of International Social Research, 11(56), 465-476. https://doi.org/10.17719/jisr.20185639020
• Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 368-388.
• Bayyurt, Y. (2006). Non‐native English language teachers’ perspective on culture in English as a Foreign Language classrooms. Teacher Development, 10(2), 233-247. https://doi.org/10.1080/13664530600773366
• Bican, G. (2017). İki dilliliğin tanımlanması: Kuramsal tartışmalar ve güncel yaklaşımlar. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(2), 353-366. https://doi.org/10.16916/aded.298779
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri: Pegem Akademi.
• Byram, M. (1994). Teaching-and-learning language-and-culture. Multilingual Matters.
• Byram, M. ve Wagner, M. (2018). Making a difference: Language teaching for intercultural and international dialogue. Foreign Language Annals, 51(1), 140-151.
• CEFR. (2021). Diller için Avrupa ortak başvuru metni: Öğrenme, öğretme ve değerlendirme (tamamlayıcı cilt): Pozitif Matbaa.
• Creswell, J. W. (2018). Nitel araştırma yöntemleri beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni: Siyasal Kitabevi.
• Cummins, J. (1977). Cognitive factors associated with the attainment of intermediate levels of bilingual skills. The Modern Language Journal, 61(1/2), 3-12.
• Cummins, J. (1989). A theoretical framework for bilingual special education. Exceptional Children, 56(2), 111-119. https://doi.org/10.1177/001440298905600203
• Curtain, H. ve Pesola, C. A. (1994). Language, culture, and curriculum interact: Creating an environment for communication. H. Curtain, & C. A. Pesola (Eds.), Languages and children making the match (pp. 97-146). Longman.
• David, J. ve Levallois, B. (2006, 03 01). Inspection générale de l’éducation nationale. L’enseignement de la langue et de la culture d’origine: https://www.education.gouv.fr/l-enseignement-de-la-langue-et-de-la-culture-d-origine-3458
• EILE. (2022, Aralık 02). Académie de Dijon. EILE 2020/2021: https://lv71.cir.ac-dijon.fr/wp-content/uploads/sites/3/ELCO/guide_directeur_ecole_EILE_R20.pdf
• Garcia, O. (2009). Bilingual education in the 21st century. Wiley Blackwell.
• Gee, J. P. (1996). Social linguistics and literacies-ideology in discourses. Taylor&Francis.
• Goodwin, C. ve Duranti, A. (1992). Rethinking context: An introduction. C. Goodwin, & A. Duranti (Eds.), Rethinking context (pp. 1-42). Cambridge University Press.
• Gülden, B. (2022). Fransa’da yabancı dil eğitimi ve geçmişten günümüze Türkçe ve Türk kültürü öğretim süreci. S. Maden (Eds.), Türkçe eğitimi ile ilgili araştırmalar 1 (pp. 35-66). Hiper Yayın.
• Kalenderoğlu, İ. ve Zorluoğlu, Y. (2018). Çoklu zekâ kuramına göre yurtdışında yaşayan Türk çocuklarına Türkçe öğretimi ile ilgili öğretmen görüşleri. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(20), 577-601.
• Kramsch, C. (1991). Culture in language learning: A view from the United States. K. D. Bot, R. B. Ginsberg, & C. Kramsch (Eds.), Foreign language research in cross-cultural perspective (pp. 217-240). John Benjamin Publishing Company.
• Kramsch, C. (1997). Context and culture in language teaching. Oxford University Press.
• Kuo, M. M. ve Lai, C. C. (2006). Linguistics across cultures: The impact of culture on second language learning. Online Submission, 1(1), 1-10.
• Lessard-Clouston, M. (2016). Twenty years of culture learning and teaching research: A survey with highlights and directions. Northeast Conference on the Teaching of Foreign, 77, 53-89.
• McGregor, W. B. (2009). Linguistics: An introduction. Bloomsbury Publishing. Continuum International Publishing Group.
• Miller, J. (2004). The uptake of sociocultural perspectives in school. M. R. Hawkins (Eds.), Language learning and teacher education a sociocultural approach (pp. 115-146). Multilingual Matters.
