ÖDÜLLENDİRME YÖNETİMİ: ÖRGÜTLERDE GÜDÜLEMEYE DUYARLI BİR YAKLAŞIM

Yıl 2005, Cilt: 60 Sayı: 4, 117 - 132, 09.02.2015

Selma Karatepe

Öz

Örgütlerde çalışanların yeteneklerini edime dönüştürmek amacıyla kullanılan önemli araçlardan birisi; güdülemedir. Örgütler bu amaca ulaşabilmek için bir çok teknik kullanmaktadırlar. Ancak, bu tekniklerin başarılı olabilmesi; işe uygun kişilerin bulunmasından başlayan ve işgörenlerin örgütten beklentilerinin analizi ile devam eden bir süreci gerekli kılmaktadır. Ücretleme ve ücret dışı özendiricileri içeren, ödüllendirme yönetimi bu amaca hizmet eden önemli bir güdüleme yöntemi olarak görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Örgüt, işgören, güdüleme, performans, ödüllendirme yönetimi

Kaynakça

• ARMSTRONG, Michael (1993), Human Resource Management: Strategy And Action (London: Kogan, Page Limited).
• ATKINSON, J.W. (1974), An Introduction to Motivation (New Jersey: D.Von Nostrand Co.,).
• BAŞARAN, İbrahim Ethem (1982), Örgütsel Davranış (Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları No: 108).
• BİLGİN, Kamil Ufuk (2004), Kamu Performans Yönetimi (Ankara: TODAİE Yayını).
• BRATTON John (1999), “Reward Management,” BRATTON, John / GOLD, Jeffrey (eds.), Human Resource Management (London: MacMıllan Business, Second Edition): 237-272.
• CAN, Halil / AKGÜN, Ahmet / KAVUNCUBAŞI, Şahin (2001), Kamu ve Özel Kesimde İnsan Kaynakları Yönetimi (Ankara: Siyasal Kitabevi, 4. Baskı).
• CANMAN, Doğan (2000), İnsan Kaynakları Yönetimi (Ankara: Yargı Yayınevi, Yayın No: 37).
• CASCIO, Wajne F. (1992), Management of Human Resources: Productivity, Quality of Work Life,Profits (Newyork: Mc Graw. Hill. Inc., 3. Edition).
• CONGER, J. A. / KANUNGO, R. N. (1988), “The Empowerment Process: Integrating Theory and Practice,” Academy Of Management Review.
• DAVIS, Keith (1988), İşletmede İnsan Davranışı (İstanbul: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayını No: 117) (Çev.: K. Tosun vd.).
• DRAKE, I. Richard / SMITH, Peter, J. (1978), Sanayide Davranış Bilimleri (İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları, No: 2459, Fatih Yayınevi Matbaası) (Çev: K. Tosun-İ. Erdoğan- Fulya Aykar vd.).
• EBY, Lillian T./ FREEMAN, Deena M. (1999), “Motivational Bases Of Affective Organizational Commitment: A Partial Test Of An Integrative Theoretical Model,” Journal Of Occupational & Organizational Psychology (Vol 72, Issue 4, Dec).
• FLIPPO, E.B. (1985), Personnel Management (Singapoure: McGraw Hill Book Company).
• GEYLAN, Ramazan / FERMANİ, Maviş (2001), Genel İşletme (Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları No: 1268).
• GOLEMAN, Daniel (2000), İşbaşında Duygusal Zeka (İstanbul: Varlık Yayınları, Özel Dizi 22, Sayı 566).
• HULING, Emily (2000), “Motivate Employees to Grow Your Agenay,” National Underwriter- Property Casualty Risk Benefits (Volume 104, Issue 3).
• ILO (1982), Introductıon to Work Study (Geneva: Iİnternational Labor Office).
• JURKIEWICH / CAROLE, L./ MASSEY, JR./ TOM, K. (1998), “Motivation in Public and Private Organizations: A Comperative Study,” Publıc Productivity and Management Review, (Vol 21, Issue 3, Chart 13, March): 21- 230.
• KENDLER, H.(1968), Basic Psychology (Appleton-Century-Crafts).
• KOONTZ, H. / O’DONNELL, C. (1964), Principles of Management (Newyork: Mc Graw - Hill, 3. Edition).
• MALENDAR, C. (1989), Human Resource Management,(Chartwell Bratt Su. Eden).
• MIHÇIOĞLU, Cemal (1985), Yönetimde İnsan İlişkileri, (Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Ders Notları).
• ÖZKALP, Enver / KIREL, Çiğdem (1996), Örgütsel Davranış,(Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Eğitim, Sağlık ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Vakfı Yayınları No: 111).
• ÖZTÜRK, Namık Kemal (1999), “Kamu Yönetiminde İnsan Kaynakları Yönetimi,” Türk İdare Dergisi (Yıl 71, Sayı 424): 123- 131
• PERRY, James L. (2000), “Bringing Society In: Toward a Theory of Public-Service Motivation,” Journal of Public Administration Research & Theory (Vol 10, Issue 2, April).
• PFEFFER, Jeffrey (1995), Rekabette Üstünlüğün Sırrı: İnsan (İstanbul: Sabah Kitapları) (Çev.: S. Gül).
• SABUNCUOĞLU, Zeyyat (1984), Çalışma Psikolojisi (Bursa: Uludağ Üniversitesi Yayını, 2. Baskı).
• SAMUELSON, Paul A. (1973), İktisat (İstanbul: Menteş Kitabevi) (Çev.: D. Demirgil).
• SCHEIN, Edgar H. (1976), Örgütsel Psikoloji (Eskişehir: Eskişehir İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayınları, No:167, 2. Baskı) (Çev.: A.Sağtur-Ş. Öz-Alp).
• SENCER, Muzaffer (1982), “Kamu Görevlilerinde İş Doyumu ve Moral: Güdülenme Kuramlarına Eleştirel Bir Yaklaşım,” Amme İdaresi Dergisi (Cilt15, Sayı 1): 3-48
• SENGE, Peter (1997), “Kalite Hareketinin Mesajı,” Executive Excellence (Yıl 1, Sayı 8).
• ŞİMŞEK, M.Şerif / AKGEMCİ, Tahir / ÇELİK, Adnan (2001), Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış (Ankara: Nobel Yayın-Dağıtım, Geliştirilmiş 2. Baskı).
• TEVRÜZ, Suna / SÜREKLİ, Derya (1996), Davranış Düzeltmede Güdü Teorilerinin Katkısı-Endüstri ve Örgüt Psikolojisi (İstanbul: Kalder Yayını).
• TORTOP, Nuri (1999), Personel Yönetimi (Ankara: Yargı Yayınları, Gözden Geçirilmiş 6. Baskı).
• YÜKSEL, Öznur (2000), İnsan Kaynakları Yönetimi (Ankara: Gazi Kitabevi, 3. Baskı).