• O'Malley, J. M. ve Chamot, A. U. (1995). Learning strategies in second language acquisition. Cambridge University Press.
• Paker, T. (2015). İletişimsel dil öğretim yöntemi. N. Bekleyen (Eds.), Dil öğretimi (pp. 188-211). Pegem Akademi.
• Richards, J. C., & Schmidt, R. (2010). Dictionary of language teaching and applied linguistics. Longman.
• Risager, K. (2011). The cultural dimensions of language teaching and learning. Language Teaching, 44(4), 485–499. https://doi.org/10.1017/S0261444811000280
• Rivers, W. M. (1981). Teaching foreign-language skills. The University of Chicago Press.
• Robinson‐Stuart, G. ve Nocon, H. (1996). Second culture acquisition: Ethnography in the foreign language classroom. The Modern Language Journal, 80(4), 431-449. https://doi.org/10.1111/j.1540-4781.1996.tb05463.x
• Schwartz, M. (2018). Preschool bilingual education: agency in interactions between children, teachers, and parents. M. Schwartz (Eds.), Preschool bilingual education (s. 1-24). Springer. https://doi.org/10.1007/978-3-319-77228-8
• Sönmez, H. ve Akıncı, M. A. (2022). Fransa’daki iki dilli Türk çocuklarının Türkçe dil becerilerinin gözlemlenmesi (Paris ve Normandiya örnekleri). Ana Dili Eğitimi Dergisi, 10(4), 718-737. https://doi.org/10.16916/aded.1111145
• Stanlaw, J., Adachi, N. ve Salzmann, Z. (2018). Language, culture, and society: An introduction to linguistic anthropology. Routledge.
• Stein, P. (2004). Re-sourcing resources: pedagogy, history and loss in a Johannesburg classroom. M. R. Hawkins (Eds.), Language learning and teacher education a sociocultural approach (pp. 35-51). Multilingual Matters.
• Süverdem, F. B. ve Ertek, B. (2020). İki dillilik ve iki kültürlülük: göç, kimlik ve aidiyet. The Journal of International Lingual, Social and Educational Sciences, 6(2), 183-207. https://doi.org/10.34137/jilses.826142
• T.B.M.M. (2001, Eylül 11). Türkiye Büyük Millet Meclisi. Fransa Raporu: https://www.tbmm.gov.tr/Files/Komisyonlar/insanHaklari/belge/fransa_raporu.pdf
• Tekindal, M. ve Arsu, Ş. U. (2020). Nitel araştırma yöntemi olarak fenomenolojik yaklaşımın kapsamı ve sürecine yönelik bir derleme. Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, 20(1), 153-182.
• Tollefson, J. (2011). Ideology in second language acquisition. E. Hinkel (Eds.), Handbook of research in second language teaching and learning (pp. 801-816). Routledge.
• Tomasello, M., Kruger, A. C. ve Ratner, H. H. (1993). Cultural learning. Behavioral and Brain Sciences, 16(3), 495-511.
• Tran, T. Q. ve Dang, H. V. (2014). Culture teaching in English language teaching: Teachers’ beliefs and their classroom practices. Global Journal of Foreign Language Teaching, 4(2), 92-101.
• UNESCO. (2022, Ekim 17). Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesi. https://ich.unesco.org/doc/src/00009-TR-PDF
• Wintergerst, A. ve McVeigh, J. (2011). Tips for teaching culture: practical approaches to intercultural communication. Pearson Education.
• Yıldız, C. ve Çakır, M. (2016). Almanya’daki Türk öğretmenlerin bu ülkede verdikleri Türkçe ve Türk kültürü dersinin uygulanmasına ilişkin görüşleri ve karşılaştıkları sorunlar. A. Okur, B. İnce, & İ. Güleç (Eds)., Yabancılara Türkçe öğretimi üzerine araştırmalar (pp. 27-37). Sakarya Üniversitesi Türk Dili Öğretimi Uygulama ve Araştırma Merkezi Yayınları.